คัมภีร์ ปราบเซียน ลอนดอน พกไว้ สำหรับคนที่คิดจะไปผจญภัยในต่างแดน หรือลังเลจะไปหรือไม่ไปดี ถ้าไปแล้วจะเจออะไรบ้าง ชีวิตความเป็นอยู่ ความสนุก ทุกข์ เศร้า เคล้าน้ำตา และความฮา แบบน้ำหมากกระจาย รวมถึงความประทับใจ และความ ลำไย ไก่กาที่มีมา ให้ต้องเตรียมรับมือ
เชื่อว่าน้องๆ ทุกคนที่เตรียมตัวจะไป ใช้ชีวิตในลอนดอนน้านนนจะต้องศึกษาหาข้อมูลกันมาพอสมควรแล้ว แต่วันนี้พี่ชะนีจะขอพูดถึงการเตรียมตัวเพื่อที่จะศึกษาต่อ ข้ามไปถึง ชีวิตหลังจากจบการศึกษา…หากเรียนจบแล้วรู้สึกใช้ชีวิต ไม่คุ้ม ยังอยากอยู่ต่อ แต่วีซ่าหมดอายุ แล้วไม่อยากเรียน ปริญญาอีกใบเพื่อซื้อเวลาจะทำยังไง…..ตามมาติดๆ ที่นี่ที่เดียว เล่าหมด จดกันให้ทันนาจา
หาตัวเองให้เจอ น้องๆ หลายคนหลังจากเรียน จบ แล้ว อาจจะยังไม่แน่ใจว่าตัวเองควรจะเรียนอะไร หรือไม่ก็ได้รับคำสั่งจากเบื้องบนให้เรียนคณะที่ บุพการี เลือกให้…..ฮัลโหล….ตื่นค่ะ “ชีวิตเรา เราเลือกเอง” เพราะการเรียนเมืองนอกในสายวิชาที่คุณไม่ได้มี Passion นั้นมันพาเพลีย ละเหี่ยใจ คิดวนไปค่ะ ว่าเราชอบอะไร เกิดมาเพื่อทำอะไร เพราะเราย่อมมีเวย์เป็นของตัวเอง ในระหว่างที่ยังไม่ตรัสรู้ในคำตอบ พี่ชะนีแนะนำให้ เตรียมตัวสอบไอเอลไปพลางๆ เพราะไม่ว่าจะคณะไหนผลไอเอลต้องใช้เสมอ แล้วมหาลัยดีๆนั้น เรียกคะเนนไอเอลสูงลิบ หยิบถึงเพดาน สมองบาน กันไปเป็นแถบๆ….
ป.ล. หากน้องๆท้อกับผลไอเอล พี่ชะนีอยากจะบอกว่า พี่ติดสินใจลาออกจากงาน เพื่อมาเตรียมตัว และทำข้อสอบไอเอล ออนไลน์(Cambridge Ielts) ทุกวัน วันละ 4 ชม. และ ใช้เวลาในการตรวจข้อสอบอีก 1 ชม. จากนั้นก็ไปเรียน คอร์สไอเอลในช่วงเย็น เป็นแบบนี้อยู่ 1 ปีเต็มค่ะ…ย้ำนะค่ะว่า 1 ปีเต็ม ที่ชีวิตตามติด ไอเอล พี่พยายามสอบหลายครั้ง แต่สกอร์ครั้งแรกเป็น overall ที่ดีที่สุด ด้วยความกดดันในการสอบซ้ำซาก และความไม่ต่อเนื่องของการเรียนไป สอบไป คะแนนไม่ได้ดังใจ เรียนใหม่อีกรอบ สอบอีกที วนแบบนี้เป็นวัฎจักร เพียงแค่ความงกในการจ่ายค่าเรียนปรับภาษาที่อังกฤษ ท้ายที่สุดแล้วค่าใช้จ่าย1 ปีในการเตรียมตัวที่ไทยสูงกว่าการไปเรียนปรับภาษาโดยการยื่นผลไอเอลครั้งแรกเป็นไหนๆ อันนี้เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีอย่าเอาเยี่ยงกันเน้อ
