ผมเชื่อว่า ทุกวันนี้ เมื่อพูดถึงพี่ปอ "ผู้ใหญ่ลี" คงโผล่มา และหนึ่งในนี้น ต้องมีภาพ"เจ้าน้อย" แห่งไร่ยอดขวัญเสมอ เคียงข้างด้วยไอทัด คนรู้ใจตาโต ผมว่ามีหลายคนที่คิดถึงละครเรื่องนี้อยู่
หลังจากผ่านมา 8ปี ตั้งแต่วันออกอากาศ 14 ก.พ. 2553

สำหรับผม( เน้นว่า สำหรับปม ^_^ )
ละครเรื่องนี้เป็นละครที่ผมชอบมาก โดยเฉพาะเจ้าน้อย กับไอ้ทัด(ภาคนี้)ที่ผมอยากให้มีชีวิตจริงๆ ไม่ใช่แค่ในละคร อยากให้ไอทัดได้อยู่กับเจ้า ดูแลเจ้า ช่วยเหลือเจ้าตลอดไป
ผมชอบตอนที่ไอทัด vs เจ้าน้อย มากกว่า ทัดดาวซะอีก 555 เจ้า+ไอทัด ดูแล้วน่ารักดี ตอนกุ๊กกิ๊กกันเนี่ย ยิ่งน่ารัก...
สาเหตุหลักคงเพราะพี่พั้นซ์เป็นไอทัดแล้ว ดูน่ารัก แก้มใสๆน่าหยิก ตาโตๆดึงดูดใจ บุคลิกเจ้าก็เหวี่ยงๆมีหึง มีไม่เข้าใจตนเอง เพราะคิดว่าการชอบผู้ชายเป็นเรื่องยอมรับยาก แต่....สุดท้ายก็ยอมรับใจตนเอง

เป็นละครเรื่องแรกที่ผมดูซ้ำแล้วซ้ำอีก จนจำบทพูดได้ เป็นละครที่ผมชอบ และไม่ใช่ชอบธรรมดา แต่ชอบมากกก มากซะจนความชอบมันเอ่อล้นหัวใจของผม ทำให้ผมไม่สามารถอยู่เฉยๆได้ ทำให้ผมต้องมาตั้งกระทู้นี้ ในวันนี้ ซึ่งไม่เคยทำมาก่อนในชีวิต เรื่องนี้ เป็นเรื่องแรก

เป็นละครที่ผมสนใจว่ามันฉายวันอะไร ทั้งๆที่ปรกติ ไม่เคยสนใจ จึงรู้ว่าฉายวันที่ 14 ก.พ. 2553 วันนี้เมื่อ 8ปีก่อน จึงเป็นที่มาของการที่ผมมาตั้งกระทู้ในวันนี้

โดยเฉพาะพระเอก-นางเอก ซึ่งเป็นคนที่ผมชอบมากๆ เช่นเดียวกัน
สำหรับพี่ปอ(เทวดาเดินดิน)
พี่ทำผมร้องให้กับการจากไปของพี่ ทั้งๆที่ผมไม่เคยสัมผัสตัวพี่ขา ไม่เคยเจอตัวจริงของพี่เขา ไม่เคยรู้จักพี่เป็นการส่วนตัว ผมรู้จักพี่ผ่านหน้าจอ แต่สิ่งที่พี่แสดง สิ่งที่ทำ มันพุ่งมาในหัวใจผม ทำให้หัวใจผมสะเทือนจนน้ำตามันไหลออกมาจากตาผม (ตอนที่พิมพ์ข้อความนี้ อยู่ๆน้ำตาก็ไหล) ทุกวันนี้ ย้อนไปอ่านข่าวพี่ทีไร ผมก็ร้องให้ได้ทุกที...
ทำให้ผมรู้ว่า คนเราสามารถที่จะร้องให้เสียใจกับการจากไปของคนที่เราไม่เคยเจอหรือรู้จักเป็นการส่วนตัวได้จริงๆ...
ไม่ใช่เพราะเขาเป็นดารา แต่เพราะความดีที่เขาทำในชีวิต ผมชื่นชอบดารา นักแสดงมากมาย แต่พี่คือคนเดียว ที่ผมร้องให้เสียน้ำตาเมื่อพี่จากไป...(น้ำตาไม่หยุดไหล...) ทั้งๆที่เมื่อก่อนก็แค่ปลื้ม ที่พี่เป็นคนดี เล่นละครเก่ง แต่พอได้ดูละครที่พี่เล่นมากขึ้น ได้เห็นสิ่งที่พี่ทำ บางอย่างก็ไม่เคยรู้ ทำให้ผมกลั้นน้ำตาไว้ไม่ได้

