แฟนเก่าผมคบกันมา5ปี4เดือน เราเข้ากันดีกับครอบครัวทั้งสองฝ่ายผ่านสุขผ่านทุกข์กันมาเยอะ เราไม่เคยทะเลาะกัน มีแต่งอลนิดๆหน่อยแต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดีมาตลอด ระหว่างที่คบกันผมดูแลเขาอย่างดีมาตลอดทำทุกอย่างเสมอต้นเสมอปลาย เพราะผมรักเขาจริงไม่ได้เสแสร้งแกล้งทำ  ทำทุกอย่างด้วยใจ  ไม่เคยบ่นไม่เคยเหนื่อย แต่แล้วเขาบอกเลิกผมโดนบอกเลิกทั้งที่ยังรักและไม่รู้เลยว่าเขามีคนใหม่แล้วเขาคนใหม่เข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่ มารู้ทีหลังว่าเขาเข้ามา3เดือนก่อนที่จะเลิกกับผม ผมพยามยามตามง้อตามรั้ง ทำอะไรแบบที่ไม่เคยทำมาก่อน แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ผล จนเขาคบกันหลักจากเลิกกับผม1เดือน ทำใจอยู่หลายอาทิตย์หากิจกรรมทำใช้ชีวิตตามปกติเข้าวัดทำบุญกว่าจะดีขึ้น แต่ผมก็ยังนึกถึงเขาอยู่ตลอดเวลาเลย ทุกวันนี้ก็ยังมีคุยกันอยู่บ้าง คุยในทุกเรื่องทั้งปัญหาชีวิตของเขาและความรักของเขา แต่ผมรู้สึกจี๊ดขึ้นมาทุกที ได้แต่คิดว่าทำไมเราก็ยังคุยกันดี เขาถึงไม่ยอมกลับมาสักที เอาตรงๆผมรักเขามาก ในใจมันรู้สึกว่าผมรอเขาได้ แต่มันก็มีความเสียใจและความเหนื่อยและท้อปนอยู่ ผมเคยถามว่าเราจะมีโอกาศกลับมาเหมือนเดิมมั้ย เขาตอบมาว่าทั้งมีและไม่มีในเวลาเดียวกัน ตอนนี้เค้ามีแต่ความห่วงใยกับความหวังดีแค่นั้นที่เหลือให้ผม ได้ฟังแบบนี้มันก็จี๊ดไปอีกแบบบอกไม่ถูก ต่อจากนี้ผมควรทำอย่างไรดี ใครมีประสบการณ์แบบนี้บ้างครับ ใจนึงก็อยากรอ อีกใจมันก็เหมือนหมดหวังแล้ว มันเป็นเวรเป็นกรรมอะไรเรื่องความรักจะจริงใจกับใครสักคนโดนบอกเลิกตลอดเลย อนาคตที่วาดไว้โดยมีเขาอยู่ตลอดมันพังทลายลงแบบไม่มีชิ้นดีรวมถึงความรู้สึกด้วย ทำยังไงดีผมอยากหาที่ระบาย