ผมไปเจอผู้หญิงคนนี้ที่ห้างเซ็นทรัลลาดพร้าวครับตอนนั้นผมไปหางานทำกับเพื่อนและได้คำแนะนำจากเพื่อนว่าให้มาสมัครที่ร้านฮอตพอต พอสมัครเสร็จเรียบร้อยผู้จัดการก็บอกว่าให้มาทดลองงานพรุ่งนี้เลย พอวันรุ่งขึ้นผมก็ไปลองงานครับ วันแรกที่เข้ามานี้ผมยังไม่เจอเธอนะครับ ก็รู้สึกว่าเซ็งๆคิดในใจเห้อออ ไม่มีสาวน่ารักๆให้มองเลย งานก็เหนื่อยพอตัวอยู่ครับ พอมาอีกวันหนึ่งผมมาทำงานแบบเซ็งๆด้วยความเหนื่อยล้าจากเมื่อวานพอเดินเข้าไปในร้านกำลังเอาของไปเก็บผมก็เห็นผู้หญิงคนนึงครับเธอเดินเข็นรถเก็บภาชนะอยู่ผมเดินอยู่ข้างหลังครับเดินย่องๆตามหลังเพราะทางแคบและมีทางเดียว เธอเดินแบบสบายใจมากๆผมก็รีบเอาของไปเก็บก็หงุดหงิด พอไปถึงหน้าห้องพนักงาน เธอหยุดเข็นรถและหันมามองผม ผมก็มองเธอครับจ้องตากันประมาณ 3 วิ โลกหยุดหมุนไปชั่วขณะ จากที่ผมเซ็งๆมาวันนี้ผมยิ้มเลยครับ ผมเก็บของเสร็จรีบออกไปช่วยเธอเก็บโต๊ะทำความสะอาดต่างๆระหว่างนั้นผมก็ได้คุยกับเธอครับ เธอก็ยิ้มให้ผมและถามผมว่าชื่ออะไรอายุเท่าไร เรียนที่ไหนฯลฯคือเธอก็เป็นคนที่อัธยาศัยดีครับ ไม่หยิ่งเลย ผมก็ได้คุยกับเธอวันนั้นผมเดินตามเธอทั้งวันเลยครับมีความสุขมาก เพราะผมชอบเธอเข้าตั้งแต่เห็นหน้ากันแล้ว... ผมทำงานอยู่กับเธอแบบนี้3วัน ก็มีการขอเฟสเธอมาครับแต่เธอบอกว่าจะให้วันละตัว ผมก็ยอมครับวั้นผมเพิ่งจะได้มาตัวอักษรแรก เธอมีปัญหาในที่ทำงานกับแม่ครัวและเด็กในร้านอีกคนครับ ผมเห็นเธอร้องไห้วิ่งไปเข้าห้องน้ำพอกลับมาเธอก็มาเก็บของแล้วตรอกบัตรเดินออกจากร้านไปเลยครับ ผมวิ่งไปคว้าแขนเธอไว้แต่ก็รั้งไว้ไม่อยู่ครับ อารมณ์ตอนนั้นผมเสียใจมาก คือผมรักเธอแล้วครับแล้วต้องมากจากกันแบบนี้ ผมกลับบ้านไปวันนั้นผมก็ภาวนาให้เธอกลับมาทำงานครับอยากเจอเธอ และผมพอจะเดาได้ครับว่าชื่อเฟสที่เธอให้มาตัวแรกนั้นจะต่อด้วยตัวอะไรซึ่งผมก็คิดว่ามันน่าจะเป็นชื่อเล่นเธอครับ มี5ตัว ชื่อเล่นของเธอ ผมก็ลองค้นหาดูครับมีเพื่อนช่วยหาอยู่ด้วยครับ จนเพื่อนคิดว่าน่าจะเป็นเฟสนี้แน่นอนเลยลองกดเข้าไปดูครับปรากฎว่าใช่ครับ! ผมดีใจมากรีบทักแชทไปสักพักเธอก็มาตอบครับก็คุยกันยาวเลย ตั้งแต่วันนั้นผมก็จีบเธออยู่ลอดครับ เลิกงานมาผมก็คุยกับเธอทุกคืนไม่นานผมก็ลาออกจากงานครับ ด้วยความเหนื่อยและเบื่องาน ผมคุยกับเธอจนตกลงคบกันเป็นแฟน ช่วงเวลานั้นก็ได้มีการนัดเจอกันครับไปกินข้าวเดินเล่นนั่งเล่นกันสวนสาธารณะ ก็มีพามาที่บ้านด่วยนะครับแต่ไม่ได้ทำอะไรกันนะ ตั้งแต่วันนั้นก็มีไปมาหากันตลอดครับยิ่งพอเธอมาสมัครเรียนอยู่แถวประชาชื่นช่วงนั้นแทบจะอยู่ด้วยกันทุกวันเลยครับ พออยู่ด้วยกันไปนานๆก็แน่นอนครับนิสัยแต่ละคนก็เริ่มออกเริ่มมีปากเสียงทะเลาะกันหนักขึ้นเรื่อยๆจนครั้งหนึ่งบอกเลิกกันไป แต่ก็กลับมาดีกันหลายครั้งจนมาครั้งหนึ่งเลิกกันไปแล้วเธอได้มีแฟนใหม่ตอนนั้นผมไปส่องเฟสครับแล้วเจอรูปคู่ของเธอกับแฟนใหม่ผมเสียใจมากครับตอนนั้นทำไรไม่ถูกไม่กินไม่นอนวันๆกินแต่เหล้าครับ จนพอเริ่มดีขึ้นทำใจได้ขึ้นมาหน่อยก็ลองทักไปหาเธอครับช่วงแรกๆที่ทักไปเธอก็ยังคุยดีนะครับคือตอนนั้นจะส่งข้อความทางโทรศัพท์เพราะยังไม่ได้ใช้สมาร์ทโฟนครับ จนผมหยุดติดต่อไปประมาณ 2 เดือนครับ อยู่ๆวันนึงเธอทักเฟสมาหาผมประมาณว่าเป็นไงบ้าง สบายดีไหม? ตามประสาครับ ผมก็คุยปกติครับหายโกรธหายแค้นทุกอย่างแล้ว ตอนนั้นเธอทักมาหาผมเพราะเธอมีปัญหากับแฟนเธอครับ และเลิกกันแล้วด้วยผมก็ยังรักเธออยู่เต็มหัวใจครับผมขอกลับไปคืนดีเธอก็ให้โอกาสผมนะครับ ตั้งแต่นั้นก็คบกันมาอีกเรื่อยๆจนประมาณปีหนึ่ง ตอนนั้นก็ทะเลาะกันและเลิกกันไปอีกครับ คราวนี้เธอมีแฟนใหม่โดยที่ไม่สนใจผมเลย บล็อคเฟสผมอย่างถาวร ตัดการติดต่อกับผมทุกช่องทาง ไม่คุยไม่อะไรทั้งสิ้น จนมีวันนึงผมโมโหผมด่าเธอในไทม์ไลน์เฟส เธอก็คงโกรธผมมากอะครับเธอไปฟ้องพ่อผม พ่อผมก็มาว่าผมนิดหน่อยว่าให้ยอมรับปล่อยวาง แต่ผมก็ยังไม่วายครับเงียบไปได้ประมาณ 2 เเือนผมก็ทักไปหาเธออีก สมัครเฟสใหม่ทักไปเรื่อยๆ เธอก็บล็อคทุกเฟสที่ผมทักไป ทำแบบนี้มาเรื่อยๆครับจนปัจจุบัน เมษานี้ก็เข้าปีที่ 6 แล้ว ผมกลับยังรักเธอไม่ลดน้อยลงเลย ไม่เคยลืมเรื่องเมื่ออดีตที่เคยรักกันเคยทุกข์สุขหัวเราะร้องไห้ด้วยกัน เมื่อหลายวันก่อนนี้เองแฟนใหม่เธอทักผมมาครับ ประมาณว่าจะให้ผมเลิกยุ่งกับเธอสักทีเขาบอกว่าเขาเห็นนานแล้ว ผมไม่หยุดสักที บอกว่าไม่อยากมีปัญหาถึงคุยกับผมดีๆ อยากให้ผมเข้าใจ และบอกว่าผมควรปล่อยวาง ผมก็คุยดีครับผมเรียกเขาพี่เสียด้วยซ้ำ จากนั้นผมก็ไปขอโทษเธอครับก่อนที่ผมอาจจะไม่ทักไปอีกแล้วนับจากนี้มันหลายครั้งมากแล้วที่ผมทำแบบนี้แต่ผลออกมาไม่มีประโยชน์อะไรเลยเจ็บเปล่าๆเสียด้วย ผมแค่อยากรู้ครับว่าทำยังไงถึงจะหมดรักเธอ ทำยังไงถึงจะลืมเธอไป เพราะตอนนี้ผมคิดถึงเธอมากๆครับ.........