ต่อจากep.ที่แล้วครับ
หลังจากที่ผู้หญิงคนนั้นพาผมมาส่งบ้านทุกอย่างในชีวิตผมก็ดำเนินมาปกติจนกระทั่งผมเรียนอยู่ม.3ซึ่งขึ้นชื่อว่าบ้านนอกมันก็จะมีเรื่องผีสางเข้ามาเกี่ยวข้องอยู่แล้ววันนั้นผมได้ไปนอนที่บ้านของยายพอตกดึกขึ้นมาน้องสาวของผมเริ่มมีอาการแปลกๆน้ายายตาถามอะไรก็ไม่ตอบผ่านไปครึ่งชั่วโมงน้องสาวผมก็ร้องไห้ผมก็ส่งสัยด้วยความที่เราเป็นพี่จึงเข้าไปกอดแล้วอยู่ดีๆน้องสาวผมก็พูดเป็นภาษาอะไรไม่รู้ผมจึงออกมายายจึงบอกว่าผีตามมาผมก็ไม่เชื่อ
แล้วผมก็นั่งมองน้องด้วยความสงสารแต่ทันใดนั้นผมดันเห็นหน้าของคนอีกคนขึ้นมาซ้อนที่หน้าน้องของผมเป็นหน้าของหญิงชราผมขาวฟันดำคางยื่น
หนังตาย้อยแก้มย้อยมีแค่ตาดำไม่มีตาขาวแค่นั้นแหละครับผมก็ช็อคไปรู้สึกตัวอีกทีตอนที่เขาให้กินน้ำมนต์แล้วน้องผมก็ไม่รู้ว่าผีออกตอนไหนหลังจากนั้นมา
ผมมักจะเห็นอะไรแปลกๆบางครั้งได้กลิ่นบางครั้งก็ไม่แน่ใจว่านี้เราคิดไปเองหรือดูละครเยอะเกินไปผมปรึกษาพ่อกับแม่พ่อกับแม่บอกว่าเราอาจเครียด
เรื่องหาที่เรียนต่อแล้วภาพหลอนไปเองผมก็เลยเฉยๆไปจนกระทั่งผมได้เข้าเรียนต่อม.4โรงเรียนแถวบ้านผมขับมอไซด์ไปเรียนซึ่งทางผ่านั้นจะเป็นวัด
ซึ่งวัดนี้เป็นวัดที่เฮี้ยนมากพวกวัยรุ่นชอบไปลองของกันที่เมรุเผ่าศพเพราะเฮี้ยนสุดๆบางวันผมขับผ่านก็จะเห็นเป็นผู้หญิงยืนอยู่หน้าเมรุบ้างครั้งก็เหมือนมีเงาวิ่งตัดหน้ารถไปผมเจอแบบนี้บ่อยมากจนชินผมเลยไปเล่าให้พ่อกับแม่ฟังจนพ่อกับแม่ให้ใส่พระและไปขอสายสิญจน์จากพระมาให้ใส่แต่ก็เอาไม่อยู่
บางครั้งผมเข้าห้องน้ำที่โรงเรียนผมจะเห็นผู้หญิงผมยาวนั่งอยู่บนคานของห้องน้ำผมก็รีบฉี่แล้ววิ่งกลับบ้างครั้งที่ไปเรียนตึกเก่าผมก็จะเจอเป็นเด็กนักเรียนผู้หญิงสองคนนั่งอยู่บนโต๊ะบ้างครั้งเห็นแค่ขาบางครั้งเห็นแค่หัวผมเลยเอาเรื่องที่เอไปเล่าให้ครูที่อยู่มานานในโรงเรียนว่าเขาเหล่านั้นคือใครผมจึงได้คำตอบว่าเขาคือนักเรียนที่โดนยิงตายในยุคสมัยคอมมิวนิสต์นั้นเองหลังจากนั้นผมก็ปล่อยผ่านจนกระทั่งผมจบม.4เข้าสู่ม.5...เรื่องจะเป็นยังไงติดตามep.3ครับ