ป.ล. หากน้องๆ ยังไม่เคยใช้ชีวิตอยู่ในต่างประเทศมาก่อนแล้วไม่ได้ลำบากเรื่องเงินทอง พี่ชะนีขอแนะนำให้อย่าลังเลในการ เรียนปรับภาษาที่อังกฤษในกรณีที่น้องๆ ยังไม่ได้ คะแนนไอเอลที่ต้องการและจ่ายเงินค่าสอบวนไปเรื่อยๆนั้น ไม่ได้ผลดี เพราะผลไอเอลเป็นแค่ใบเบิกทางเท่านั้น ส่วนการเรียนในมหาลัยนั่นคือชีวิตจริงๆที่ยากเย็นกว่าการสอบไอเอลเป็นไหนๆ ให้ลิมิตกับตัวเองว่าจะสอบวนไปอีกกี่ครั้ง หากไม่ได้อย่าลังเลที่จะไปเรียนปรับพื้นฐานเพราะมันจะทำให้น้องได้เรียนรู้การใช้ชีวิต ปรับตัวเข้ากับอากาศใหม่ ปรับใจให้เข้ากับ วัฒนธรรม สังคม และผู้คนที่พี่เชื่อว่า มันจะต้องมีหลายครั้งที่น้องคุยภาษาคนกับคนไม่รู้เรื่อง 555และได้พบปะเพื่อนใหม่ๆ สังคมใหม่ๆ ซึ่งช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่คุ้มค่ามากค่ะ เพราะพอน้องเรียนโทจริงๆแล้ว จะไม่มีเวลาไปไหนเพราะงานที่อาจารย์ให้มันมากมายเหลือคณา ฉะนั้นเอาเวลาช่วงเรียนปรับพิ้นฐาน ไปท่องเที่ยวจะดีกว่า พี่ชะนีขอคอนเฟริ์ม
พี่ชะนีเรียนอะไร เอาตรงๆแบบไม่แอ็บเลยนะค่ะ….พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน 5555 คือตอนนั้นพี่เพิ่งกลับมาจากออสเตรเลียแล้วรู้สึกว่า การใช้ชีวิตในเมืองหลวงมันทำให้เราเป็น Reverse culture shock เลยตัดสินใจลองเปลี่ยนประเทศ เปลี่ยนบรรยากาศ จากออสเตรเลีย มาเป็นเมืองผู้ดี เผื่อสภาพแวดล้อมจะขัดเกลาให้พี่มีความ เลอค่าขึ้นมาบ้าง…แต่ก็เท่าเดิมค่ะ 55555
เมาท์นาน พี่ชะนีเรียนตัดสินใจเรียน MBA Global Business เพราะอยากทำธุรกิจเล็กๆเป็นของตัวเอง ที่ Coventry University London Campus เหตุผลที่เลือกเรียนที่นี่มีดังนี้
เป็นมหาลัยที่เปิดเรียน 4 เทอมในรอบปี ซึ่งมันเหมาะกับชะนีอย่างพี่ที่กำลังจะอดตาย เพราะเบี้ยหวัดใช้ไปกับการติวและสอบไอเอลไปมากโข ร้องไห้โฮ เพราะเสียดายตัง และที่สำคัญคืออยากใช้ชีวิตในลอนดอลมากว่า(คือหลงแสงสีเมืองผู้ดีนั่นเอง55)
ค่าเรียนปรับพื้นฐานไม่สูงมาก เป็นราคาที่รับได้ คือ £2,000/10week นั่งเอง
มีเจ้าหน้าที่คนไทยคอยให้คำปรึกษา………..ซึ่งตั้งแต่เรียนจนจบมายังไม่เห็นซ้ากกกกกคน 5555 (โดนเอเจนหลอกนั่นเองจ้ากกกกก…เอ่ะ จะใช่เอเจนเดียวกับที่น้องดิวอยู่ตอนนี้รึเปล่า หายใจลึกๆจ่ะ พี่จะมาบอกในภาคหน้ากั้บ)
สรุป
สืบต่อเนื่องมาจากที่เกริ่นไว้ตอนต้น ในสิ่งที่น้องๆควรทำ
เลือกคณะที่น้องๆสนใจอยากจะเรียน..ใครพูดไรมาเราฟังได้แต่ใจต้องนิ่ง อย่าแกว่ง อย่าตามกระแส ต้องแน่วแน่ และมั่นคง
