ตามห้วข้อเลยครับ
มันจะประมาณว่าผมมีปัญหา กับนักเรียนด้วยกันเองคือ เรื่องเริ่มจาก
ขณะผมเข้าค่าย เราได้ไปเดินทางไกลโดยเรานั่งรถไป แล้วขากลับ เราก็นั่งรถกลับ แต่ผมไปนั่งตรงที่ ที่พวกที่ผมมีปัญหานั่ง โดยที่ผมขึ้นไปบนรถก่อนพวกนั้น และเค้าได้ไล่ผมไปนั่งตรงอื่น แต่ผมไม่ไป เนื่องจากตรงนั้นไม่ใช่พื้นที่ที่เค้าครอบครอง
แล้วขณะที่รถกำลังเคลื่อนที่กลับสู่ค่าย โดยคนที่ด่าผมมีกันอยู่ 3 คน - เพศหญิง 2 เพศที่สาม 1
และขณะที่รถกำลังเคลื่อนที่ พวกเค้าก็ได้ด่าผม กี่คำต่อกี่คำบางก็ไม่รู้มี "ไอเ_ี้ย" "ไอหน้า_ี" และก็มีการมายั่วให้เกิดการทะเลาะวิวาทด้วยกำลัง(แต่ไม่เกิดเพราะผมพยายามทำใจให้สงบ) และ มีบุคคลที่ 3 ประมาณ 20 - 30 คนอยู่บนรถ ณ บริเวณนั้น
แล้วหลังจากลงรถก็ไม่คุยกันไม่ได้เข้าไปอยู่ด้วย อยู่ห่าง ๆ เพราะผมไม่อยากมีเรื่อง
หลังจากเสร็จค่าย ขณะผมกำลังนั่งรถสองแถวกลับเพื่อไป บขส. จังหวัดผม พวกเค้านั่งรถคันเดียวกับผม
ผมนั่งเฉย ไม่ได้มีปัญหา แต่พวกนั้นด่าผมตลอดทาง หลายประโยคมาก แต่ผมทำเมินใส่ ไม่สน เพราะไม่ได้อยากมีปัญหา จนกระทั่งพวกนั้นลงรถไป มีการแกล้งทำเป็นอะไรไม่รู้ มาโดนผม (มีบุคคลที่สามบนรถประมาณ 3 - 4 คน ได้ยินคำด่าจากปากคนด่าทั้งหมด)
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
และก็พวกที่ด่าผมเป็นพวกอายุ ไม่เกิน 15 ครับ เรียนอยู่ชั้น ม.2 ถ้าผมจะฟ้องร้องพวกนี้ โดยที่ไม่มีหลักฐานอะไรมาช่วย และจะทำให้โดนดำเนินคดี นี้เป็นไปได้ไม?
และก็ถ้าผมจะฟ้องร้องโรงเรียน เพื่อกดดันให้โรงเรียนไล่คนจำพวกนี้ออก (แต่ไม่เอาผิดโรงเรียนแม้จะเป็นนักเรียนของโรงเรียนนั้น) เป็นไปได้ไหมครับ?
