วันนี้หลายๆคนคงกำลังช๊อคอยู่กับการประการจบการศึกษาของน้องแจน เมมเบอร์ที่มีคนไปจับมือมากที่สุดในงานจับมือครั้งล่าสุด

2 ปีที่แล้วแม้แต่เจ้าตัวเองคงไม่เคยคิดว่าจะมีวันนี้ วันที่มีโอกาสไปทำงานที่ญี่ปุ่น ถือว่าเป็นการก้าวหน้าในหน้าที่การงานที่ก้าวกระโดดมากๆ เป็นโอกาสที่ดีมากๆในชีวิตเลยแหละ

แฟนๆหลายคนคงยังใจหายกับเรื่องนี้ แต่วันนี้อยากจะพูดในมุมมองของโอตะที่มีต่อวง BNK48


เวลาที่เราได้เฝ้ามองน้องๆทั้ง 30 คนเติบโตไปตามทางเดินที่เลือก จากวันแรกที่เข้ามาเป็นสมาชิก BNK48
เราได้คอยเฝ้ามองตั้งแต่ต้น จนถึงวันที่น้องๆเลือกไปตามทางของตัวเอง มันช่วยให้กำลังใจ และตอกย้ำเราว่าถ้าเราทำทุกอย่างเต็มที่ ทำให้ดีที่สุดอย่างที่พวกน้องๆทำ เราก็สามารถจะประสบความสำเร็จ หรือผ่านเรื่องแย่ๆไปแบบน้องๆได้

อย่างน้องแจน ที่ตอนแรกก็เป็นเด็กวัยรุ่นธรรมดาคนนึง ร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง ชอบเข้าวัด ธรรมมะธรรมโม ส่วนตัวก็ไม่คิดว่าน้องแจนจะได้ไปไกลขนาดนี้ในเวลาอันสั้นเหมือนกัน แต่น้องก็แสดงให้เห็นว่าถ้าเราทำทุกอย่างเต็มที่ ทำให้ดีที่สุด หมั่นฝึกฝนตัวเอง พัฒนาตัวเองตลอด โอกาสดีๆมันจะมาหาเรา และไอสิ่งที่เราพยายามมามันจะไม่สูญเปล่า เราเองก็สามารถบินสูงได้เหมือนกัน

ถึงตอนนี้จะยังเป็นแค่จุดเริ่มต้นของน้อง แต่มันก็เป็นโอกาสที่ดีมากๆ ที่ชีวิตนึงน้องเคยได้รับซึ่งเป็นผลจากความพยายามมาโดยตลอดของน้อง

ตั้งแต่มาติดตามวงนี้เนี่ยมันสนุกมากๆเลย โดยเฉพาะเวลาเราเห็นน้องๆเติบโต
อนาคตไม่รู้ใครจะได้เป็นนักแสดงเต็มตัวบ้างน้อ น้องคิตแคทจะเป็นหมอแบบไหนน้อ
น้องซินซินจะมีผลงานเพลงเมื่อไหร่น้อ

ทุกคนต้องเคยมีแหละ ช่วงชีวิตที่แบบวันนี้มันแย่ว่ะ หรือช่วงเครียดๆ หาทางออกในชีวิตไม่เจอ หรือกำลังท้อ
พอเรามองมาที่น้องๆทั้งที่อยู่ในวงหรือออกจากวงไปแล้ว มันเหมือนเป็นแรงฮึดในชีวิตว่า น้องเค้ายังทำได้ เราก็ทำได้เว่ย

กำลังใจฮึกเหิม 555

หลายๆคนก็คงจะฮึกเหิมเหมือนกัน แต่ช่วงนี้คงหน่วงๆนิดนึง ยังไงเราก็คอยเชียร์น้องๆทุกคนเหมือนเดิม

อยากไปคอนเสิร์ทใหญ่วันที่ 31 มีนาแล้ว