จากหลายกระทู้ที่เคยเขียนมา ผมเป็นมนุษย์เงินเดือนทำงานเป็นลูกจ้าง บ.รัฐ ครับ / คือผมชอบมากเรื่องที่เกี่ยวกับมนุษย์ ตอนเด็กๆเราก็ไม่รู้หรอกว่าเราชอบอะไรกันแน่ หรือความฝันในอาชีพที่เราชอบจริงๆคืออะไร แต่อย่างนึงที่เรารู้สึกว่ามันใกล้เคียงกับความชอบคือความสงสัย และความอยากรู้ในเรื่องของทัศนคติของคนในโลกว่าเค้ามีความคิดอย่างไร ข้อนี้เป็นแรงจูงใจ #1 เลยที่ทำให้เราอยากเก่งภาษา

ทีนี้ก็เรียนจบมาประมาณ เกือบ 4 ปีแล้ว (มั้ง) ผมอายุ 25 เมื่อปลายปีก่อน บริษัทที่ทำงานอยู่เป็นบริษัทที่ 2 ในชีวิต วันที่ 14 กพ. นี้ จะครบ 1 ปี  ผมบังเอิญว่าคนรอบข้าง เพื่อน พี่ชาย ออกนอกประเทศไปกันหมด เราก็เลยรู้สึกว่าเราก็อยากจะไปบ้าง แบบไม่ได้เห่อตามนะครับ แต่อย่างที่บอกเราอยากไปเรียนภาษากับคนที่เค้าใช้จริงในชีวิตประจำวันกับ ไปเห็นไปเรียนรู้ความคิดทัศนคติของคนในโลกที่กว้าง ไปศึกษาวัฒนธรรม มุมมองของเค้า (แอบอยากเป็นนักพัฒนาความคิด)

ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่มีความคิดว่าหรือว่ามันจะเป็นไปได้ พอเรากลับมุมมองต่างๆของเรา คือก่อนหน้านี้เราคิดว่า อะ ที่นี้เงินเดือน 20K ตันแค่นี้ แต่มีสวัสดิการนะ ต้องสอบโทอิค แต่ถ้าเกิดเราไม่ได้ขึ้นมา รอให้กว่าจะเป็นพนักงานแล้วค่อยลาเรียนอีกเมื่อไหร่กว่าจะได้ กว่าเค้าจะเปิด จะอยู่แบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน ถ้าเกิดว่าทีนี่ไม่ใช่ที่เราจะได้หาช่องทางอื่นในการเดินทางอาจจะเป็น บ เอก ไรงี้ เราจะให้เดทไลน์ตัวเองอยู่ตรงนี้กับเป้าหมายไว้ที่อายุเท่าไหร่ บลาบลาบลา

แล้วเราก็มาคิดกลับว่า เพื่อนเราอยู่แกรมมี่ อยู่ บ เอก อยู่ไรงี้ เค้าก็มีความคิดที่เค้าอยากจะไป ถ้าเค้าไปเค้าก็ต้องทิ้งอะไรที่นี้เช่นเดียวกับเรา แล้วเราจะเสียดายอะไร.

ปีนี้เห็นบอกว่า บ เราจะมีสอบพนักงานแต่ต้องได้โทอิคก่อน เลยคิดว่าถ้าได้ก็ดีมากแหละ หาติวให้ได้เป็นพนักงาน ทำเรื่องลาเรียน แล้วก็ผมเลยอยากถามว่า ถ้าผมคิดแบบนี้มันผิดไหมครับ มันรอบคอบพอไหม งบผมไม่ได้เยอะมากเรามีเงินเก็บ 100K กับความคิดที่อยากจะไปจริงๆ พอไหมกับการไปเรียนแค่ภาษา ประเทศไหนดี เมกาเราไม่มีเงินนะ555 เราครอบครัวระดับกลาง โอกาสกลับมาในการทำงานคิดว่ามันจะมีไหมครับ? งานหายากมากสำหรับผม ที่แรกกว่าจะได้ก็ยาก ที่สองก็อยาก นี่คือกลัวข้อนี้มากเลยเรื่องงานที่รองรับโอกาสไรงี้ คือเราไม่มีเงินต่อโทขนาดนั้น -..-  

รบกวนด้วยนะครับ เมตตาผมด้วย ติดแท็คไม่แน่ใจว่าโดนหรือเปล่า เป็นเกียรติมากครับถ้ามีคนช่วยแชร์เยอะๆ