ปกติพอขึ้นปีใหม่ เทศกาล เราก็จะตามธรรมเนียม
ให้เงิน ซื้อของ แต่พอให้อะไรใครมากๆ เหมือนเขาไม่เกรงใจ ไม่ยอมพอ คิดว่าเราคุยง่าย หัวอ่อน
ล่าสุดก็มาขอให้เราค้ำประกัน ค้ำเงินตั้งแต่ครึ่งปีก่อน แต่เราไม่ให้ก็ทะเลาะกัน

ยายเราค่ะ มีหลาน6คนรวมเรา และเราก็สงสารแกมาก ลูกหลานคนอื่นแทบไม่แวะมาหาเลย ไปเมืองนอกอยู่ไกลๆหมด มีเราที่สนิทสุด แต่พอเจอแบบนี้เราก็แอบห่างไปด้วย ทั้งที่เราอยากแวะไปให้เงิน ซื้อของไปฝากแต่เรารับภาระที่ยายขอไม่ได้จริงๆ

แอบรู้สึกผิดรู้สึกบาป คือทำบุญพระ มูลนิธิ วัด บริจาคนู่นนี่นั่น แต่ปล่อยญาติที่มีบุญคุณ เคยเลี้ยงดูให้เหงาอะไรแบบนั้นอ่ะ แต่เข้าไปหาทีไรเราเครียดกลับมาตลอดเลย พอสนิทเขาก็กล้าคุยกล้า เราเลยต้องพยายามแข็งพยายามห่าง ทำตัวไม่ถูกเลย