เลือกมหาลัยที่น้องๆ อยากจะเข้าเรียนคณะๆนั้นๆ….ย้ำนะค่ะ ดูจากคณะตามRanking ก่อนเพราะมาหลัยดังๆหลายที่ อาจจะไม่ได้ดีเด่นในคณะที่น้องอยากเรียนก็ได้ ฉะนั้นอย่าสับสน นาจา ลิสไว้เลย 4-5 ที่ เพราะไม่ใช่ว่าทุกที่จะเข้าได้ง่ายๆ ตามความดัง และความเคี่ยวของ Requirement
เตรียมค่าใช้จ่ายให้พร้อม พี่จะพูดรวมๆ ถึง มหาลัยในระดับ ป.โท ค่าใช้จ่ายจะอยู่ที่ 7-8 แสนโดยประมาณ ขึ้นอยู่กับ มหาลัยและ ทำเลที่ตั้งเป็นหลัก ….ย้ำ อย่าเลือกมหาลัยเพราะถูกกว่าด้วยจำนวนเงินเพียงเล็กน้อยเลยค่ะ เพราะเราสามารถ เอาส่วนต่างตรงนั้นมาควบคุมค่าครองชีพ ค่าใช้จ่ายส่วนตัวได้ ซึ่งค่าใช้จ่ายในลอนดอลจะอยู่ที่ ประมาณ 5 หมื่นบาทต่อเดือน สำหรับชีวิตคนปกตินะค่ะ…ย้ำนะค่ะว่าปกติ หากน้องสามารถ หาที่พักเองได้ค่าเช่าห้องเดือนละ ประมาณ 500 -600 ปอนด์/เดือน และ ประมาณ 500 ปอนด์จะเป็นค่าใช้จ่ายส่วนตัว พี่ชะนีในตอนแรกต้องตั้งใจเรียนเพื่อสอบปรับพื้นฐานให้ผ่านเข้าเรียน ป.โทก่อน จึงรบกวนที่บ้านช่วยจ่ายค่าที่พักให้ประมาณ 3 เดือน และค่าใช้จ่ายส่วนตัวพี่ขอไปตายเอาดาบหน้าค่ะ แต่พอพี่สอบปรับพื้นฐานเข้ามาเรียนโทเต็มตัว ทีนี้นอกจากจะไม่ใช้เงินที่บ้านเลยซักบาท ยังต้องส่งให้ที่บ้านอีกพอควร…………ทำไมเกิดอะไรขึ้น ดราม่าคืออะไร จุดพีคอยู่ตรงไหน เดี่ยวมาเล่า ชี้แจง แถลงไข พากย์หน้าจ่ะทำไมถึงหมดตัว ถึงขนาดทำงาน 6 วัน และเรียนอีก 4 วัน เรียกได้ว่าวิ่งผลัดกันเป็นระวิง ยิง4 X1 00 กันเลยทีเดียว แต่สำหรับน้องๆที่มีฐานะไม่ได้เดือดร้อนเรื่องเงินทอง พี่ยังอยากจะให้ ลองทำงานซักอาทิตย์ละวันก็ยังดี ไม่ใช่เพราะเงิน แต่เป็นการเรียนรู้การทำงาน การเอาตัวรอด และการเข้าสังคม น้องๆจะได้ฝึกความอดทนไปในตัว เพราะสิ่งที่มีค่าที่สุดคือเวลาเมื่อไหร่ที่น้องได้ทำงานจะเห็นคุณค่าของเวลาและมีทักษะในการลำดับความสำคัญในชีวิตมากขึ้นค่ะ 🙂
การขอวีซ่า สำหรับน้องๆ ที่จะไปเรียนระยะ สั้น หลักสูตร ไม่เกิน 6 เดือน จะใช้ตัว Student Visitor Visa (SVV) วีซ่าตัวนี้ทำงานไม่ได้นะจ่ะ และ Tier 4 student visa สำหรับน้องๆที่จะเข้ามหาวิทยาลัย หลังจากที่น้องๆ เตรียมเอกสาร เสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็ไปสมัครที่ วีเอฟเอส โกลบอล (VFS Global) ต้องเผื่อเวลาในการสมัคร ประมาณ 1 เดือนก่อน เนื่องจาก ต้องรอใบตอบรับเข้าศึกษาแบบอิเล็กทรอนิกส์ (CAS) จากทางมหาวิทยาลัย เตรียมหลักฐานการเงิน และใบรับรองผลตรวจวัณโรค จาก IOMที่มหาลัยน้องจะเปิดเรียนนะค่ะ ไม่เช่นนั้นจะเป็นการ เร่งรีบจนเสียงานใหญ่ได้
