Tangerine (2015)
Director : Sean Baker

นี่คือภาพยนตร์ที่สร้างความตื่นเต้นและประหลาดใจให้กับเทศกาลภาพยนตร์ Sundance Film Festival ในปี 2015 เนื่องจากการจั่วหัวว่า "ภาพยนตร์เรื่องนี้ใช้กล้องจากมือถือ iphone 5s ถ่ายทำทั้งเรื่อง" แต่ไม่เพียงแค่นั้น เพราะเมื่อได้ดูก็จะพบว่าภาพยตร์เรื่องนี้มันมีอะไรที่น่าสนใจกว่าอุปกรณ์ที่ใช้ถ่ายทำมากมาย


Tangerine เล่าเรื่องของ Sin-Dee (Kitana Kiki Rodriguez) โสเภณีสาวประเภทสอง ย่านหนึ่งใน Hollywood, California พี่เพิ่งออกจากการคุมขังมา 28 วันและมาพบกับเพื่อนสาวประเภทสองคนสนิท Alexandra ( Mya Taylor) และในขณะที่คุยกัน Alexandra ได้เกิดหลุดปากเรื่องราวแฟนของ Sin-Dee ที่ระหว่าที่เธอไม่อยู่ แมงดาหนุ่มแฟนแสนรักของเธอได้ไปคั่วกับ โสเภณีที่เป็นผู้หญิงแท้ๆ นั่นทำให้ Sin-Dee ปรี๊ดปรอทแตก และได้ออกตามล่าผู้หญิงคนนั้น โดยที่รู้เพียงอักษรนำหน้าชื่อคือ "D" // อีกฝากหนึ่งของเมือง Razmik (Karren Karagulian) ชายชาวอาเมเนียที่เข้ามาทำงานในย่านนี้เช่นเดียวกัน ด้วยการขับ Taxi ชายผู้มีครอบครัวที่แสนน่ารัก แต่อีกมุมนั้นเค้าคือชายผู้มีรสนิยมชอบสาวประเภทสอง โดยเฉพาะ Sin-Dee .....บทสรุปของชีวิตที่แสนจะวุ่นวายในคืน Christmas eve จะลงเอยเช่นใด ติดตามได้ใน Tangerine เท่านั้น


หากไม่พูดถึงงานภาพก็คงจะเป็นไปไม่ได้ ตอนที่ดูหากไม่ได้รู้ข้อมูลมาก่อนก็จะแยกไม่ออกเลยว่าหนังเรื่องนี้ใช้เพียงกล้องในมือถือถ่ายทำ เพราะด้วยงานแสง สี ที่สวยงามและมีเอกลักษณ์ แสง สี มันสวยแปลกๆ มันฉูดฉาด และดูหม่นหมองในขณะเดียวกัน หลายๆ Scene นี่แสงสวยมากนะ ยิ่งเวลาฉากที่ถ่ายย้อนแสงลงมา สวยมากๆ และไม่รู้เป็นเพราะการตั้งใจของผู้กำกับหรือเปล่าสีมันดูออกส้มๆ สวยๆ (ดูสอดคล้องกับชื่ือเรื่อง) โดยที่บ่อยครั้งเราจะเห็นมุมกล้องที่ Close-up ที่ใบหน้า เพื่อนำเสนอความวุ่นวายสับสนของตัวละครต่างๆ

และหนังเรื่องก็ไม่ได้มีดีแค่นั้นจริงๆ เพราะเมื่อได้เริ่มดูก็จะพบว่าหนังเรื่องนี้มีความสนุกสนานน่าติดตามตลอดเวลา ทั้งๆ ที่เนื่องหาหลักของเรื่องนี้เอาจริงๆ มันคือการที่สาวประเภทสองเดินทางตามล่าผู้หญิงที่แฟนหนุ่มของเธอไปติดพันเพียงแค่นั้น แต่ด้วยวิธีการเล่าที่น่าติดตาม การได้ดูการเดินทางของ Sin-Dee ไปในจุดต่างๆ ในเมือง ได้พบปะเพื่อนสาวประเภทสองระหว่างทาง ค่อยๆ รู้ชื่อของคนที่เธอตามหาไปเรื่อง ตัดสลับไปกับการเล่าเรื่องราวการทำงานของ Razmik ที่ขับ Taxi ไปในเมืองเรื่อยๆ พบเจอผู้โดยสารต่างๆ ในช่วงเวลาวันแห่งความสุข

