สวัสดีครับ
ผมชื่อตาม อายุ 24 ปีครับ อยากกลับไปเป็นเพื่อนกับคนที่เราเคยแอบมาเกือบ 10 ปี คือตั้งแต่ ป.5 ถึง ปี2 ครับ เธอคนนั้นชื่อส้ม เราอยู่หมู่บ้านเดียวกัน เรียนห้องเดียวกันตั้งแต่อนุบาลหนึ่ง เราไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่ เพราะอยู่กันคนละกลุ่ม ส้มเป็นเด็กผู้หญิงที่สูงสุดในห้อง เพราะชอบช่วยคุณครูล้างถังใส่ถุงนมทุกวัน ครูจึงให้นมที่เหลือจากนักเรียนที่ไม่มาโรงเรียนไปกินทุกวัน ส่วนผมน่ะหรอ เกือบจะเตี้ยที่สุดในห้อง(แต่หน้าตาดีสุด)
ผมสนิทกับส้มจริงๆตอน ป.5 เทอม1 พอดีตอนนั้นในห้องนักเรียน 18 คน ชาย9 หญิง9 ครูประจำชั้นจึงให้มีการจับคู่บัดดี้ชาย-หญิงขึ้น เพื่อให้นักเรียนหญิงคอยดูแลนักเรียนชาย กระแสการถูกจับคู่ชายหญิงไปแซวกันในหมู่เพื่อนๆจึงกลับมาอีกครั้ง พอลองเขียนแผงความสัมพันธ์คู่จิ้นในห้องจึงได้รู้ว่ามี 2 คนเหลือรอดจากถูกจับคู่ตอน ป.2 คือ คนหนึ่งคือผมเอง คงเป็นเพราะบุคลิกที่เป็นคนดีซะจนไม่มีใครอยากแซว และอีกคนคืออีเมย์(ขออภัยที่ใช้คำหยาบ รู้สึกไม่สะดวกใจจริง ถ้าต้องเรียกว่าเมย์เฉย) ที่อีเมย์ไม่ถูกจับคู่คงเพราะมันปากจัดซะจนไม่มีใครกล้าแซวมันล่ะมั้งครับ จากนั้นเพื่อนในห้องจึงเริ่มแซวผมกับอีเมย์อยู่เรื่อยๆ แต่ผมกับอีเมย์ก็ไม่รู้สึกไหวหวั่นหรือรู้สึกรำคาญอะไรหรอกครับ เพราะเรารู้ว่าเพื่อนแซวเป็นพิธี และที่สำคัญเรามีไพ่ตายที่เมื่อเปิดมาแล้ว เพื่อนๆก็เลิกแซวกันไปเลย นั่นคือ ผมกับอีเมย์ เราเป็นญาติกัน(ญาติห่างๆ ทวดเราเป็นพี่น้องกัน) อีเมย์ให้ลูกหว้า(เพื่อนสนิทของอีเมย์)มาขอผมเป็นคู่บัดดี้ ผมก็ตกลง ก็เพราะผมมาเป็นคูบัดดี้กับอีเมย์นี่แหละครับ ทำให้ผมได้สนิทกับเพื่อนในกลุ่มของอีเมย์ไปด้วย ในกลุ่มของอีเมย์ก็มีกัน 4 คน มีอีเมย์เป็นเพื่อนซี้กับลูกหว้า และมีส้มเป็นเพื่อนซี้กับนิด ส่วนพวกผู้ชายเราอยู่กันเป็นกลุ่มใหญ่ครับ แต่ที่ผมสนิทด้วยคือ ทาร์ม แก๊งค์ โก้ ทาร์มเป็นคู่บัดดี้กับส้ม และเป็นเพื่อนเล่นกับมาตั้งแต่เด็กๆ เพราะผมไม่ชอบเล่นฟุตบอล ตอนพักกลางวันจึงได้มีเวลามาสนิกับเพื่อนผู้หญิงกลุ่มนี้(แต่ก่อนจะหมกตัวซุ่มอ่านหนังสืออยู่ในห้องสมุด) ส้มเป็นคนน่ารัก