ผมชื่อโจครับ อายุ21ปี ตอนนี้คบกับแฟนมาได้5เดือนแล้วครับ ผมมีอาชีพเป็นทหารเกณฑ์ครับ เงินเดือนตกอยู่ที่เดือนล่ะ 5000 - 6000 ต่อเดือน (อยู่ที่เราจะกินเยอะขนาดไหน) ผมเรื่อนจบ ม.6 ครับ เรียนไม่จบมหาวิทยาลัย เพราะทางบ้านยากจน พ่อแม่แยกทางกัน ผมอยู่กับแม่ แม่ผมท่านจนมาก ผมสงสารท่านที่ทำงานส่งผมเรียนคนเดียวติดหนี้สินมากมายผมเลยหยุดเรียนกลางคัน แล้วออกมาทำงานคืนเงินให้ท่านทั้งหมด แล้วบอกแม่ว่าค่อยเรียนต่อหลังปลดทหาร
แต่แล้วผมก็มาเจอผู้หญิงคนหนึ่งครับ เธอเป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนเก่าผม เจอกันตอนนั้นผมไม่คิดเลยว่าวันนี้ผมจะรักเธอได้ขนาดนี้ เพราะกว่าผมจะได้รักกับเธอมันไม่ง่ายเลยครับ เราผ่านอะไรด้วยกันมาเยอะมากทั้งร้องไห้ มีความสุข หัวเราะ เสียใจ ทีแรกเราก็คบกันมาปิดบังกันเรื่อยๆเพราะทางครอบครัวฝ่ายหญิงค่อนข้างหัวโบราณครับจึงไม่สามารถไปมาหาสู่กันแบบคู่รักทั่วไปได้ แต่ทางครอบครัวผมทั้งพ่อ แม่ พี่น้อง รู้หมดว่าผมคบกับแฟนคนนี้ ดั้งนั้นเราจึงเทลาะกันบ่อยมากครับ เรื่องที่เธอปิดบังตัวตนของผมกับครอบครัวของเธอจนมาวันหนึ่ง เธอจึงเลือกบอกเรื่องของผมกับครอบครัวของเธอทั้งหมด ทั้งนี้เราก็แก้ไขปัญหาทางออกกันมาเราจะแต่งงานกันครับ
แต่เรื่องมันไม่ได้จบสวยงามครับเมื่อทางนู้นเขาเอาเงินสินสอด 1แสนบาท สำหรับผมมันเยอะมากครับ เพราทางบ้านของผมมันยากจน และตอนนี้เงินเดือนทหารก็ได้แค่นี้ไม่พอกิน แต่ต่างจากแฟนของผมมากทางเธอเรียนจบ ปริญญาตรี ทำงานเป็น audit เป็นพนักงานตรวจสอบบีญชีลูกค้า เงินเดือน 19000 - 21000 เงินเก็บของเธอเยอะมาก ต่างจากเงินเดือนของผมมาก ทุกครั้งที่เดินทางไปหาเธอที่ กทม ค่ารถผมออกเอง แต่ค่าเครื่องบิน ค่ากินอยู่มันขึ้นอยู่กับเธอหมดเลยครับ ยิงพักหลังมานี้เธอพูดว่าเธอจะเรียนต่อ ทางผมน้อยใจมากครับน้อยใจตัวเองว่าทำไมเกิดมาจน ทั้งที่แฟนกำลังจะไปได้ไกลขนาดนั้นแต่ทำไมเราถึงมาจมอยู่ตรงนี้ ผมรู้สึกว่าแฟนผมอยู่ไกลผมขึ้นเรื่อยๆ งานของเธอเป็นงานต้องออกสังคมเจอคนมากมายมากหน้าหลายตา ระดับหัวหน้าและผู้บริหาร ผมกลัวว่าวันหนึ่งจะมีคนที่ดีกว่าผมเข้ามาในชีวิตของเธอ ตอนนี้เธอกำลังจะรับปริญญาครับหลังเธอเรียนจบออกมาทำงานได้2ปี ผมรู้สึกว่าเธออยู่ไกลขึ้นเรื่อยๆห่างออกไป ซึ่งผมอยู่ตรงนี้ไม่มีอะไรเลย ผมควรปล่อยเธอไปหาคนที่เขาดี คนที่เขามีพร้อมกว่าผมทุกอย่างไหมครับ?