ค่าใช้จ่าย อันนี้พี่ขอพูดถึงภาพรวมกว้างๆเลย
ค่าเรียน เฉลี่ย 520,000 -75,000 บาท
ค่าที่พัก เฉลี่ย 23,000-25,000 บาท/เดือน
ค่าเดินทาง เฉลี่ย 3,800 บาท/เดือน
ค่าอาหาร เฉลี่ย 10,000 บาท/เดือน
ป.ล. เป็นค่าใช้จ่าย โดยรวมนะค่ะ บางคนอาจจะมากกว่านี้หรือน้อยกว่านี้ขึ้นอยู่กับ ทำเลของมหาลัยและที่พักของน้องๆเอง หากเป็น เนื่องจากลอนดอนมีทั้งหมด 6 โซน น้องๆก็ไปเชคดูว่าที่เรียนเราอยู่โซนไหน จะพักเองหรือจะพักที่พักมหาลัยก็แล้วแต่ความเหมาะสม
…พี่ชะนีขอจบ มหากาพย์ ชะนีน้อยในลอนดอล ภาค 1 แต่เพียงเท่านี้ และมารอดูว่าพอเราได้เหยียบเท้าไปถึง สหราชอาณาจักรแล้ว จะเกิดอะไรขึ้นกับพจมานเข้าเมืองกรุง… รวมความฮา สาระ และ ประสบการณ์ ให้น้องๆได้ทำใจ ไว้อาลัยพอสมควร แล้วเจอกัน จ้า….
ตามติด ชีวิตชะนีน้อย.....ในลอนดอล
คัมภีร์ ปราบเซียน ลอนดอน พกไว้ สำหรับคนที่คิดจะไปผจญภัยในต่างแดน หรือลังเลจะไปหรือไม่ไปดี ถ้าไปแล้วจะเจออะไรบ้าง ชีวิตความเป็นอยู่ ความสนุก ทุกข์ เศร้า เคล้าน้ำตา และความฮา แบบน้ำหมากกระจาย รวมถึงความประทับใจ และความ ลำไย ไก่กาที่มีมา ให้ต้องเตรียมรับมือ
เชื่อว่าน้องๆ ทุกคนที่เตรียมตัวจะไป ใช้ชีวิตในลอนดอนน้านนนจะต้องศึกษาหาข้อมูลกันมาพอสมควรแล้ว แต่วันนี้พี่ชะนีจะขอพูดถึงการเตรียมตัวเพื่อที่จะศึกษาต่อ ข้ามไปถึง ชีวิตหลังจากจบการศึกษา…หากเรียนจบแล้วรู้สึกใช้ชีวิต ไม่คุ้ม ยังอยากอยู่ต่อ แต่วีซ่าหมดอายุ แล้วไม่อยากเรียน ปริญญาอีกใบเพื่อซื้อเวลาจะทำยังไง…..ตามมาติดๆ ที่นี่ที่เดียว เล่าหมด จดกันให้ทันนาจา
หาตัวเองให้เจอ น้องๆ หลายคนหลังจากเรียน จบ แล้ว อาจจะยังไม่แน่ใจว่าตัวเองควรจะเรียนอะไร หรือไม่ก็ได้รับคำสั่งจากเบื้องบนให้เรียนคณะที่ บุพการี เลือกให้…..ฮัลโหล….ตื่นค่ะ “ชีวิตเรา เราเลือกเอง” เพราะการเรียนเมืองนอกในสายวิชาที่คุณไม่ได้มี Passion นั้นมันพาเพลีย ละเหี่ยใจ คิดวนไปค่ะ ว่าเราชอบอะไร เกิดมาเพื่อทำอะไร เพราะเราย่อมมีเวย์เป็นของตัวเอง ในระหว่างที่ยังไม่ตรัสรู้ในคำตอบ พี่ชะนีแนะนำให้ เตรียมตัวสอบไอเอลไปพลางๆ เพราะไม่ว่าจะคณะไหนผลไอเอลต้องใช้เสมอ แล้วมหาลัยดีๆนั้น เรียกคะเนนไอเอลสูงลิบ หยิบถึงเพดาน สมองบาน กันไปเป็นแถบๆ….
