สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นก็ขอบคุณที่เข้ามาอ่านเเละสนใจนะคะ
คือเราอยากจะแก้นิสัยเเย่ๆของตัวเองที่มีต่อความรัก....
เราเป็นผญ.นิสัยค่อนข้างแมนค่ะ ไม่จ้ะจ๋า ไม่หวาน ติสๆชอบอยู่คนเดียวบ่อยๆชอบอยู่บ้านหาอะไรทำ ศิลปะ ฟังเพลง ช่วงชีวิตที่ผ่านมามีคนคุยเเต่ไม่เคยได้คบใครเลยโสดมาตลอด เพราะระหว่างทางที่คุยเราจะเป็นฝ่ายเทคนนั้นไปด้วยเหตุผลที่ว่า คุยกันนานๆไปเริ่มหวาน คุยนานไปเริ่มนึกถึงตอนที่จะต้องไปเที่ยวนู่น นี่ นั้น กับเขา เขาชวนดูหนัง เขาชวนกินข้าว เรารู้สึกไม่อยากไป ไม่อยากไปอยู่กับเขา2คน มันรู้สึกบึ๋ยๆอะค่ะ พ่อแแม่ก็ไม่ได้ห้ามอะไรมีแฟนก็บอกให้รู้พอ
จนปัจจุบันเรามีแฟนค่ะ เราคบกันเพราะมีอะไรหลายๆอย่างที่เหมือนกัน เราเลยเลือกที่จะคบและฝึกตัวเอง ปรับตัว จากที่เคยอยู่คนเดียว ไม่เคยทีแฟน เราคุยกับแฟนเราก็จะไม่หวานกันเท่าไหร่ ออกแนวกวนตีน กวนประสาท ด่ากันมากกว่า แต่ก็จะมีบ่อยครั้งที่เรารู้สึกเบื่อ อยากอยู่คนเดียวอารมนี้มันจะเข้ามาเป็นพักๆ เบื่อ รำคาน เวลาที่เขาอยากจะไปนู่นไปนี่กับเรา ทั้งที่เขาก็ไม่ได้ผิดอะไร บางทีก็รู้สึกแย่และลำบากใจค่ะที่แฟนก็อยากอยู่กับเราไปเที่ยวกับเราเเต่เราก็กลับปฎิเสธเขา เขารักเราค่ะ เขาบอกรักเรา เเต่เราไม่เคยเราพยายามเเสดงออก เเต่ก็รู้สึกว่ามันไม่ได้มาจากข้างใน บางครั้งเราเคยถามตัวเองว่าทุกวันนี้มันใช้ความรักมั้ย การที่เราคิดว่าเรากำลังปรับตัวจริงๆแล้วเรากำลังฝืนหรือป่าว ?? "เราเคยคิดที่อยากจะเลิก" แต่ทุกวันนี้เราเหมือนโดนผูกมัด เขาเองก็พูดถึงเรื่องอนาคตอยู่ตลอด อนาคตของเขามีเราอยู่ด้วยเสมอ เราไม่รู้จะทำยังไง เราก็รู้สึกว่าเราไม่อยากทิ้งเขา....
เราเเค่ต้องการวิธีลบนิสัยเเย่ๆของเรา เราเองก็รู้สึกไม่ดีกับนิสัยติสของตัวเอง มากไปกว่านี้ก็เห็นแก่ตัวเเล้วละค่ะ อยากได้มุมมองการมอง การใช้ชีวิต ความคิดที่ทำให้รู้สึกว่าเราอยู่กับแฟนได้มีความสุขค่ะ....
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
นิสัยเเย่ๆของตัวเองกับเรื่องความรัก
คือเราอยากจะแก้นิสัยเเย่ๆของตัวเองที่มีต่อความรัก....
เราเป็นผญ.นิสัยค่อนข้างแมนค่ะ ไม่จ้ะจ๋า ไม่หวาน ติสๆชอบอยู่คนเดียวบ่อยๆชอบอยู่บ้านหาอะไรทำ ศิลปะ ฟังเพลง ช่วงชีวิตที่ผ่านมามีคนคุยเเต่ไม่เคยได้คบใครเลยโสดมาตลอด เพราะระหว่างทางที่คุยเราจะเป็นฝ่ายเทคนนั้นไปด้วยเหตุผลที่ว่า คุยกันนานๆไปเริ่มหวาน คุยนานไปเริ่มนึกถึงตอนที่จะต้องไปเที่ยวนู่น นี่ นั้น กับเขา เขาชวนดูหนัง เขาชวนกินข้าว เรารู้สึกไม่อยากไป ไม่อยากไปอยู่กับเขา2คน มันรู้สึกบึ๋ยๆอะค่ะ พ่อแแม่ก็ไม่ได้ห้ามอะไรมีแฟนก็บอกให้รู้พอ
จนปัจจุบันเรามีแฟนค่ะ เราคบกันเพราะมีอะไรหลายๆอย่างที่เหมือนกัน เราเลยเลือกที่จะคบและฝึกตัวเอง ปรับตัว จากที่เคยอยู่คนเดียว ไม่เคยทีแฟน เราคุยกับแฟนเราก็จะไม่หวานกันเท่าไหร่ ออกแนวกวนตีน กวนประสาท ด่ากันมากกว่า แต่ก็จะมีบ่อยครั้งที่เรารู้สึกเบื่อ อยากอยู่คนเดียวอารมนี้มันจะเข้ามาเป็นพักๆ เบื่อ รำคาน เวลาที่เขาอยากจะไปนู่นไปนี่กับเรา ทั้งที่เขาก็ไม่ได้ผิดอะไร บางทีก็รู้สึกแย่และลำบากใจค่ะที่แฟนก็อยากอยู่กับเราไปเที่ยวกับเราเเต่เราก็กลับปฎิเสธเขา เขารักเราค่ะ เขาบอกรักเรา เเต่เราไม่เคยเราพยายามเเสดงออก เเต่ก็รู้สึกว่ามันไม่ได้มาจากข้างใน บางครั้งเราเคยถามตัวเองว่าทุกวันนี้มันใช้ความรักมั้ย การที่เราคิดว่าเรากำลังปรับตัวจริงๆแล้วเรากำลังฝืนหรือป่าว ?? "เราเคยคิดที่อยากจะเลิก" แต่ทุกวันนี้เราเหมือนโดนผูกมัด เขาเองก็พูดถึงเรื่องอนาคตอยู่ตลอด อนาคตของเขามีเราอยู่ด้วยเสมอ เราไม่รู้จะทำยังไง เราก็รู้สึกว่าเราไม่อยากทิ้งเขา....
เราเเค่ต้องการวิธีลบนิสัยเเย่ๆของเรา เราเองก็รู้สึกไม่ดีกับนิสัยติสของตัวเอง มากไปกว่านี้ก็เห็นแก่ตัวเเล้วละค่ะ อยากได้มุมมองการมอง การใช้ชีวิต ความคิดที่ทำให้รู้สึกว่าเราอยู่กับแฟนได้มีความสุขค่ะ....
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