คือเราเป็นคนคิดมากเห็นอะไร มีใครทำอะไรให้ หรือเราทำอะไรไม่ได้ก็จะเก็บมาคิดไปหมด ทั้งการบ้านงานอะไรต่างๆยิ่งคิดยิ่งปวดหัว บางทีก็มีอาการแบบอยากอยู่คนเดียวเพราะคิดว่ามันจะดีขึ้นได้อยู่กับตัวเองแต่ยิ่งเพิ่มความอึดอัดให้ตัวเอง ปัญหาที่เข้ามาในชีวิตเราเยอะแยะไปหมดหาทางออกให้ตัวเองไม่ได้ บางทีหงุดหงิดกับตัวเองจนต้องเอามือทุบนั่นนี่กัดตัวเองบ้างคือมันรู้สึกเหนื่อยจนไม่อยากคิดอะไรแล้ว เล่าให้พ่อแม่ฟังว่ามีปันหาอะไรเค้าก็ได้แต่บอกว่าเรื่องแค่นี้เอง เคยพยายามฆ่าตัวตายครั้งแรกกินซาร่าไปราวๆ20กว่าเม็ดก็หลับไป สุดท้ายก็อวกออก คือความรู้สึกมันแบบอยากหลับๆไปไม่ต้องมาคิดอะไรไม่ต้องกลัวใครไม่รักอยากอยู่เฉยๆ ครั้งสองเปลี่ยนวิธีผูกคอตายก็ไม่ตายมีคนมาเจอก่อน จนบางคนก็คิดว่าเราเรียกร้องความสนใจ จะให้ทำยังไงหละปรึกษาใครก็ไม่ได้เราคงอยู่คนเดียวไม่ไหวมันเหนื่อย ครั้งสามฉีดยานอนหลับสองเข็ม(ซื้อมาเอง) ก็ยังไม่ตาย สรุปคือไม่พยายามฆ่าแล้วคิดซะว่ามันเป็นกรรม คงต้องทนคิดต่อไป (เคยอยากไปหาหมอแต่หมอที่รักษาทางจิตแถวบ้านเราไม่มี) อาการแบบนี้เสี่ยงที่จะเป็นโรคซึมเศร้ามั้ย แล้วพอมีวิธีจะแก้ไหม นี่คงเป็นที่พึ่งสุดท้ายแล้วจริงๆ