ป.ล. หากน้องๆท้อกับผลไอเอล พี่ชะนีอยากจะบอกว่า พี่ติดสินใจลาออกจากงาน เพื่อมาเตรียมตัว และทำข้อสอบไอเอล ออนไลน์(Cambridge Ielts) ทุกวัน วันละ 4 ชม. และ ใช้เวลาในการตรวจข้อสอบอีก 1 ชม. จากนั้นก็ไปเรียน คอร์สไอเอลในช่วงเย็น เป็นแบบนี้อยู่ 1 ปีเต็มค่ะ…ย้ำนะค่ะว่า 1 ปีเต็ม ที่ชีวิตตามติด ไอเอล พี่พยายามสอบหลายครั้ง แต่สกอร์ครั้งแรกเป็น overall ที่ดีที่สุด ด้วยความกดดันในการสอบซ้ำซาก และความไม่ต่อเนื่องของการเรียนไป สอบไป คะแนนไม่ได้ดังใจ เรียนใหม่อีกรอบ สอบอีกที วนแบบนี้เป็นวัฎจักร เพียงแค่ความงกในการจ่ายค่าเรียนปรับภาษาที่อังกฤษ ท้ายที่สุดแล้วค่าใช้จ่าย1 ปีในการเตรียมตัวที่ไทยสูงกว่าการไปเรียนปรับภาษาโดยการยื่นผลไอเอลครั้งแรกเป็นไหนๆ อันนี้เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีอย่าเอาเยี่ยงกันเน้อ
ป.ล. หากน้องๆ ยังไม่เคยใช้ชีวิตอยู่ในต่างประเทศมาก่อนแล้วไม่ได้ลำบากเรื่องเงินทอง พี่ชะนีขอแนะนำให้อย่าลังเลในการ เรียนปรับภาษาที่อังกฤษในกรณีที่น้องๆ ยังไม่ได้ คะแนนไอเอลที่ต้องการและจ่ายเงินค่าสอบวนไปเรื่อยๆนั้น ไม่ได้ผลดี เพราะผลไอเอลเป็นแค่ใบเบิกทางเท่านั้น ส่วนการเรียนในมหาลัยนั่นคือชีวิตจริงๆที่ยากเย็นกว่าการสอบไอเอลเป็นไหนๆ ให้ลิมิตกับตัวเองว่าจะสอบวนไปอีกกี่ครั้ง หากไม่ได้อย่าลังเลที่จะไปเรียนปรับพื้นฐานเพราะมันจะทำให้น้องได้เรียนรู้การใช้ชีวิต ปรับตัวเข้ากับอากาศใหม่ ปรับใจให้เข้ากับ วัฒนธรรม สังคม และผู้คนที่พี่เชื่อว่า มันจะต้องมีหลายครั้งที่น้องคุยภาษาคนกับคนไม่รู้เรื่อง 555และได้พบปะเพื่อนใหม่ๆ สังคมใหม่ๆ ซึ่งช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่คุ้มค่ามากค่ะ เพราะพอน้องเรียนโทจริงๆแล้ว จะไม่มีเวลาไปไหนเพราะงานที่อาจารย์ให้มันมากมายเหลือคณา ฉะนั้นเอาเวลาช่วงเรียนปรับพิ้นฐาน ไปท่องเที่ยวจะดีกว่า พี่ชะนีขอคอนเฟริ์ม
พี่ชะนีเรียนอะไร เอาตรงๆแบบไม่แอ็บเลยนะค่ะ….พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน 5555 คือตอนนั้นพี่เพิ่งกลับมาจากออสเตรเลียแล้วรู้สึกว่า การใช้ชีวิตในเมืองหลวงมันทำให้เราเป็น Reverse culture shock เลยตัดสินใจลองเปลี่ยนประเทศ เปลี่ยนบรรยากาศ จากออสเตรเลีย มาเป็นเมืองผู้ดี เผื่อสภาพแวดล้อมจะขัดเกลาให้พี่มีความ เลอค่าขึ้นมาบ้าง…แต่ก็เท่าเดิมค่ะ 55555
