ผมเคยเที่ยวป่ามาหลายครั้ง  ไปมาหลายแห่ง รวมถึงทุ่งใหญ่นเรศวร  ผมเข้าทั้งด้านตะวันตกทั้ง 2 ทางคือทั้งทางด่านทินวยซ่งไท้กับด่านเสน่พ่องเกาะสะเดิ่ง    ปกติก่อนนี้เราเข้าไปบริจาคของให้กับเด็กในเขตนั้นหรือไม่ก็ บริจาคโซล่าเซล หรืออื่น  ๆ ให้กับด่านป่าไม้    บางทีเห็นเพื่อนออฟโรดด้วยกันมาขอบริจาคยางรถยนต์ ยางมัดหรือยางออลเทอเรนเพื่อใช้งานในป่า  เพราะรถของกรมอุทยานไม่มีงบซ่อมแซมเปลี่ยนยางรถภาคสนามที่เข้าไปส่งเสบียงให้กับเจ้าหน้าที่      ของกินก็มีบริจาคบ้างเพราะปกติแล้วขนของบรรทุกสัมภาระเข้าไปในป่าตอนไปขนเยอะ  ตอนกลับไม่อยากขนกลับก็เอาไว้ให้เจ้าหน้าที่ในนั้นเลย

เรื่องปืนที่เจ้าหน้าที่ป่าไม้ในนั้นใช้งานก็เป็นแบบที่เราเห็นกันนั่นละ คืออาวุธปืนอยู่ในสภาพเก่ามากเกิน 30 ปีแล้วมั้ง ผมเคยขอลองลูบคลำูกับเจ้าหน้าที่   ผ่านการเวลามาไม่น้อยเลย     รวมถึงกระสุนปืนที่บางครั้งเจ้าหน้าที่ต้องออกเงินซื้อเอง
ไม่มีใครหรือหน่วยงานใด คิดเป็นเจ้าภาพบริจาค อาวุธปืนให้กับเจ้าหน้าที่อุทยานที่ปกป้องรักษาป่าไม้และสัตว์ป่าบ้างเหรอครับ          
เพราะลำพังพวกกลุ่มออฟโรดเองจะให้เป็นเจ้าภาพในการซื้ออาวุธปืนจำนวนมากคงไม่มีใครทำได้แน่  เพราะ
1. อาวุธปืนมีราคาแพงมาก  ราคาน่าจะกระบอกนึงหลายแสนบาท  ทั่วประเทศไม่รู้ต้องใช้เงินเท่าไหร่
2.คนธรรมดาทั่วไป อย่างกลุ่มออฟโรด คงจะไประดมเงินจำนวนมากแบบนั้นไม่ได้แน่
3.การจัดซื้ออาวุธปืนจำนวนมาก เพื่อนำมาบริจาค  คนธรรมดาทั่วไปพวกนักเที่ยวกลุ่มออฟโรด คงทำไม่ไ่ด้เช่นกัน

   คือมันต้องมีหน่วยงานใดเป็นเจ้าภาพกันซักทีครับ  เพราะอาวุธปืนมันคือสิ่งจำเป็นของเจ้าหน้าที่และเป็นสิ่งที่เขาต้องการมากที่สุด            เพราะพวกเขาต้องดำรงชีวิตในป่าและหน้าที่หลักคือต้องลาดตะเวนต่อสู้กับพวกลักลอบตัดไม้พยูง ไม้หายาก   ที่มีคำสั่งเข้ามาลักลอบตัด   พวกนี้จะมีอาวุธชั้นดีและมีคนคุ้มกันเข้ามา     แต่ปัญหาอย่างที่เจ้าหน้าที่บอกสิ่งจำเป็นสำหรับเขาคืออาวุธปืนตอนนี้มันเก่าจนแทบหมดสภาพอายุการใช้งานอยู่แล้ว        พวกเขาจำเป็นต้องมีอาวุธในการต่อสู้จับกุมรวมถึงรักษาชีวิตตนเอง               บ่อยครั้งที่เข้าไปจับพวกตัดไม้ได้แต่หลักฐานแต่จับคนผิดไม่ได้ เพราะหนีไปหมดแล้ว