.




แม้ในบทเพลง จะกล่าวถึงหนุ่ม-สาว จะเป็นเรื่องราวในแง่มุมของความรัก แต่หากคิดดูให้ดี มันมีอะไรมากกว่านั้น ซ่อนอยู่ในเนื้อเพลง


ถ้าเทือกเถา รากเหง้า.....................วงค์วาน
โดดเด่นดัง คนขาน........................ทั่วหล้า
อาศัยเป็น พื้นฐาน.........................เหยียบย่าง ข้ามนา
ไม่ต้องเก่ง ต้องกล้า.......................แต่ก้าวเกินใคร

ถ้ารกราก เหล่าเชื้อ........................เผ่าพงษ์
เพียงสามัญ ดำรง..........................ต่ำชั้น
คนเห็นค่า ก็คง.............................หาไม่ มีเฮย
ถึงเก่งกล้า แค่นั้น..........................แค่ได้รองตีน


       ค่านิยม "นามสกุล" ในสังคมไทย เป็นผลจากการถูกครอบงำโดยวัฒนธรรมแบบเก่า แบบระบบศักดินา(Feudal System) ซึ่งลดทอนค่าของความเป็นคนในสังคม ให้มีศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ที่ไม่เท่าเทียมกัน ซึ่งตามแบบการปกครองรูปแบบเดิม ถือว่าเป็นเรื่องดีของผู้ปกครอง เพราะจักปกครองได้ง่าย

       แต่ในยุคสมัยที่สิทธิพื้นฐานของคนเป็นเรื่องสำคัญ เพราะว่าบ้านเมืองหันมาใช้ระบบประชาธิปไตยปกครองประเทศ ซึ่งค่านิยมแบบนี้ กลับเป็นอุปสรรคในการพัฒาประเทศ เพราะเป็นต้นตอที่สำคัญอย่างหนึ่งของระบบอุปถัมภ์ นอกจากสินบนและการเสนอ-สนองต่อผลประโยชน์ แม้ว่าในภายหลัง การสืบศักดินาชั้นชนสังคมทางนามสกุล จะแปรเปลี่ยนและรูปแบบต่างจากเดิมไปบ้างเล็กน้อย จากการสืบทอดโดยยศฐาบรรดาศักดิ์เพียงอย่างเดียว ก็กลายมาเป็นการสืบทอดโดยทรัพย์สินเงินทองของวงค์ตระกูล ที่เกื้อกูลให้นามสกุลนั้นๆเด่นดังขึ้นมาทางสังคม

สังเกตุไหม ในกระทรวงบางกระทรวง มีแต่คนนามสกุลเดียวกัน ผลัดเปลี่ยนกันขึ้นมาทำหน้าที่ระดับสูงอย่างต่อเนื่อง
สังเกตุไหม ในบางองค์กรเพื่อสาธารณะของทั้งรัฐและภาคเอกชน ก็มีคนจากนามสกุลนี้นามสกุลนั้น ผูกขาดอำนาจที่จะสั่งการ
ทำราวกับว่า คนไทยในประเทศนี้หากนามสกุลอื่น ก็แปลว่าไม่มีสติปัญญาและความสามารถเท่ากับคนบางตระกูล

       ก็นั้นแหละครับ แนวคิดแบบนี้คนทั่วไปต่างก็รู้ดี แต่ก็เลือกที่จะนิ่งเฉยไม่คิดจะแสดงปฏิกิริยาต่อไป ทำตัวให้เป็น หินรองตีน ชั้นดีสำคัญคนบางพวกในสังคมที่มีนามสกุลเด่นดัง และที่ใช้ถ้อยคำรุนแรงอย่าง หินรองตีนก็เพราะว่า ในสภาพความเป็นจริงมันเป็นเช่นนั้น ในสังคมไทยที่ชนชั้นสามัญธรรมดาไม่ได้มีศักดินานามสกุล ก็มักจะโดนเหยียบข้ามหัวในการไต่เต้าไปสู่ตำแหน่งที่ดีกว่า

       และผมเอง ที่ทุกวันนี้ ก็รู้ตัวดีว่าตนเองและครอบครัวก็ยังเป็นแค่หินรองตีน เพราะนามสกุลไม่เด่นดังเหมือนกับคนทั่วไปส่วนใหญ่ในสังคม แต่จะให้ผมนิ่งเฉยไปเลยคงทำไม่ได้ ถึงจะรู้ว่าก็คงทำอะไรไม่ได้มากไปกว่า ยังทำตัวเป็นหินรองตีน แต่เลือกที่จะมีเหลี่ยมมุมแหลมคมทางปัญญาของตนเองอยู่บ้าง ให้พวกคนที่คิดจะเหยียบย่างข้ามหัวไป มันได้ระคายเคืองกันสักเล็กน้อยก็ยังดีครับ

ซึ่งทำได้แค่ไหนก็แค่นั้นครับ

ด้วยความเคารพ
นายพระรอง