เมาท์นาน พี่ชะนีเรียนตัดสินใจเรียน MBA Global Business เพราะอยากทำธุรกิจเล็กๆเป็นของตัวเอง ที่ Coventry University London Campus เหตุผลที่เลือกเรียนที่นี่มีดังนี้
เป็นมหาลัยที่เปิดเรียน 4 เทอมในรอบปี ซึ่งมันเหมาะกับชะนีอย่างพี่ที่กำลังจะอดตาย เพราะเบี้ยหวัดใช้ไปกับการติวและสอบไอเอลไปมากโข ร้องไห้โฮ เพราะเสียดายตัง และที่สำคัญคืออยากใช้ชีวิตในลอนดอลมากว่า(คือหลงแสงสีเมืองผู้ดีนั่นเอง55)
ค่าเรียนปรับพื้นฐานไม่สูงมาก เป็นราคาที่รับได้ คือ £2,000/10week นั่งเอง
มีเจ้าหน้าที่คนไทยคอยให้คำปรึกษา………..ซึ่งตั้งแต่เรียนจนจบมายังไม่เห็นซ้ากกกกกคน 5555 (โดนเอเจนหลอกนั่นเองจ้ากกกกก…เอ่ะ จะใช่เอเจนเดียวกับที่น้องดิวอยู่ตอนนี้รึเปล่า หายใจลึกๆจ่ะ พี่จะมาบอกในภาคหน้ากั้บ)
สรุป
สืบต่อเนื่องมาจากที่เกริ่นไว้ตอนต้น ในสิ่งที่น้องๆควรทำ
เลือกคณะที่น้องๆสนใจอยากจะเรียน..ใครพูดไรมาเราฟังได้แต่ใจต้องนิ่ง อย่าแกว่ง อย่าตามกระแส ต้องแน่วแน่ และมั่นคง
เลือกมหาลัยที่น้องๆ อยากจะเข้าเรียนคณะๆนั้นๆ….ย้ำนะค่ะ ดูจากคณะตามRanking ก่อนเพราะมาหลัยดังๆหลายที่ อาจจะไม่ได้ดีเด่นในคณะที่น้องอยากเรียนก็ได้ ฉะนั้นอย่าสับสน นาจา ลิสไว้เลย 4-5 ที่ เพราะไม่ใช่ว่าทุกที่จะเข้าได้ง่ายๆ ตามความดัง และความเคี่ยวของ Requirement
เตรียมค่าใช้จ่ายให้พร้อม พี่จะพูดรวมๆ ถึง มหาลัยในระดับ ป.โท ค่าใช้จ่ายจะอยู่ที่ 7-8 แสนโดยประมาณ ขึ้นอยู่กับ มหาลัยและ ทำเลที่ตั้งเป็นหลัก ….ย้ำ อย่าเลือกมหาลัยเพราะถูกกว่าด้วยจำนวนเงินเพียงเล็กน้อยเลยค่ะ เพราะเราสามารถ เอาส่วนต่างตรงนั้นมาควบคุมค่าครองชีพ ค่าใช้จ่ายส่วนตัวได้ ซึ่งค่าใช้จ่ายในลอนดอลจะอยู่ที่ ประมาณ 5 หมื่นบาทต่อเดือน สำหรับชีวิตคนปกตินะค่ะ…ย้ำนะค่ะว่าปกติ หากน้องสามารถ หาที่พักเองได้ค่าเช่าห้องเดือนละ ประมาณ 500 -600 ปอนด์/เดือน และ ประมาณ 500 ปอนด์จะเป็นค่าใช้จ่ายส่วนตัว พี่ชะนีในตอนแรกต้องตั้งใจเรียนเพื่อสอบปรับพื้นฐานให้ผ่านเข้าเรียน ป.โทก่อน จึงรบกวนที่บ้านช่วยจ่ายค่าที่พักให้ประมาณ 3 เดือน และค่าใช้จ่ายส่วนตัวพี่ขอไปตายเอาดาบหน้าค่ะ แต่พอพี่สอบปรับพื้นฐานเข้ามาเรียนโทเต็มตัว ทีนี้นอกจากจะไม่ใช้เงินที่บ้านเลยซักบาท ยังต้องส่งให้ที่บ้านอีกพอควร…………ทำไมเกิดอะไรขึ้น ดราม่าคืออะไร จุดพีคอยู่ตรงไหน เดี่ยวมาเล่า ชี้แจง แถลงไข พากย์หน้าจ่ะทำไมถึงหมดตัว ถึงขนาดทำงาน 6 วัน และเรียนอีก 4 วัน เรียกได้ว่าวิ่งผลัดกันเป็นระวิง ยิง4 X1 00 กันเลยทีเดียว แต่สำหรับน้องๆที่มีฐานะไม่ได้เดือดร้อนเรื่องเงินทอง พี่ยังอยากจะให้ ลองทำงานซักอาทิตย์ละวันก็ยังดี ไม่ใช่เพราะเงิน แต่เป็นการเรียนรู้การทำงาน การเอาตัวรอด และการเข้าสังคม น้องๆจะได้ฝึกความอดทนไปในตัว เพราะสิ่งที่มีค่าที่สุดคือเวลาเมื่อไหร่ที่น้องได้ทำงานจะเห็นคุณค่าของเวลาและมีทักษะในการลำดับความสำคัญในชีวิตมากขึ้นค่ะ 🙂
การขอวีซ่า สำหรับน้องๆ ที่จะไปเรียนระยะ สั้น หลักสูตร ไม่เกิน 6 เดือน จะใช้ตัว Student Visitor Visa (SVV) วีซ่าตัวนี้ทำงานไม่ได้นะจ่ะ และ Tier 4 student visa สำหรับน้องๆที่จะเข้ามหาวิทยาลัย หลังจากที่น้องๆ เตรียมเอกสาร เสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็ไปสมัครที่ วีเอฟเอส โกลบอล (VFS Global) ต้องเผื่อเวลาในการสมัคร ประมาณ 1 เดือนก่อน เนื่องจาก ต้องรอใบตอบรับเข้าศึกษาแบบอิเล็กทรอนิกส์ (CAS) จากทางมหาวิทยาลัย เตรียมหลักฐานการเงิน และใบรับรองผลตรวจวัณโรค จาก IOMที่มหาลัยน้องจะเปิดเรียนนะค่ะ ไม่เช่นนั้นจะเป็นการ เร่งรีบจนเสียงานใหญ่ได้
ค่าใช้จ่าย อันนี้พี่ขอพูดถึงภาพรวมกว้างๆเลย
ค่าเรียน เฉลี่ย 520,000 -75,000 บาท
ค่าที่พัก เฉลี่ย 23,000-25,000 บาท/เดือน
ค่าเดินทาง เฉลี่ย 3,800 บาท/เดือน
ค่าอาหาร เฉลี่ย 10,000 บาท/เดือน
ป.ล. เป็นค่าใช้จ่าย โดยรวมนะค่ะ บางคนอาจจะมากกว่านี้หรือน้อยกว่านี้ขึ้นอยู่กับ ทำเลของมหาลัยและที่พักของน้องๆเอง หากเป็น เนื่องจากลอนดอนมีทั้งหมด 6 โซน น้องๆก็ไปเชคดูว่าที่เรียนเราอยู่โซนไหน จะพักเองหรือจะพักที่พักมหาลัยก็แล้วแต่ความเหมาะสม
…พี่ชะนีขอจบ มหากาพย์ ชะนีน้อยในลอนดอล ภาค 1 แต่เพียงเท่านี้ และมารอดูว่าพอเราได้เหยียบเท้าไปถึง สหราชอาณาจักรแล้ว จะเกิดอะไรขึ้นกับพจมานเข้าเมืองกรุง… รวมความฮา สาระ และ ประสบการณ์ ให้น้องๆได้ทำใจ ไว้อาลัยพอสมควร แล้วเจอกัน จ้า….