หนังเรื่องนี้เปรียบเสมือนตัวแทนของ "ความรัก" ที่มาจากคน หรือสิ่งที่แตกต่างกัน ไม่ว่าจะเป็นเพศ , ชนชั้น , สีผิว หรือถึงขั้นต่างสปีชีย์กัน.. เป็นหนังที่ดูแล้วรู้สึกสัมผัสได้ถึงคำว่า "สวยงาม" เอามากๆเลย เป็นส่วนผสมที่ลงตัวของความโรแมนติก ในเนื้อหาแบบค่อนข้างจะหนักหน่วงที่งดงามมาก

ต้องบอกว่าเป็นหนังที่ "ดูง่าย" แต่อาจไม่ได้ถูกใจตลาดผู้ชมทั่วไปเท่าไหร่นัก เพราะถ้าดูในแง่ของหนังทั่วไปธรรมดามันก็ดูเฉยๆ แต่ถ้าเราแกะ Message ที่หนังสื่อและสอดแทรกเอาไว้เยอะมากๆออก คุณจะหลงรักหนังเรื่องนี้ และตกอยู่ในห้วงภวังค์ของความรัก ที่ไม่มีการแบ่งแยกใดๆ..

เรื่องราวเกี่ยวกับอะไร..? มาทำความเข้าใจกันก่อนว่า หนังเรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเพลงดังอย่าง Shape of You ของ Ed Sheeran แต่อย่างใด #มันแน่อยู่แล้ว!! แต่เป็นเรื่องราวของ เอไลซ่า (รับบทโดย : แซลลี ฮอว์คกินส์) ภารโรงสาวผู้เป็นใบ้ ที่ตกหลุมรักกับสิ่งมีชีวิตที่ไม่มีใครรู้ว่าคือตัวอะไรกันแน่.. ซึ่งในบทความนี้ผมจะขออนุญาตเรียกว่า "พรายน้ำ" นะครับ ^^'

เอไลซ่า รู้สึกถูกชะตาต้องใจกับพรายน้ำหนุ่มในห้องแล็ปของรัฐบาล ที่พรายน้ำผู้น่าสงสารถูกคุมขังเอาไว้ เธอและเขาได้ผูกสัมพันธ์กันทีละนิด จนมันมากขึ้น และมากขึ้น.. ก่อให้เกิดเป็นความรักในห้องแล็ปนั้นนั่นเอง #ไม่ได้พบรักกันที่หน้าอำเภอแต่อย่างใด..

แต่แล้วก็มีเหตุการณ์ "บางอย่าง" เกิดขึ้น ทำให้เธอต้อวพยายามช่วยเหลือพรายน้ำหนุ่มทุกวิถีทาง ออกมาจากห้องแล็ปนรกที่คุมขังเขาไว้ เพื่อให้เขาได้กลับไปใช้ชีวิตในทะเลอีกครั้ง..


ผมรู้สึกชอบหนังเรื่องนี้ในทุกๆด้านเลย ทั้งงานภาพสวยๆ โทนสีฟ้าอมเขียวตลอดทั้งเรื่อง หรือเพลงประกอบเพราะๆที่เข้าอารมณ์เข้าจังหวะ และที่ดีมากๆ คือมุมมองด้านความรักที่หนังสอดแทรกเอาไว้มากมาย แต่สิ่งที่ต้องตาต้องใจผมที่สุดขอยกให้การแสดงของนางเอก ที่เล่นบทเป็นสาวใบ้ ต้องใช้ภาษามือสื่อสาร แต่แสดงอารมณ์ออกมาได้ดีมากๆๆ

ไม่ว่าจะเป็นอารมณ์รัก อารมณ์โกรธ อารมณ์ห่วงหาอาทร หรือแม้กระทั่งอารมณ์ทางเพศ เธอแสดงออกมาผ่านสีหน้าได้ดีและชัดเจนมากๆๆๆๆ ต้องขอบอกก่อนเข้าไปชมกันว่า หลายๆฉากจัดว่าอีโรติกมาก มีฉากแก้ผ้าล่อนจ้อน เห็นคุณลูกเกด เมทินี ออกมาแสดง เห็นสาหร่ายวากาเมะโผล่แพลมๆ ผ่านน้ำใสๆแบบประปราย #พอๆๆ #ภาษาเริ่มติดเรทไปละ ><

แต่หนังก็ไม่ได้มูมมาม กับฉากติดเรทแบบตั้งใจให้ผู้ชมมีอารมณ์ร่วมขณะดู เพียงแต่เป็นฉากที่สื่ออารมณ์ของตัวละครได้ดีมากๆเท่านั้น ซึ่งเราว่ามันอยู่ในจุดที่กำลังดีมากๆเลย.. #เช็ดน้ำลายแปป

เพราะฉะนั้น.. ไม่ต้องกังวลว่าจะมีฉากให้นางเอกได้ร้องเพลง อาย ของพี่สิงโต นำโชค ว่า อ๊า อิ ยา อิ ยา ~~~ ให้ต่อมศีลธรรมสั่นคลอนกันในโรงแน่นอน เพราะว่าหนังไม่ได้จะเจาะลึกอะไรขนาดนั้น #สายหื่นบางคนแอบเสียดายล่ะสิรู้นะ


ส่วนจุดที่ผมไม่ชอบ.. ไม่รู้ผมคิดมากไปเองหรือเปล่า ผมเองก็เป็นคนที่ดูหนังแล้วก็ไม่ได้คิดจะจับผิดอะไร แต่รู้สึกว่าบทหนังบางจุดมี Plot Hole ที่ใหญ่มากจนทำให้อารมณ์สะดุดเล็กน้อย แต่ว่าโดยรวมสิ่งที่หนังทำดีมาตลอดทั้งเรื่องกลบไว้ได้อยู่พอถูๆไถๆไปได้

สรุป.. ชอบครับ ดูแล้วนั่งยิ้ม นั่งฟินอย่างบอกไม่ถูก สมกับที่ได้เข้าชิงออสการ์ถึง 13 สาขาเลยทีเดียว เสียดายที่โรงฉายน้อยมากๆๆ น้อยจนน่าเศร้า ยังไงก็อยากเขิญชวนให้ช่วยกันตีตั๋วเข้าไปดู ปลุกกระแสให้หนัง เผื่อทางโรงภาพยนตร์จะเห็นใจเพิ่มโรง เพิ่มรอบฉายกันหน่อยนะครับ..

“รสนิยมการดูหนังแต่ละคน ไม่เหมือนกัน
ถ้าคุณคิดว่าใช่ พิสูจน์ด้วยตาของคุณเองในโรงหนังดีที่สุด
แล้วอย่าลืมกลับมาคุยกันนะครับ ^^”

.
.
.

Facebook : ก็แค่คนชอบดูหนัง