โอ้ใจลึกวิถีเลือน จะเสมือนธรรมนำทาง จิตสงบร่มลมพลาง จะกระจ่างด้วยกลางธรรม เสียงแห่งเขาไม่ควรสน และยลโลกประโลมย้ำ ใดมุ่งร้ายไม่ต้องจำ เพียงสำนึกในตนดี ลมพัดผ่านสะท้านไหว แต่ใ

กาพย์โกสุม ๒๔    ริเริ่ม : คมทวน คันธนู (ประสาทพร ภูสุศิลป์ธร) กาพย์โกสุม                     ๏ เพื่อนรักเอ๋ย

@ ทางชีวิต อิสระ ธรรมะแจ้ง ไป่เสแสร้ง หม่นมัว กลัวทุกขา ทางชีวิต ลิขิตย้ำ ธรรมมรรคา รักเมตตา รับใช้ ใช่อวดตน

11/11 วัน ฅนพิการแห่งชาติ @ ใคร ผู้พิการ คิดซึ้ง .... พึงตรอง ผอง ใฝ่กิเลสหมอง ........ แน่แท้ ปัญญาสติกลั่นกรอง ..... ปฏิบัติ ดุจดั่งปราณแล้&nb

โคลง สองดั้น, โคลง สามดั้น โดยทั่วไปนั้น ใช้เพื่อ ช่วยดำเนินเรื่อง น้อยนักที่จะแต่ง ต่อเนื่อง ยาว ๆ ครับ โคลง สองดั้น เฉกเช่น โคลง สองสุภาพ เพียงแต่ บาทท้าย แบบ บาท๔ ของ โคลง สี่ดั้น สัมผัส ระหว่างบ

...ทางชืวิต ลิขิตเลือก เปลือกกระพี้แก่น ตอกยึดแขวน แดนโลกย์ สุขโศกไสว ฤ ก้าวย่าง ทางยาก ตรากตรำไป มอบกายใจ ให้ชน พ้นอวิชชา ...ทางชีวิต อิสระ ธรรมะแจ้ง ไป่เสแสร้ง. หม่นมัว กลัวทุกขา ทางชีวิต. ลิขิตย้ำ

@ ฅนพลันเป็นมนุษย์นั้น .....ด้วยกระทำ ถือ"รักเมตตา"นำ .....ประจักษ์แจ้ง อำนาจ เกียรติ รวย ชำ .....เพาะกิเลส  เภทเฮย ตระหนัก"เหตุ"ไยยังแล้ง .....ไป่ใช้

@ หนุ่มสาว วาดหวังใด "พระ" อวยชัย สมประสงค์ คงมั่น ในมรรคา ธรรมา เป็นดาวใจ ไปเถอะ ! ไปนำทาง แผ้วถาง รัก-รับใช้ ผู้เจ็บ ผู้หมองไหม้ สุขถ้วนทั่วกัน...นั

@ เมตตารัก จักต้อง "ผ่อง"ปรากฏ มุละลด กิเลส เหตุ"กู"ผยอง รักแบ่งปัน มั่น"ทำ" ธรรมครรลอง ชนทั้งผอง สบสันติ นิรันดร์เทอญ

@ มั่นคง จงไป่ท้อ ธรรม แน่! ประดุจล้อ ลิ่วพ้นวังวน..กิเลสนา @ ผลธรรม นำ"สงบ"ให้ เปล่าเปลี่ยว! สะบั้นสิ้นได้ ทุกข์มล้างห่างหาย