สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องอยากจะเล่าให้ทุกๆคนฟัง คือเราแอบรักเพื่อนคนหนึ่งค่ะ เรารู้จักกันได้เกือบปีแล้ว แต่ก่อนเราไม่เคยรู้จักเขามาก่อนเลย พอมาวันนึงเราก้เจอกันโดยเขาเป็นเพื่อนของเพื่อนเรา เราเห็นเขาครั้งแรกเราก้รู้สึกว่าเขาน่ารักดี เขาเป็นคนตัวเล็ก(สูงประมาณ156) ขาวหน้าตาดีใช้ได้เลยค่ะ พอหลังจากวันนั้นเราก้ได้รู้จักกัน (แต่ไม่สนิทนะคะ) เราก็ชอบเขามาเรื่อยๆ ชอบแบบไม่หวังอะไร ถ้าได้คบก็คบไม่ได้คบก็ไม่เป็นไรอะไรทำนองนี้ ทุกๆวันที่เราเจอหน้าเขา  เราก้จะโบกมือ บ้ายบายเขา (เราเป็นผู้หญิงที่ไม่ค่อยเรียบร้อยเท่าไหร่หรอก5555) พอปิดเทอมช่วงเมษา เป็นวันสงกรานต์ เราก้ไปเล่นสงกรานต์ในเมืองกับเพื่อนๆ เราก้เห็นเขาขับรถมอไซค์มา เราก็วิ่งเข้าไปปะแป้งเขา (ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไร) แล้วเขาก้ขี่รถผ่านไป   //ถ้าดูจากลักษณะภายนอกเขาค่อนข้างจะเป็นคนเงียบขรึม เย็นชา นิ่งๆ // พอเปิดเทอมเราก้ได้เรียนห้องเดียวกันนน><ตอนนั้นดีใจมาก ตื่นเต้นมากกกก ไม่คิดว่าจะได้มาอยู่ห้องเดียวกัน  พอได้เรียนด้วยกัน ไปไหนด้วยกัน ก้สนิทกันมากขึ้น จนเพื่อนในห้องแซวเลยค่ะ จากที่แต่ก่อนชอบแบบไม่ได้อะไรมาก ตอนนี้รู้สึกว่ารักเขาไปแล้ว แต่มันก้ติดที่คำว่าเพื่อน


หลังจากที่ได้เรียนด้วยกัน ก็สนิทกันทันที จากที่เรามองเขาว่าเป็นคนเงียบขรึม เย็นชา นิ่งๆ ตอนนี้เรากลับรู้สึกว่ามันไม่ใช่ เขาขี้เล่นขี้แกล้ง กวนตีน มึนๆ (ความรู้สึกส่วนตัวนะ) ทุกๆวัน เราจะตีกันทุกคาบ ทุกเวลา แหย่กันจนได้แผล ได้รอยช้ำกลับบ้านทุกวัน ตีกันจนตายกันไปข้างอ่ะ เราก็เริ่มรู้สึกมากขึ้น แต่เราก้มารู้ว่า... เขามีแฟนแล้วว ตอนนั้นที่รู้เขาน่าจะคบกันได้ประมาณ3เดือนเเล้วแหละ ตอนแรกเราก้ชานิดๆ แต่ก้ไม่เป็นไรเพราะตอนนั้นแค่ชอบเฉยๆก้คงคิดว่าเดี๋ยวเราก้เลิกชอบไปเองแหละ (เราเป็นคนเบื่อง่ายมาก ชอบใครได้ไม่นานเกิน2เดือน5555) แต่มันไม่ใช่อย่างที่คิดเลย เขากลับมาหยอกมาแกล้งเรา เราก้แกล้งคืน นับวันยิ่งรู้สึกมากขึ้น ก็รู้ทั้งรู้ว่าเขามีแฟนแล้ว แต่เราก้ยังเข้าไปยุ่ง เราพยายามตัดใจหลายครั้ง แต่ก้ไม่เคยตัดใจได้เลย เพราะอะไรหน่ะหรอก้เพราะต้องเจอหน้ากันทุกวัน เสาร์อาทิตย์ก้เจอกันเพราะต้องมาทำงานกลุ่ม (ส่วนมากจะได้อยู่เดียวกัน5555เพราะเราเลือกเขาเข้ากลุ่มเองแหละอิอิ้555555) แต่ตอนนี้เราก้ไม่รู้ว่าเราคิดไปเองหรือป่าวว่าเขาก้มีใจให้เรานิดๆ เพราะ เวลาที่เรานั่งเรียนอยู่เขาจะชอบมองเรา ด้วยความที่เราก้แอบมองเขาเหมือนกันเราก้เลยรู้555555 เวลาที่เรานั่งข้างเพื่อนผช.คนอื่น แล้วก้หยอกกันตามประสาเพื่อนนี่แหละ เราก้จะมองเขาตลอด เขาก้จะมองกลับ แล้วเขาก้จะไม่เล่นกับเราหรือพูดกับเราทั้งวันเราก้ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไร พอตอนไปเที่ยว เราก้ได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น .ใกล้ชิดในหลายๆเรื่อง ขอไม่เล่าละกันนะคะ พอกลับจากไปเที่ยว มาถึงโรงเรียนประมาณ2ทุ่มครึ่ง เราก้บอกให้เขาไปส่งอยู่บ้านหน่อย(ไม่มีใครมารับละก้บวกด้วยอ่อยนิดๆ555)เขาก้ยอมไปส่งเราทั้งๆที่บ้านเรากับบ้านเขาอยู่คนละทาง55 แต่ก้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น วันต่อมา ก็เป็นเหมือนเดิม หยอก แกล้ง กวนตีน ตีกัน วนลูปอย่างงี้ทุกวัน