นิสัยดี ออกจะแก่นๆ ห้าวๆ โก๊ะๆ เป็นที่รักของเพื่อนๆและคณะครูมีความเป็นผู้นำสูง อ่อ! ผมลืมบอกไปครับว่าส้มเป็นรับแต่งตั้งให้เป็นประธานคณะสีฟ้า และส้มก็เลือกผมเป็นเลขานุการคณะสีฟ้า โรงเรียนของเรามี 4 คณะสีครับมีสีเขียว สีฟ้า สีเหลือง และสีแดง มีหน้าที่รับผิดชอบทำความสะอาดตอนเช้าตามเขตที่รับผิดชอบ หมุนวนกันเป็นคราวละสัปดาห์์ ทำให้มีเวลาใกล้ชิดกับส้มตั้งแต่เช้าจนเลิกเรียน แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกกับส้มมากเกินคำว่าเพื่อน
จนกระทั่ง
ึจนกระทั่งขึ้นเทอมที่สอง ครูประจำชั้นคนก่อนได้ลาออกไป แล้วมีครูประจำชั้นคนใหม่เข้ามา คุณครูคนนี้ใจดี และตามใจพวกเรามาก พวกเราได้เสนอให้แปลงเกษตรในที่แปลงเกษตรเก่าของโรงเรียนในคาบเรียนที่ของทุกวันเป็นการใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ แต่นั้นกลับเป็นฉนวนเหตุให้รุ่นพี่ ป.6 อิจฉา เอาเรื่องไปฟ้องคุณครูสุวรรณา ครูอาวุโสซึ่งเป็นครูประจำชั้น ป.6 ว่าครูประจำชั้น ป.5 ปล่อยเด็กไปทำเกษตรทุกวัน(เพราะว่า ป.6 ก็อยากถูกปล่อยว่างในคาบสุดท้ายบ้าง แต่ต้องติวข้อสอบเข้า ม.1 ทุกวัน) จากนั้นป.5 กับ ป.6 ก็จึงเป็นคู่ปรับกัน เจอกันเมื่อไหร่กัดกันตลอด ไอ้ความที่เป็นคู่ปรับนี่แหละครับ ทำให้เกิดเป็นคู่รักรุ่นพี่-รุ่นน้องตามมาหลายคู่ มีคู่โก้กับพี่ปอ คบกันได้ไม่นานก็เลิกกัน แล้วพี่ปอก็มาคบกับแก๊งค์ แล้วก็มีนิดคบกับพี่เอก คู่นี้คบๆเลิกๆครับ และที่สำคัญก็คู่ท้ายครับ คู่ส้มกับพี่ฟิล์ม เป็นคู่ที่หวานที่สุดและเพื่อนๆเชียร์กันมากที่สุด แต่ไม่ใช่ผมครับ ผมไม่รู้สึกยินดีกับคู่นี้เลย ผมควรจะยินดีกับเพื่อนซิ มันรู้สึกขัดแย้งกันในใจครับ ตอนที่พี่ฟิล์มมาจีบส้ม ผมอยากจะไล่พี่ไปไกลๆซะให้รู้แล้วรู้รอด ตอนที่เขาทะเลาะกันก็คิดอยากให้เขาเลิกๆกันไปซะ ผมไม่รู้ว่าอาการในตอนนั้นเรียกว่าหึงหรือเปล่า มันทั้งรู้สึกยินดีและไม่ยินดี ยินดีที่เห็นส้มมีความสุข แต่ไม่ยินดีที่ส้มมีแฟน หรือจริงแล้วตอนนั้นผมเป็นเพื่อนสนิทที่แค่กลัวถูกแย่งความสำคัญ
ไปกินข้าวนะครับ แล้วจะมาเขียนต่อ
