จริง ๆ แล้วไม่ใช่คนที่ชอบสีเขียวเท่าไหร่นะ ยกเว้นเป็นสีเขียวจากต้นไม้ ชอบมากกก



จะเห็นได้ว่า ฟ้าหม่นมาก > < อึมครึมเลย 555555 แต่ไม่เป็นไรค่ะ เราต้องทำตัวให้สดใสเข้าไว้




สืบเนื่องจากการถ่ายภาพครั้งนี้เป็นงานด่วน คือคิดอยากจะถ่ายรูปก็ออกไปถ่ายเลย เพราะฉะนั้น
นางแบบครั้งนี้จะเป็นอะไรไปไม่ได้นอกจาก ดอกไม้กิ่งไม้ใบหญ้าและมือของตัวเอง




เราเป็นคนประเภทที่ชอบชื่นชมกับความสวยงามเล็ก ๆ น้อย ๆ รอบกายค่ะ บางทีมองต้นไม้ใบหญ้าไปเรื่อยก็มีความสุขแล้วอะ
บางคนบอกว่าติสต์ ก็ไม่รู้เหมือนกัน แค่คิดว่า
บางครั้งการสร้างความซับซ้อนหรือความเยอะให้กับชีวิตของตัวเองมันก็ไม่ใช่เรื่องที่สนุกเลยนะ




ผู้หญิงบ้าที่ถ่ายแม้กระทั่งรูปดอกหญ้าข้างทาง 55555555555555 แหม ก็คนมันชอบอะ




บางครั้ง...เราก็ต้องปล่อยให้อะไร ๆ มันพลิ้วไหวไปกับสายลม




อะ เปลี่ยนมามองมุมกว้างกันบ้าง สัมผัสได้ถึงความเหงาไหมเอ่ย



ใบไม้แห้งก็เป็นอีกอย่างที่ชอบ เพราะมีกิจกรรมโปรดส่วนตัวคือ ไล่เหยียบใบไม้แห้งค่ะ 5555555 แง้
คือเวลาได้ยินเสียงกรอบ ๆ แกรบ ๆ แล้วมันก็เพลินดีอะ มีใครเป็นเหมือนเราบ้างนิ



อีกหนึ่งสถานที่เด่นประจำมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ศาลาธรรมนั่นเอง



คนเรียกฝั่งในมอว่าฝั่งสวนสัก ก็คงเป็นเพราะว่ามีต้นสักเยอะล่ะมั้ง



เรารัก มช. เพราะว่าเป็นมหาวิทยาลัยที่มีต้นไม้เยอะค่ะ ถือว่าค่อนข้างเยอะนะ มันดูธรรมชาติมาก ๆ แล้วก็ผ่อนคลายมาก ๆ
เวลาเซ็ง ๆ หรือนอย ๆ เราชอบมาเดินในมอ มันทำให้สดชื่นขึ้นจริง ๆ



ชอบภาพนี้ ไม่รู้ทำไม แต่ชอบ แหะ




ชอบที่มีสีเขียวเยอะขนาดนี้



ถ้าเธอเหนื่อยใจ จงแหงนมองต้นไม้....
เดี๋ยว ๆ มันเกี่ยวกันเรอะ 5555555555



ในมอก็ดอกไม้เยอะเหมือนกันค่ะ แต่ส่วนใหญ่จะบานตอนเข้าหน้าร้อน สีม่วง สีชมพู สีส้ม สีแดง เต็มไปหมด


เติบโต ผลิบาน ร่วงหล่น เพื่อรอวันผลิบานอีกครั้ง



เหล่ามวลแมกไม้...
การถ่ายรูปถือเป็นงานอดิเรกอย่างหนึ่งที่เราชอบค่ะ มันทำให้หยุดคิดเรื่องวุ่นวายต่าง ๆ ไปได้พักหนึ่ง
เวลามีคนชมว่าถ่ายรูปสวยก็ภูมิใจ 5555555 จริง ๆ ก็ไม่คิดว่าตัวเองเก่งนะคะ
แค่บางทีเราอาจจะมีมุมมองของภาพที่ต่างจากคนอื่นอะไรแบบนี้




สีขาวตัดกับสีเขียว เราว่ามันโอเคเลยนะ




สถานที่ฮอตฮิตที่สุดเลยก็ว่าได้
โอ้อ่างแก้วแพรวพราวรื่นรมย์ ใครที่มา มช. ส่วนใหญ่จะต้องมาถ่ายรูปที่นี่อะ เราว่ามันก็เป็นอ่างเก็บน้ำที่มีความคูลอยู่ไม่น้อย
เราเรียนปริญญาตรีที่ มช. สี่ปี ต่อโทอีก สองปีกว่า มีคนถามว่าไม่เบื่อเหรอ คำตอบคือ ไม่เลยยยยย
เราชอบมาเดินเล่นที่อ่างแก้วมาก ๆ มันเป็นสถานที่ที่ทำให้เราอารมณ์เย็นได้ 55555 จริง ๆ นะ
เวลาหัวร้อนอะไรมานี่จะขับรถพุ่งมาอ่างแก้วเลย มานั่งโยนหินลงน้ำบ้าง นั่งหลับตาสงบสติให้ลมตีหน้าบ้าง (ตอนเย็นลมแรงอยู่เด้อ)
เดินเล่นดูคนดูอะไรไปเรื่อยบ้าง มันก็ทำให้อารมณ์เย็นได้จริง ๆ นะเออ ใครจะลองนำวิธีนี้ไปใช้ก็ได้นะคะ ไม่หวง ฮาาาา




ลากันไปด้วยภาพนี้ค่ะ วันนั้นแทบไม่มีคนเลย มีประปราย เราก็เดินถ่ายรูปชิล ๆ ไป อารมณ์ดีแล้วก็กลับบ้าน ไปสู้กับวิจัยต่อ




เป็นยังไงกันบ้างคะ บรรยากาศวันหม่น ๆ ในมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ เราชอบนะ ชอบความอากาศเย็น ชอบความไม่มีแดด ชอบที่ใบไม้ร่วง
แต่ก็ยังมีความเขียวครึ้มอยู่  ชอบความสงบของอ่างแก้วที่เวลาปกติจะคึกคักตลอด
แล้วก็ชอบความผีบ้าของตัวเองที่ช่างกล้าทิ้งธีสิสแล้วออกมาถ่ายรูปซะงั้น 555555555
ช่วงนั้นใกล้ส่งเล่มด้วยนะ โนสนโนแคร์ใด ๆ  แต่แหม จริง ๆ ก็ไม่ได้ทิ้งหรอกก แค่พักสมองบ้างเท่านั้นเอง ฮาาา


เวลาเราเครียด เราก็ต้องผ่อนคลายค่ะ อย่าไปกดดันตัวเองให้มาก
ออกไปทำอะไรสนุก ๆ ไปกินอาหารอร่อย ๆ ไปเที่ยวสถานที่สวย ๆไปเติมพลังชีวิตงี้
จะได้สดชื่นแล้วก็กลับมาทำตามภาระหน้าที่ของตัวเองต่อ เนอะ


ขอบคุณที่เข้ามารับชมนะคะ
ขอบคุณและสวัสดีค่า