เราคุยอยู่กับผช.คนนึง เกือบจะ7เดือนแล้วค่ะ
หยุดคุยไปพักหนึ่งเพราะจับได้ว่าเค้าคุยหลายคน
แต่เค้าเป็นคนกลับมา (อาจจะเพราะเรายังไม่ไปไหนด้วยมั้ง)
เรารักเค้านะคะ และเค้าบอกว่ารักเราหลังจากกลับมาคุยกันอีกครั้ง
กลับมาครั้งนี้เราคาดหวังเยอะค่ะ
เพราะคิดว่าเค้าจะทำตัวดีขึ้น และคงจะคุยกับเราแค่คนเดียวแล้ว
แต่ไม่มีอะไรทำให้เรามั่นใจเลยว่าเป็นอย่างนั้น
เราก็รู้สึกว่าเค้าไม่ได้คุยกับเราแค่คนเดียสเหมือนเดิม
เรารู้สึกว่าเรากลับมาเป็นตัวเลือกของเค้าเหมือนเดิม
เรารู้สึกว่าเราพยายามอยู่ฝ่ายเดียวเหมือนเดิม
เราเคยถามเค้าแล้วนะคะ เรื่องสถานะ(ถามตอนกลับมาคุยกันใหม่)
คำตอบคือเค้ายังไม่อยากให้ใครเข้ามาวุ่นวาย
ใช่ค่ะ จริงๆคำพูดนี้มันน่าจะทำให้เราคิดได้
แต่เพราะเรารักเค้าไงคะ ตอนนั้นเราถึงยังอยู่

แต่ตอนนี้รู้สึกอยากจะถอยออกมาจากความสัมพันธ์ที่ไม่มีชื่อเรียกแบบนี้แล้วค่ะ
เพราะบ่อยครั้งที่เรารู้สึกว่าเราไม่มีค่า
เรารักเค้ามากนะ แต่ถ้าเค้าไม่คิดจะพัฒนาความสัมพันธ์นี้เราคิดว่าเราควรจะพอค่ะ
เราอึดอัดกับความสัมพันธ์แบบนี้
ความสัมพันธ์ที่ทำทุกอย่างเหมือนแฟนแต่ไม่ใช่แฟน
ความสุขที่มันสุขไม่สุด
เราไม่อยากได้ความสุขแบบนี้แล้วค่ะ