เห็นกับตาเลยค้ะ ตอนแรกช้อคน่ะ แล้วเราก้อเคลียรกัน แฟนเราก้อจบกับฝั่งนู้น เค้าไม่เคยมีอะไรกัน  หนูเลยตัดสินใจให้อภัยแฟน ด้วนเหุตผลหลายๆอย่างๆ แต่พอตกดึก เราไม่โอเค ร้องไห้ตลอด เร่เลยบอกแฟนว่า จะเป้นไรไหมหากไม่มีวันที่17ของเราอีก จากกันด้วยดีละกันน แฟนก้อเงียบ และพยักหน้า เราก้อนิ่งใปพักนึง เห็รน้ำตาแฟนไหลออกมา ตั้งแต่คบกันไม่เคยเห้นเลยคะ จึงแพ้ เลยยอมให้อภัยเเละคบกับเขาต่อและขอเขาว่าอย่าทำอีกรักษาโอกาสดีๆ  เขาก้อกอดเราแน่นเลย จากนั้น เค้าก้อดีนะคะ ทำทุกอย่างทำดีเทคเเคร์ พักเทียงก้อโทหา ใม่อยุ้ด้วยกันก้อทักหา. ชวนใปเดท ทานข้าวเย็น คือดีอ่ะ แต่ว่าหนูก็ไม่โอเคอยุ่ดี ความรุ้สึกกมันไม่เหมือนเดิม ภาพเก่าๆที่เราโดนทำร้ายมันตอกย้ำตลอด แต่แฟนก้อพยายามเพื่อเรา เขาคงรุ้สึกผิดจิงๆ ตอนนี้สับสนใปหมด ใจนึงอยากอยุ้ ใจนึงอยากใป. หนูกับแฟนต่างกัน25ปีค่ะ แฟนวัยทำงาน หนุยังเรียนอยุ่ เราแพลนกันว่าเรียนจบอีกสองเดือนจะเเต่งงานกัน พ่อแม่หนูก้อรับรุ้แล้ว แม่หนูชอบเเฟนหนูมาก เพราะเขานิสัยดี ใจดี ทางบ้านคือโอเคมากๆ พอเกิดเหตุนี้หนูเลยไม่อยากเล่ายอมเก็บไว้คนเดียว และต้องทนต่อใป ให้อภัยเขา เเล้วต้องยอมกับภาพตำตาที่คอยทำร้ายย  และหวังว่าเค้าจะกลับใจแล้วจิงๆ