อยากเป็นเพื่อนกับคนที่เราเคยแอบชอบครับ
ผมชื่อตาม อายุ 24 ปีครับ อยากกลับไปเป็นเพื่อนกับคนที่เราเคยแอบมาเกือบ 10 ปี คือตั้งแต่ ป.5 ถึง ปี2 ครับ เธอคนนั้นชื่อส้ม เราอยู่หมู่บ้านเดียวกัน เรียนห้องเดียวกันตั้งแต่อนุบาลหนึ่ง เราไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่ เพราะอยู่กันคนละกลุ่ม ส้มเป็นเด็กผู้หญิงที่สูงสุดในห้อง เพราะชอบช่วยคุณครูล้างถังใส่ถุงนมทุกวัน ครูจึงให้นมที่เหลือจากนักเรียนที่ไม่มาโรงเรียนไปกินทุกวัน ส่วนผมน่ะหรอ เกือบจะเตี้ยที่สุดในห้อง(แต่หน้าตาดีสุด)
ผมสนิทกับส้มจริงๆตอน ป.5 เทอม1 พอดีตอนนั้นในห้องนักเรียน 18 คน ชาย9 หญิง9 ครูประจำชั้นจึงให้มีการจับคู่บัดดี้ชาย-หญิงขึ้น เพื่อให้นักเรียนหญิงคอยดูแลนักเรียนชาย กระแสการถูกจับคู่ชายหญิงไปแซวกันในหมู่เพื่อนๆจึงกลับมาอีกครั้ง พอลองเขียนแผงความสัมพันธ์คู่จิ้นในห้องจึงได้รู้ว่ามี 2 คนเหลือรอดจากถูกจับคู่ตอน ป.2 คือ คนหนึ่งคือผมเอง คงเป็นเพราะบุคลิกที่เป็นคนดีซะจนไม่มีใครอยากแซว และอีกคนคืออีเมย์(ขออภัยที่ใช้คำหยาบ รู้สึกไม่สะดวกใจจริง ถ้าต้องเรียกว่าเมย์เฉย) ที่อีเมย์ไม่ถูกจับคู่คงเพราะมันปากจัดซะจนไม่มีใครกล้าแซวมันล่ะมั้งครับ จากนั้นเพื่อนในห้องจึงเริ่มแซวผมกับอีเมย์อยู่เรื่อยๆ แต่ผมกับอีเมย์ก็ไม่รู้สึกไหวหวั่นหรือรู้สึกรำคาญอะไรหรอกครับ เพราะเรารู้ว่าเพื่อนแซวเป็นพิธี และที่สำคัญเรามีไพ่ตายที่เมื่อเปิดมาแล้ว เพื่อนๆก็เลิกแซวกันไปเลย นั่นคือ ผมกับอีเมย์ เราเป็นญาติกัน(ญาติห่างๆ ทวดเราเป็นพี่น้องกัน) อีเมย์ให้ลูกหว้า(เพื่อนสนิทของอีเมย์)มาขอผมเป็นคู่บัดดี้ ผมก็ตกลง ก็เพราะผมมาเป็นคูบัดดี้กับอีเมย์นี่แหละครับ ทำให้ผมได้สนิทกับเพื่อนในกลุ่มของอีเมย์ไปด้วย ในกลุ่มของอีเมย์ก็มีกัน 4 คน มีอีเมย์เป็นเพื่อนซี้กับลูกหว้า และมีส้มเป็นเพื่อนซี้กับนิด ส่วนพวกผู้ชายเราอยู่กันเป็นกลุ่มใหญ่ครับ แต่ที่ผมสนิทด้วยคือ ทาร์ม แก๊งค์ โก้ ทาร์มเป็นคู่บัดดี้กับส้ม และเป็นเพื่อนเล่นกับมาตั้งแต่เด็กๆ เพราะผมไม่ชอบเล่นฟุตบอล ตอนพักกลางวันจึงได้มีเวลามาสนิกับเพื่อนผู้หญิงกลุ่มนี้(แต่ก่อนจะหมกตัวซุ่มอ่านหนังสืออยู่ในห้องสมุด) ส้มเป็นคนน่ารัก