มีแฟนรวยกว่า ทางบ้านมีฐานะแต่เราจน เราควรปล่อยเขาดีไหมครับ?
แต่แล้วผมก็มาเจอผู้หญิงคนหนึ่งครับ เธอเป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนเก่าผม เจอกันตอนนั้นผมไม่คิดเลยว่าวันนี้ผมจะรักเธอได้ขนาดนี้ เพราะกว่าผมจะได้รักกับเธอมันไม่ง่ายเลยครับ เราผ่านอะไรด้วยกันมาเยอะมากทั้งร้องไห้ มีความสุข หัวเราะ เสียใจ ทีแรกเราก็คบกันมาปิดบังกันเรื่อยๆเพราะทางครอบครัวฝ่ายหญิงค่อนข้างหัวโบราณครับจึงไม่สามารถไปมาหาสู่กันแบบคู่รักทั่วไปได้ แต่ทางครอบครัวผมทั้งพ่อ แม่ พี่น้อง รู้หมดว่าผมคบกับแฟนคนนี้ ดั้งนั้นเราจึงเทลาะกันบ่อยมากครับ เรื่องที่เธอปิดบังตัวตนของผมกับครอบครัวของเธอจนมาวันหนึ่ง เธอจึงเลือกบอกเรื่องของผมกับครอบครัวของเธอทั้งหมด ทั้งนี้เราก็แก้ไขปัญหาทางออกกันมาเราจะแต่งงานกันครับ
แต่เรื่องมันไม่ได้จบสวยงามครับเมื่อทางนู้นเขาเอาเงินสินสอด 1แสนบาท สำหรับผมมันเยอะมากครับ เพราทางบ้านของผมมันยากจน และตอนนี้เงินเดือนทหารก็ได้แค่นี้ไม่พอกิน แต่ต่างจากแฟนของผมมากทางเธอเรียนจบ ปริญญาตรี ทำงานเป็น audit เป็นพนักงานตรวจสอบบีญชีลูกค้า เงินเดือน 19000 - 21000 เงินเก็บของเธอเยอะมาก ต่างจากเงินเดือนของผมมาก ทุกครั้งที่เดินทางไปหาเธอที่ กทม ค่ารถผมออกเอง แต่ค่าเครื่องบิน ค่ากินอยู่มันขึ้นอยู่กับเธอหมดเลยครับ ยิงพักหลังมานี้เธอพูดว่าเธอจะเรียนต่อ ทางผมน้อยใจมากครับน้อยใจตัวเองว่าทำไมเกิดมาจน ทั้งที่แฟนกำลังจะไปได้ไกลขนาดนั้นแต่ทำไมเราถึงมาจมอยู่ตรงนี้ ผมรู้สึกว่าแฟนผมอยู่ไกลผมขึ้นเรื่อยๆ งานของเธอเป็นงานต้องออกสังคมเจอคนมากมายมากหน้าหลายตา ระดับหัวหน้าและผู้บริหาร ผมกลัวว่าวันหนึ่งจะมีคนที่ดีกว่าผมเข้ามาในชีวิตของเธอ ตอนนี้เธอกำลังจะรับปริญญาครับหลังเธอเรียนจบออกมาทำงานได้2ปี ผมรู้สึกว่าเธออยู่ไกลขึ้นเรื่อยๆห่างออกไป ซึ่งผมอยู่ตรงนี้ไม่มีอะไรเลย ผมควรปล่อยเธอไปหาคนที่เขาดี คนที่เขามีพร้อมกว่าผมทุกอย่างไหมครับ?