มีครั้งหนึ่ง เขาเลิกกับแฟน เขาก้มาเล่าให้ฟังเราก้รับฟัง(รับบทเพื่อนที่เเสนดีไปอีก555)เราก้รู้สึกผิดอยู่กลัวว่าเขาจะเลิกกันเพราะเรารึป่าว เพราะเราชอบไปไหนกับเขาบ่อยมาก ไปโรงอาหารก้เดินไปด้วยกันสองคน ไปนู้นไปนี่ เราก้พาเขาไป เขาก้พาเราไปไรงี้ ไอ้เราก้เคยถามอยู่ว่าเเฟน*ึงจะไม่ว่าหรอ เขาก้บอกว่า พี่...ไม่เห็นหรอก อะไรทำนองนี้(หญิงก้ร้ายชายก้เลวไปอีก555)แต่สุดท้ายเขาก้กลับมาคืนดีกัน เราก้ทำอะไรไม่ได้ นอกจากเสียใจร้องไห้คนเดียว
มีอยู่วันหนึ่งเป็นวันเทศกาลลอยกระทงที่ผ่านมา คือมันพีคมากก!! ตอนแรกเราก็โทรชวนเขาไปลอยด้วยกันมั้ย เขาก้บอกว่าไม่จะอยู่บ้าน เราก้เออโอเค  พอดึกๆหน่อยเราก้โทรชวนอีกเพราะคิดว่า เขาน่าจะไปด้วย ก้เลยโทรไป เขาก้กดรับสาย แต่ไม่ใช่เสียงเขา
เรา:ฮัลโหล (ใจเต้นเร็วมาก)
... : ฮัลโหลค่ะ (เสียงผญ.)
(เราคิดในใจ : เเฟนมันแน่เลยว่ะ ทำใจดีสู้เสือไปก่อนละกันว้ะ)
เรา: ขอสาย...(ชื่อเขา)หน่อยค่ะ
เขา: ฮัลโหล ว่า
เราจุ๊บๆึงอยู่ไหน
เขา: อยู่*** ทำไม
เรา: อยู่กับใครว่ะ
เขา : อยู่กับ... (ชื่อแฟน)
(เอาไงต่อดีว่ะ)
เรา: เอ้าา โทดๆ*ูไม่รู้ งั้นแค่นี้แหละ
...วางสาย...
เจ็บจนพูดไม่ออกเลยค้าาาาาา
อีกเหตุการณ์หนึ่ง คือเราแกล้งขอจับมือเขาเล่นๆ
เรา: *ึง ขอจับมือหน่อย
นางก้ยื่นมือมาให้ เราก้จับเลยค่าาา555
ก้จับเล่นๆ จับแบบบีบๆบ้าง เบาๆบ้าง ช่วงนี้แทบจะจับมือกันทุกวัน แต่ทำไมกลับเป็นเราที่รู้สึกอยู่ฝ่ายเดียว
เล่นกันเหมือนแฟนนะแต่ก้ไม่ใช่5555555555555  แต่ตอนนี้เขาคบกับแฟนเขาได้7เดือนแล้วมั้ง เราก้ได้แค่เพื่อนมาเกือบปีแล้ว เห็นเขายิ้นก้แอบยิ้มตาม พอเขาเศร้าเราก้ทุกข์ไปด้วย ก้เรามันแค่เพื่อน ทำอะไรก้ไม่ได้ คิดเอาไว้ว่าจะไม่บอกจนกว่าจะจบม.6 จะบอกทีเดียว .ใจร้าวเยี่ยม



จากวันนั้นจนวันนี้ก้ไม่คิดว่าเราจะได้รู้จักกันมากขนาดนี้ ไม่คิดไม่ฝันในหลายๆเรื่อง ไม่คิดว่าจะได้อยู่ห้องเดียวกันไม่คิดว่าจะได้กลายมาเป็นเพื่อนสนิทกัน  ไม่คิดว่าจะได้คุยกัน ไม่คิดว่าจะได้จับมือ จากวันแรกที่เจอก้ไม่คิดว่าจะมีวันนี้  ไม่คิดว่าจะได้ร้องไห้ให้กับคนๆนี้ และไม่คิดว่าจะชอบจะรักได้มากขนาดนี้ แต่สุดท้ายก้เป็นเราที่เจ็บเองซะงั้น ทุกคนคิดว่ามันเป็นเรื่องอังเอิญรึป่าว ? ทุกคนมีความคิดเห็นยังไงบ้างง ? เขาชอบเรารึป่าวนะ? คิดไปเองแน่ๆ5555555
เราอาจจะดูแย่ให้สายตาของทุกๆคน ถ้ายังไงก้ไม่มาม่าเด้อออ
#ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาอ่าน จุ๊บๆ