สวัสดีค่ะ เราอายุ 26 ทำงานโรงงานเล็กๆ ที่พักฟรี น้ำไฟฟรีแต่จำกัดเวลาใช้เบาๆ ข้าวฟรี ทำงานวันละ10-12ชม./วัน หยุดวันอาทิตย์ ปีใหม่ สงกรานต์ วันพ่อ/แม่ ไม่มีประกันสังคม พวกนี้เปนปกติของโรงงานมั้ยไม่แน่ใจ)
ปัญหาของเรากับงานที่นี่
- เวลาน้อยเกินไปสำหรัยการอ่านหนังสือเพื่อเรียนต่อ (มสธ.) เราเคยนอนน้อยลงเพื่ออ่านหนังสือ แรกๆไหวค่ะ หลังๆถึงขั้นน็อค ปวดหัวบ้าง อาเจียนบ้างจนทำงานไม่ไหว
- หยุดงานยากค่ะ ไม่มีคนแทน เพราะทำงานกันแค่สามคน
- ที่พักไม่เป็นส่วนตัว
- ทำงานที่นี่ พักที่นี่ ไม่สนิทกับใคร กลับบ้านอาทิตย์ละครั้ง บอกตรงๆว่าโคตรเฉาเลยค่ะ..... ตื่นมาทำงาน ทำงานเสร็จขึ้นห้องนอน เป็นวัฏจักรตลอด6วัน/อาทิตย์ วันไหนเลิกสี่ทุ่มก็เกือบหมดวันแล้ว อย่างนึงที่ทำให้เราตระหนักคือเราไม่มีเวลาให้แฟน ไม่มีเวลาให้ตัวเองเลยค่ะ
ข้อดีของการทำงานที่นี่คือ.. ประหยัดค่ะ.....
"อยากออกก็ออกเลยสิ" ติดตรงที่เจ้านายกับที่บ้านค่อนข้างมีบุญคุณต่อกันค่ะ ตอนแรกที่บ้านจะรอให้เราจบป.ตรีก่อนค่อยออก เพราะมันดูสมเหตุสมผลที่สุด แล้วก็ไม่น่าเกลียด.. มั้ง..นะ.... แต่เรากลัวว่าถ้าเราเรียนจบป.ตรีตอนอายุ30(เรากะจะสมัคร มสธ.กพ. นี้ค่ะ) เราจะหางานยาก อีกทั้งเราไม่มีประสบการณ์ชีวิตอะไรเลย คือต้องบอกก่อนว่าเราอยู่บ้านมาตลอดตั้งแต่ม.2เพื่อดูแลพ่อเราที่ป่วย เรียนแค่วันอาทิตย์ จนแกเสียเราถึงได้ออกมาทำงาน เรากลัวตัวเองไม่ทันคนแล้วจะอยู่ยาก กลัวเอาตัวเองไม่รอด เรารุ้สึกว่าเราอยากเจออะไรมากกว่านี้
...ที่จะปรึกษาคือ
1) เราออกจากงานดีมั้ย หางานที่มีเวลามากกว่านี้หน่อย แล้วบริหารเงินเอา เพราะเราต้องส่งตัวเองเรียน แอบกลัวว่าเงินจะไม่พอ หรือทนทำงานที่นี่ต่อ เพื่อประหยัด...