"การเดินทางครั้งแรกของผู้ที่จากไป
คือ.. การเดินเข้าไปในหัวใจ ของผู้ที่ยังอยู่..." คำพูดนี้.. ช่างเข้ากับชีวิตของพี่มาก เพราะในวันนี่ที่พี่จากไป พี่เดินเข้ามาในใจผมจริงๆ...
พี่ทำให้ผมเห็นเลยว่า สิ่งที่เราทำไปในวันนี้ อาจจะยังไม่มีใครเห็น แต่สักวัน จะมีคนเห็น มีคนกล่าวถึงแน่นอน

ผมเสียดายที่ไม่มีโอกาสได้ดูพี่เล่นละครเรื่องใหม่ๆอีกต่อไปแล้ว ผมดูละครพี่ปอหลายเรื่อง แต่ไม่มีเรื่องไหน ที่จะทำให้ผมชอบและรัก เท่ากับเรื่อง "ทัดดาวบุษยา"ผู้ใหญ่ลีก็ชอบ แต่น้อยกว่า ทัดดาว)
ไม่มีนางเอกคนไหน ที่ผมอยากให้คู่กับพี่ปอ เท่ากับพี่พั้นช์ ที่เล่นเป็นไอทัดในเรื่องนี้ อยากให้ทั้งคู่ เล่นด้วยกันอีก .....ซึ่งตอนนี้ไม่มีวันเป็นไปได้แล้ว
เป็นเรื่องที่น่าเสียดายมาก น่าจะเล่นด้วยกันหลายๆเรื่อง ทั้งๆที่ "ทัดดาวบุษยา" กระแสดีมาก "เจ้าฮะ" กันทั้งบาง เสียดายจริงๆ ผมแทบอยากให้พี่เป็นแฟนกับพี่พั้นช์กันในชีวิตจริง ๆ เลยด้วยซ้ำ ผับผ่าสิ!!(อินขนาดนี้ อิอิ) เพราะแสดงได้น่ารักมากๆๆ โดนใจ....

เจ้าน้อย ที่อารมณ์เหวี่ยงตามสไตล์เจ้าเมืองเหนือ ต้องห้ามใจตัวเองไม่ให้รักไอ้ทัดเพราะสังคมไม่ยอมรับ แต่สุดท้าย เจ้าก็ยอมรับใจตนเอง ถึงขนาดยอมทิ้งทุกอย่าง ไม่สนใจอะไรทั้งนั้นเพื่อมาอยู่กับไอทัด
ส่วนไอทัด ก็รักเจ้าน้อยมากกกก... ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้เจ้ามีความสุขแม้ตัวเองจะเจ็บปวดแค่ไหนก็ยอม แต่ต้องโกหกเจ้า เพื่อรักษาสัญญากับพ่อ ที่จะรักษา "บ้านบุษยา" ไว้

ในละคร ผมเสียดายมาก หลังจากที่ทั้งคู่สารภาพรักกันในช่วงท้ายเรื่อง แต่มีเวลาอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขแค่ตอนเดียว ก่อนที่ไอทัดจะหนีเจ้าไปบ้านบุษยา หลังจากนั้นแปปเดียวละครก็จบ ถึงจะจบอย่างสวยงาม แต่ช่วงแสดงความรักกุ๊กกิ๊กของเจ้ากับไอทัด หลังจากสารภาพรัก มีแค่นิดเดียวจริงๆ อยากเห็นฉากรักกุ๊กกิ๊กของไอทัด กับเจ้าน้อย ตอนชาย-ชาย มากกว่านี้...... ผมว่าตอน ชาย-ชาย มันได้ใจมากกว่าตอน ชาย-หญิง ซะอีก เพราะมันมีการเขินอายของเจ้า มีการอายของไอทัด ทำให้ทั้งคู่ดูน่ารักมาก โดยเฉพาะตอนที่เจ้าพ่อมาหา แล้วไอทัดจะไปเตรียมอาหาร เจ้าน้อยหันมาบอกว่า "อย่าไปนานนะ ฉันคิดถึง" Damage 9999999 + critical ( ต า ย!!! : Asura Strike RO) เลยทีเดียว
แถมไอทัด ใช้ท่ากัดริมฝีปากอีก โอ๊ยยยยย!!!! ฟินไปดิ ซึ่งมีฉากกุ๊กกิ๊กแค่นี้เอง หลังจากนี้ ไอทัดก็หนีไปบ้านบุษยาแล้ว

