แอบชอบ ญ.ที่นั่งทำงานข้างๆมานานกว่า 5 ปีแล้ว (เธอเป็นคนต่างจังหวัดเข้ามาทำงานที่นี่ และตลอดเวลา 5 ปี เธอยังไม่มีแฟน ยังไม่ได้คบใคร)

ด้วยความที่นั่งทำงานติดกันทุกวัน(มีเพียงพาร์ติชั่นสั้นๆเล็กกั้นเราเอาไว้แต่ไม่มิด)

กินข้าวด้วยกันทุกวัน และ กลับบ้านทางเดียวกันทุกวัน ไปถ่ายรูปด้วยกัน บางครั้งเราก็ไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน(แต่ไปกันเป็นกลุ่ม 3-4คน) และเคยไปค้างคืนที่บ้านเธอ ครอบครัวเธอน่ารัก อัธยาศรัยดี

และยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ผมก็ยิ่งรู้สึกดีกับเธอมากขึ้น(ยิ่งรู้จักยิ่งรักเธอ 555) จนชอบเธอขึ้นมาแต่ไม่กล้าบอกเธอ เพราะกลัวว่าเธออาจจะไม่พอใจหรือโกรธและจะมีปัญหาเรื่องงานตามมา

และเมื่อเดือนที่แล้ว เธอมาถามเชิงหยอกๆผมว่า ถ้าเธอแต่งงาน ผมไปถ่ายรูปให้เธอได้มั้ย ผมก็ถามว่า "อ้าว มีแฟนแล้วเหรอ ไม่เห็นรู้เรื่องเลย" เธอบอกว่า "ป่าวว แค่ถามเฉยๆ" พร้อมบอกว่าถ้าแต่งงาน เธอจะส่งการ์ดเชิญพร้อมซองใสมาให้ (เราก็ฮากันไปตามประสาคนอารมณ์ดี)

และสัปดาห์ต่อมา เธอโพส สเตตัสในเฟสบุ้คว่า "มีแฟนแล้ว" ผมก็ได้แต่ งงๆ พร้อมกับทำใจเล็กๆ แต่ไม่ได้ถามเธอ เรื่องนี้ เพราะถือว่าเป็นเรื่องส่วนตัว ได้แค่กด Like ไป ( Like ทั้งน้ำตา 555)

จากนั้นแฟนของเธอก็มีโพสรูปคู่โดยติด Taq ให้เธอ(ผมจึงได้เห็นรูปคู่ตอนนั้น) แฟนเธอนั่งรถ 8-9 ชั่วโมงจากอีกจังหวัดหนึ่งมาที่นี่เพื่อมาเจอกันและนัดทานข้าว

หลังจากนั้นพฤติกรรมเธอที่ทำงานก็เปลี่ยนไป เช่น หวงโทรศัพท์มากขึ้น โทรศัพท์เก็บมิดชิดและติดตัวตลอด(ปกติวางบนโต๊ะ) ตอนกลับบ้านด้วยกันเธอก็แชทตลอดทาง ไม่ค่อยหันมาคุยกับผมเหมือนแต่ก่อน

ผมเข้าใจครับว่านั่นอาจจะเป็นรักแรกของเธอ ส่วนผู้ชายคนนั้นก็น่าจะเป็นเพื่อนที่เรียนมาด้วยกันตอนที่เธอยังอยู่ต่างจังหวัด

และก็ผมเข้าใจครับว่าความสัมพันธ์ระหว่างผมกับเธอคงเป็นได้แค่พี่ร่วมงานเท่านั้น ผมพยายามทำใจอยู่ครับ 55

แต่ที่ผมอยากจะขอปรึกษาคือ

1. ผมควรจะบอกว่าผมชอบเธอมั้ยครับ (บอกเพื่อแค่อยากให้เธอรู้เท่านั้น)
2. การที่ผมต้องเจอเธอทุกๆวัน ผมควรทำยังไงถึงจะลืมชอบเธอได้ครับ (ทุกวันนี้นอนไม่หลับเลย เพราะกังวลอะไรก็ไม่รู้มากมาย) 555

ป.ล. ระหว่างที่พิมพ์ notepad เพื่อส่งกระทู้นี้ เธอชะโงกศรีษะข้ามพาร์ติชั่น มาถามผมว่า "พี่พิมพ์อะไร ยาวจัง" .. .

"อ๋อ เปล่า ไม่มีไร"

ขอบคุณครับ