ทำอะไรให้ก็ไม่เคยตื่นเต้นด้วย ชวนไปไหนก็ไม่ตื่นเต้นด้วย ตื่นเต้นอย่างเดียวตอนเล่นเกม ไม่รุ้ว่าเราจะมีชีวิตครอบครัวกันแบบไหนดี มองไม่ออกเลยคะ ไม่เคยรู้เลยว่าติดมากขนาดนี้ บอกให้ช่วยยกของหน่อยของเยอะ ก็กลับไปนั่งเล่นเกม บอกให้เปิดประตูให้หน่อยของเยอะก็นานมากกว่าจะมาเปิดให้ นี่คือควรให้เขาอยู่กับเกมไหมคะ ถ้าจะติดทั้งวันทั้งคืนแบบนี้แม้กระทั่งตอนทำงานต้องเปิดค้างไว้ เราเหมือนอยู่คนเดียว มีชีวิตเหมือนไม่มี เบื่อแล้วจริงๆที่หันไปเจอเขาที่ไม่เกมในมือถือก็เกมDS จะพกไว้กับตัว24ชมในกระเป๋านางคือเต็มไปด้วยเกม พอขับรถก็ฟังหุฟัง

เราเหงามากเลย แบบคุยอะไรก็ไม่คลิกกันเลย เราไม่แน่ใจว่าเพราะอะไรถึงเลือกมาอยู่กับเขา ตอนนี้ไม่เหมือนที่เรารู้จักกันเลย ทำอะไรให้ก็ไม่เห็นคุณค่าเวลาตั้งใจทำให้มันก็รู้สึกfailไปหมด ผิดหวังคะ เราเบื่อที่ต้องเหงา และ เห้นเขามองแต่มือถือกับเกมเท่านั้น

จริงๆจะเล่นเกมส์ อ่านการ์ตูนไม่ว่านะคะ ไม่เคยว่า แต่มันมากไปรึเปล่าคะ ทั้งตอนกินข้าว เข้าห้องน้ำ ทำงาน ดูหนัง

บางทีก็ไม่รู้ว่าเขามีเราไว้ทำอะไร มีเราทำไม จริงๆในชีวิตเขาไม่จำเป็นต้องมีเราก็ได้นะคะ คิดว่างั้น

จนตอนนี้อยากหาอะไรทำ ที่จะไม่ต้องเหงา อยากมีคนไปไหนมาไหนด้วยทุกที่ แบบไปไหนไปกัน ลุยๆ ไม่ต้องยึดติดว่าไปแล้วไม่มีเนต ไปแล้วเบื่อ ไม่มีอะไร ไปแล้วเมื่อย ขี้เกียจไป ไม่รู้จักใคร

เราเบื่อมากเลยคะ อยากมีชีวิตที่เฮฮา มีคนคุยอยู่ด้วยเล่นกับเราได้ เราไม่อบอุ่นเลยแบบนี้