สำหรับพี่พั้นช์
ก็เป็นผู้หญิงที่ผมชอบมาก ในทุกสิ่งทุกอย่าง ถ้าในชีวิตจริง ในอนาคตผมจะมีคู่ชีวิต ก็อยากให้เธอเป็นอย่างพี่พั้นช์นี่แหละ ทั้งรูปร่างที่ตัวเล็กๆ นิสัยดี เป็นธรรมชาติ โดยเฉพาะ "ดวงตา" คู่นั้น ที่สามารถมองสะกดคนให้หลงรัก ยอมตายได้เลยทีเดียว(สำหรับผมนะ)
....ยิ่งตอนที่เป็นไอทัด ไอการงอลๆ น้อยใจ มีการแกล้งเจ้า ให้กำลังใจเจ้า ง้อเจ้า ทำท่าทางเบะปาก ทำปากคว่ำ(น่ารักที่สุด) หน้าตอนตกใจ(ทำตาโต) ตอนดีใจ ตอนกังวลล่อกแล่ก การแสดงออกทางสีหน้าท่าทางถือว่าเป็นสิ่งที่ผมชอบมากๆ สำหรับไอ้ทัด
เพลงก็เพราะ หัวว่างเมื่อไหร่ เพลง "เส้นทางแห่งความรัก" หรือไม่ก็ "เธอทำให้ฉันคิดถึงแต่เธอ" จะลอยมาในหัวเสมอ..

อยากให้เจ้ากับไอทัด มีจริงๆในชีวิตจริงๆ คู่กันจริงๆ มีเจ้าน้อยกับไอทัดจริงๆ อยากเห็นเรื่องราวต่อไปของทั้งคู่ในอนาคต หลังจากแต่งงานแล้ว... ทั้งๆที่ผมก็รู้ว่าเป็นแค่ละคร...

ณ ตอนนี้ ทัดดาวบุษยา เป็นละครหนึ่งในดวงใจของผมที่ผมชอบที่สุด(อนาคตไม่รู้ แต่ที่รู้ตอนนี้ เรื่องนี้คือที่สุดของผม)
ภาพเจ้าน้อย แห่งไร่ยอดขวัญกับไอ้ทัด จะติดตรึงใจผมตลอดไป ไม่เสื่อมคลาย ทุกวันนี้ ก็ยังดูในยูทูปแทบทุกวัน(เยียวยาหัวใจ) ดูวันเวลาที่เจ้าน้อยมีความสุข มีรอยยิ้มยืนเคียงข้างไอทัดในไร่ยอดขวัญ

ใจลึกๆ อยากให้พี่พั้นช์ ได้เห็นกระทู้นี้จัง และหวังลึกๆ อยากให้พี่เขาไปโพสต์ใน IG ถึงเจ้าน้อย ในวันนี้ เนื่องในโอกาสครบรอบ8ปี ที่ทัดดาวบุษยา On Air ละครที่เล่นด้วยกันกับพี่ปอ ^_^
(หลบตรีนแฟนคลับพี่พั้นช์แปป)

.....ครั้งแรกที่ระบายความรู้สึก เพราะหัวสมองมันแทบระเบิด เลยต้องประกาศออกมา
.....ทุกวันนี้ ก็ต้องกดเข้าไปดูทัดดาวบุษยาบ่อยๆ แต่จะดูเฉพาะฉากเจ้าน้อย+ไอทัดนะ ข้ามๆฉากอื่นเอา (ฉากบ้านบุษยา ฉากเจ้าพ่อกับแม่จิตตรี ดูผ่านๆ)

รักทั้งคู่ เจ้าน้อยกับไอทัด
(พี่ปอ+พี่พั้นช์)

มีคนรู้สึกเหมือนกันบ้างไหมนะ ^_^