และหนังก็ดำเนินไปเรื่อยๆ และค่อยๆ พี้คขึ้นๆ เรื่อยๆ แบบค่อยเป็นค่อยไป และเมื่อถึงจุดที่ปมทุกอย่างถูกขมวดเข้าด้วยกันจนแน่น และระเบิดออกใน Scene Climax ช่วงท้าย มันจึงทำให้คนดูอย่างเรารู้สึกมีอารมณ์ร่วมมากๆ และส่งผลให้ฉากจบที่ดูเรียบง่ายกลับสวยงามและตราตรึงใจเรามากๆ


เราว่านี่เป็นความเก่งของ ผกก.(Sean Baker) และ คนเขียนบท (Sean Baker,Chris Bergoch) มากๆ ที่ทำให้หนังที่มี Plot ธรรมดาๆ โดยเล่าเรื่องของคนบท้องถนน เหตุการณ์บทท้องถนน ที่ในชีวิตจริงๆ เราอาจจะไม่แม้แต่มองดู หรือสนใจเลย ให้น่าสนใจโดยไม่อาจจะละสายตาดูได้ คือ ไม่ว่าเรื่องราวจะธรรมดาแค่ไหน ตัวละครจะธรรมดาแค่ไหน หากเรามีการนำเสนอที่ดี การเล่าเรื่องที่ดี มันก้ทำให้น่าสนใจได้อย่างมากเลย

และ ผกก. ก็ไม่เพียงถ่ายทอดผ่านเรื่องราวและตัวละครเท่านั้น อีกสิ่งหนึ่งที่ทำหน้าที่ได้ดีมาก คือ "เมือง" ที่เป็นฉากหลังของเรื่องนี้ ภาพของเมือง Hollywood, California เมืองแห่งความฝัน ความหวัง และจินตนาการ 108 ที่เป็นเหมือนเปลือกนอกที่สีสันสวยงามเมื่อมองจากภายนอก หนังเรื่องนี้ไม่เพียงปลอกเปลือกนั้นออก แต่กลับพาเราไปอีกด้านนึงที่เต็มไปด้วยความมิดมิด สกปรก ซึ่งสะท้อนภาพความวุ่นวายปนสิ้นหวังของตัวละครต่างๆ ได้เป็นอย่างดี ประกอบกับการที่หนังเดินเรื่องในวัน Christmas eve ที่เป็นเหมือนช่วงเวลาแห่งความสุข ซึ่งมันดูตลกร้ายมาก กับสิ่งที่เกิดขึ้นในหนัง

"ความสุข" มันเข้ามาไม่ถึงมุมมืดมิดนี้หรืออย่างไร??

หลังจากที่ดูเรื่อง The Florida Project และเรื่องนี้ก็พบว่ามีความคล้ายคลึงกันมากในการจับประเด็นของกลุ่มคนที่อยู่ในมุมที่มืดมิดมาก มาเล่าโดยมีความน่าสนใจ และไม่ได้มีเจตนาในการชี้นำในการตัดสินความดีเลว หรือ เกิดความเห็นใจ แต่หนังได้ทำหน้าที่เล่าเรื่องได้อย่างที่มันควรจะเป็น ละนั้นเองที่ทำให้ทั้ง The Florida Project และ Tangerine มีเสน่ห์ในตัวมันเอง และแน่นอนว่า Sean Baker ก็จะเป็น ผกก. ขวัญใจเราอีกคนอย่างแน่นอน

แนะนำครับ

#คุปต้าซีเนม่า

ฝากเพจด้วยครับ
https://www.facebook.com/KuptaReview/