2) เราเป็นคนมีพรสวรรค์เรื่องวาดภาพแต่เด็ก แล้วก็รู้ตัวว่าชอบอยู่กับคอม อยู่กับโปรแกรมพวก photoshop อะไรพวกนี้ รุ้สึกว้าวเวลาที่ทำอะไรใหม่ได้แล้วก็อยู่กับมันได้นานมากแบบไม่เบื่อ เราควรเรียนอะไรมันถึงจะโอเคกับสถานการณ์ในตอนนี้ มสธ.สารสนเทศและการสื่อสารมันจะโอเคมั้ย เรียนจบไป พอเอาไปใช้มันจะโอเครึเปล่า? เพราะที่นี่เรียรแค่อ่านหนังสืออย่างเดียว หรือใครมีภาคพิเศษที่ไหนแนะนำมั้ยคะ? ปล.ที่จะเรียนมสธ.เพราะสามารถเรียนให้จบไวขึ้นได้ และสอบแค่เสาร์-อาทิตย์
บางคำถามหรือบางประโยคอาจจะดูเด็กน้อยสำหรับคน26นะคะ เอาจริงชีวิตเราก็ไม่ค่อยได้ตัดสินใจเองเท่าไหร่ ไม่รุ้ว่ามันมีผลทำให้เราขี้กลัวหรือขาดความมั่นใจรึเปล่า ยังไงถ้าใครผ่านมาเรารบกวนขอคำแนะนำด้วยนะคะ มันวกวนอยู่ในหัวเรามาซักพักใหญ่แล้ว ขอบคุณค่ะ
ปรีกษาเรื่องงานเรื่องเรียนค่ะ
ปัญหาของเรากับงานที่นี่
- เวลาน้อยเกินไปสำหรัยการอ่านหนังสือเพื่อเรียนต่อ (มสธ.) เราเคยนอนน้อยลงเพื่ออ่านหนังสือ แรกๆไหวค่ะ หลังๆถึงขั้นน็อค ปวดหัวบ้าง อาเจียนบ้างจนทำงานไม่ไหว
- หยุดงานยากค่ะ ไม่มีคนแทน เพราะทำงานกันแค่สามคน
- ที่พักไม่เป็นส่วนตัว
- ทำงานที่นี่ พักที่นี่ ไม่สนิทกับใคร กลับบ้านอาทิตย์ละครั้ง บอกตรงๆว่าโคตรเฉาเลยค่ะ..... ตื่นมาทำงาน ทำงานเสร็จขึ้นห้องนอน เป็นวัฏจักรตลอด6วัน/อาทิตย์ วันไหนเลิกสี่ทุ่มก็เกือบหมดวันแล้ว อย่างนึงที่ทำให้เราตระหนักคือเราไม่มีเวลาให้แฟน ไม่มีเวลาให้ตัวเองเลยค่ะ
ข้อดีของการทำงานที่นี่คือ.. ประหยัดค่ะ.....
"อยากออกก็ออกเลยสิ" ติดตรงที่เจ้านายกับที่บ้านค่อนข้างมีบุญคุณต่อกันค่ะ ตอนแรกที่บ้านจะรอให้เราจบป.ตรีก่อนค่อยออก เพราะมันดูสมเหตุสมผลที่สุด แล้วก็ไม่น่าเกลียด.. มั้ง..นะ.... แต่เรากลัวว่าถ้าเราเรียนจบป.ตรีตอนอายุ30(เรากะจะสมัคร มสธ.กพ. นี้ค่ะ) เราจะหางานยาก อีกทั้งเราไม่มีประสบการณ์ชีวิตอะไรเลย คือต้องบอกก่อนว่าเราอยู่บ้านมาตลอดตั้งแต่ม.2เพื่อดูแลพ่อเราที่ป่วย เรียนแค่วันอาทิตย์ จนแกเสียเราถึงได้ออกมาทำงาน เรากลัวตัวเองไม่ทันคนแล้วจะอยู่ยาก กลัวเอาตัวเองไม่รอด เรารุ้สึกว่าเราอยากเจออะไรมากกว่านี้
...ที่จะปรึกษาคือ
1) เราออกจากงานดีมั้ย หางานที่มีเวลามากกว่านี้หน่อย แล้วบริหารเงินเอา เพราะเราต้องส่งตัวเองเรียน แอบกลัวว่าเงินจะไม่พอ หรือทนทำงานที่นี่ต่อ เพื่อประหยัด...
2) เราเป็นคนมีพรสวรรค์เรื่องวาดภาพแต่เด็ก แล้วก็รู้ตัวว่าชอบอยู่กับคอม อยู่กับโปรแกรมพวก photoshop อะไรพวกนี้ รุ้สึกว้าวเวลาที่ทำอะไรใหม่ได้แล้วก็อยู่กับมันได้นานมากแบบไม่เบื่อ เราควรเรียนอะไรมันถึงจะโอเคกับสถานการณ์ในตอนนี้ มสธ.สารสนเทศและการสื่อสารมันจะโอเคมั้ย เรียนจบไป พอเอาไปใช้มันจะโอเครึเปล่า? เพราะที่นี่เรียรแค่อ่านหนังสืออย่างเดียว หรือใครมีภาคพิเศษที่ไหนแนะนำมั้ยคะ? ปล.ที่จะเรียนมสธ.เพราะสามารถเรียนให้จบไวขึ้นได้ และสอบแค่เสาร์-อาทิตย์
บางคำถามหรือบางประโยคอาจจะดูเด็กน้อยสำหรับคน26นะคะ เอาจริงชีวิตเราก็ไม่ค่อยได้ตัดสินใจเองเท่าไหร่ ไม่รุ้ว่ามันมีผลทำให้เราขี้กลัวหรือขาดความมั่นใจรึเปล่า ยังไงถ้าใครผ่านมาเรารบกวนขอคำแนะนำด้วยนะคะ มันวกวนอยู่ในหัวเรามาซักพักใหญ่แล้ว ขอบคุณค่ะ