เกริ่นก่อนนะคะ.  คือเรากับเพื่อนเราเเต่ก่อนเรียนไม่เก่งพอขึ้นมัธยมเลยตั้งใจเรียนขึ้นเพื่อที่จะเป็นหมอ(คนที่เรียนไม่เก่งมักอยากเป็นหมอเพื่อนที่จะพิสูจน์ตัวเอง)เราเลยตั้งใจเรียนมากอ่านหนังสือทุกวันเรียนพิเศษทุกวันจันทร์ถึงวันอาทิตย์เพื่อนเราก็เช่นกันค่ะตั้งใจเรียนอ่านหนังสือทุกวันเเต่ไม่ค่อยได้เรียนพิเศษเพราะที่บ้านไม่มีเงินมันเลยเรียนในยูทูปเอาเราก็เรียนในยูทูปบ้าง  เริ่มเข้าเรื่องเลยนะคะคือมันอ่ะตั้งใจเรียนอยู่เเต่เป็นคนเห็นเเก่ตัวมากเรื่องเรียนคือเวลามันทำสมุดเลคเชอร์มามันก็เเอบเราดูเเบบเวลาเปิดดูนี่ปิดสะเเบบถ้าเราเห็นเเล้วมันจะดิ้นตายอ่ะเเล้วเวลามันไปยืมหนังสือจากห้องสมุดมากว่ามันจะเอาหนังสือออกจากห้องสมุดได้ต้องหาวิธีให้เราไปโน้นไปนี่ก่อนบ้างครั้งอ่ะเวลาเรารู้เเหละว่ามันยืมหนังสือเสร็จเเล้วเราก็จะบอกมันว่าไปเข้าห้องน้ำก่อนนะทั้งที่ไม่ได้ปวดเเล้วเราอ่ะเห็นว่ามันชอบภาษาอังกฤษเลยชวนมันไปเรียนด้วยพอไปถึงที่เรียนพิเศษมันก็เลือที่นั่งไกลเราเพื่อที่จะไม่ให้เราเห็นเวลามันจดเล็กเชอร์เเล้วมันอ่ะเรียนพิเศษกับครูที่โรงเรียนตอนหลังเลิกเรียนเรียนวิชาคณิตเพิ่มเล้วเราอ่ะถามมันว่ารู้จักที่เรียนพิเศษคณิตเพิ่มมั้ยมันก็บอกว่าไม่(อันที่เรียนอยู่มันเป็นคณิตพื้นฐาน)จนเรามารู้เองที่หลัง กล.เเล้วมันอ่ะชอบมาขอดูสมุดเล็กเชอร์เราเราก็ให้ดูเพราะเวลาเราไม่ให้ดูมันก็จะงอล(ที่เราไม่ให้ดูเพราะมันก็ไม่ให้ดูเหมือนกันเเต่ก็ต้องยอมให้ดูเหมือนเดิม)เเล้วมันก็ชอบมันโหลดคลิปที่เกี่ยวกับการเรียนมาเเล้วเวลาดูอ่ะมันก็ไปนั่งที่ไกลๆไม่ให้เราเห็น เเล้วเราอ่ะนั่งเรียนกับมันเวลามันไปเเอบดูคลิปที่อื่นเราก็จะนั่งเล่นโทรศัพท์คนเดียวคือถ้าคนเรามันเป็นเพื่อนกันอ่ะเวลากินข้าวเสร็จก็ขึ้นห้องนั่งเล่นด้วยกันคุยกัยอะไรเเบบนี้       ป.ล. ไอ้สมุดเล็กเชอร์คลิปเรียนต่างๆพวกนั้นอ่ะเราไม่ได้อยากรู้อยากเห็นหรอกนะมันเเค่น้อยใจเฉยๆที่กลัวเราเรียนเก่งกว่าหรอหรืออะไร.  ป.ล.เราอ่ะเวลาสอบก็ได้คะเนนน้อยกว่ามันเเต่ไม่มากหรอกหัวเท่ากัน555 เเล้วก็ไม่เข้าใจอีกว่าทำไมฟ้าดินถึงให้คนที่เห็นเเก่ตัวนี่เรียนเก่งกว่าเราด้วยนะเราอ่ะคนดีนะ555 ทั้งที่เราอ่ะพยายามเเล้วเเต่ก็ไม่เห็นจะเรียนเก่งกว่ามันเลย.