นิสัยดี ออกจะแก่นๆ ห้าวๆ โก๊ะๆ เป็นที่รักของเพื่อนๆและคณะครูมีความเป็นผู้นำสูง อ่อ! ผมลืมบอกไปครับว่าส้มเป็นรับแต่งตั้งให้เป็นประธานคณะสีฟ้า และส้มก็เลือกผมเป็นเลขานุการคณะสีฟ้า โรงเรียนของเรามี 4 คณะสีครับมีสีเขียว สีฟ้า สีเหลือง และสีแดง มีหน้าที่รับผิดชอบทำความสะอาดตอนเช้าตามเขตที่รับผิดชอบ หมุนวนกันเป็นคราวละสัปดาห์์ ทำให้มีเวลาใกล้ชิดกับส้มตั้งแต่เช้าจนเลิกเรียน แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกกับส้มมากเกินคำว่าเพื่อน
จนกระทั่ง
ึจนกระทั่งขึ้นเทอมที่สอง ครูประจำชั้นคนก่อนได้ลาออกไป แล้วมีครูประจำชั้นคนใหม่เข้ามา คุณครูคนนี้ใจดี และตามใจพวกเรามาก พวกเราได้เสนอให้แปลงเกษตรในที่แปลงเกษตรเก่าของโรงเรียนในคาบเรียนที่ของทุกวันเป็นการใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ แต่นั้นกลับเป็นฉนวนเหตุให้รุ่นพี่ ป.6 อิจฉา เอาเรื่องไปฟ้องคุณครูสุวรรณา ครูอาวุโสซึ่งเป็นครูประจำชั้น ป.6 ว่าครูประจำชั้น ป.5 ปล่อยเด็กไปทำเกษตรทุกวัน(เพราะว่า ป.6 ก็อยากถูกปล่อยว่างในคาบสุดท้ายบ้าง แต่ต้องติวข้อสอบเข้า ม.1 ทุกวัน) จากนั้นป.5 กับ ป.6 ก็จึงเป็นคู่ปรับกัน เจอกันเมื่อไหร่กัดกันตลอด ไอ้ความที่เป็นคู่ปรับนี่แหละครับ ทำให้เกิดเป็นคู่รักรุ่นพี่-รุ่นน้องตามมาหลายคู่ มีคู่โก้กับพี่ปอ คบกันได้ไม่นานก็เลิกกัน แล้วพี่ปอก็มาคบกับแก๊งค์ แล้วก็มีนิดคบกับพี่เอก คู่นี้คบๆเลิกๆครับ และที่สำคัญก็คู่ท้ายครับ คู่ส้มกับพี่ฟิล์ม เป็นคู่ที่หวานที่สุดและเพื่อนๆเชียร์กันมากที่สุด แต่ไม่ใช่ผมครับ ผมไม่รู้สึกยินดีกับคู่นี้เลย ผมควรจะยินดีกับเพื่อนซิ มันรู้สึกขัดแย้งกันในใจครับ ตอนที่พี่ฟิล์มมาจีบส้ม ผมอยากจะไล่พี่ไปไกลๆซะให้รู้แล้วรู้รอด ตอนที่เขาทะเลาะกันก็คิดอยากให้เขาเลิกๆกันไปซะ ผมไม่รู้ว่าอาการในตอนนั้นเรียกว่าหึงหรือเปล่า มันทั้งรู้สึกยินดีและไม่ยินดี ยินดีที่เห็นส้มมีความสุข แต่ไม่ยินดีที่ส้มมีแฟน หรือจริงแล้วตอนนั้นผมเป็นเพื่อนสนิทที่แค่กลัวถูกแย่งความสำคัญ
ไปกินข้าวนะครับ แล้วจะมาเขียนต่อ