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
กฏหมายที่จะใช้
กฎหมายอาญา มาตรา 393
ผู้ใดดูหมิ่นผู้อื่นซึ่งหน้าหรือด้วยการโฆษณา ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกิน 1 เดือน หรือปรับไม่เกินหนึ่ง 10,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
กฎหมายอาญา มาตรา 72
ผู้ใดบันดาลโทสะโดยถูกข่มเหงอย่างร้ายแรงด้วยเหตุอันไม่เป็นธรรม จึงกระทำความผิดต่อผู้ข่มเหงในขณะนั้น ศาลจะลงโทษผู้นั้นน้อยกว่าที่กฎหมายกำหนดไว้สำหรับความผิดนั้นเพียงใดก็ได้
กฎหมายแพ่งและพานิชย์ มาตรา 420
ผู้ใดจงใจหรือประมาทเลินเล่อ ทำต่อบุคคลอื่น โดยผิดกฎหมายให้เขาเสียหายถึงแก่ชีวิตก็ดี แก่ร่างกายก็ดี อนามัยก็ดี เสรีภาพก็ดี ทรัพย์สินหรือสิทธิอย่างหนึ่งอย่างใดก็ดี ท่านว่า ผู้นั้นทำละเมิด จำต้องใช้ค่าสินไหมทดแทนเพื่อการนั้น
ผมเป็นนักเรียน และมีการทะเลาะด่ากัน ดูหมิ่นประมาทซึ่งหน้า และมีบุคคลที่ 3 อยู่ด้วย โดยที่ไม่พยายามตอบโต้
มันจะประมาณว่าผมมีปัญหา กับนักเรียนด้วยกันเองคือ เรื่องเริ่มจาก
ขณะผมเข้าค่าย เราได้ไปเดินทางไกลโดยเรานั่งรถไป แล้วขากลับ เราก็นั่งรถกลับ แต่ผมไปนั่งตรงที่ ที่พวกที่ผมมีปัญหานั่ง โดยที่ผมขึ้นไปบนรถก่อนพวกนั้น และเค้าได้ไล่ผมไปนั่งตรงอื่น แต่ผมไม่ไป เนื่องจากตรงนั้นไม่ใช่พื้นที่ที่เค้าครอบครอง
แล้วขณะที่รถกำลังเคลื่อนที่กลับสู่ค่าย โดยคนที่ด่าผมมีกันอยู่ 3 คน - เพศหญิง 2 เพศที่สาม 1
และขณะที่รถกำลังเคลื่อนที่ พวกเค้าก็ได้ด่าผม กี่คำต่อกี่คำบางก็ไม่รู้มี "ไอเ_ี้ย" "ไอหน้า_ี" และก็มีการมายั่วให้เกิดการทะเลาะวิวาทด้วยกำลัง(แต่ไม่เกิดเพราะผมพยายามทำใจให้สงบ) และ มีบุคคลที่ 3 ประมาณ 20 - 30 คนอยู่บนรถ ณ บริเวณนั้น
แล้วหลังจากลงรถก็ไม่คุยกันไม่ได้เข้าไปอยู่ด้วย อยู่ห่าง ๆ เพราะผมไม่อยากมีเรื่อง
หลังจากเสร็จค่าย ขณะผมกำลังนั่งรถสองแถวกลับเพื่อไป บขส. จังหวัดผม พวกเค้านั่งรถคันเดียวกับผม
ผมนั่งเฉย ไม่ได้มีปัญหา แต่พวกนั้นด่าผมตลอดทาง หลายประโยคมาก แต่ผมทำเมินใส่ ไม่สน เพราะไม่ได้อยากมีปัญหา จนกระทั่งพวกนั้นลงรถไป มีการแกล้งทำเป็นอะไรไม่รู้ มาโดนผม (มีบุคคลที่สามบนรถประมาณ 3 - 4 คน ได้ยินคำด่าจากปากคนด่าทั้งหมด)
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
และก็พวกที่ด่าผมเป็นพวกอายุ ไม่เกิน 15 ครับ เรียนอยู่ชั้น ม.2 ถ้าผมจะฟ้องร้องพวกนี้ โดยที่ไม่มีหลักฐานอะไรมาช่วย และจะทำให้โดนดำเนินคดี นี้เป็นไปได้ไม?
และก็ถ้าผมจะฟ้องร้องโรงเรียน เพื่อกดดันให้โรงเรียนไล่คนจำพวกนี้ออก (แต่ไม่เอาผิดโรงเรียนแม้จะเป็นนักเรียนของโรงเรียนนั้น) เป็นไปได้ไหมครับ?
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
กฏหมายที่จะใช้
กฎหมายอาญา มาตรา 393
ผู้ใดดูหมิ่นผู้อื่นซึ่งหน้าหรือด้วยการโฆษณา ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกิน 1 เดือน หรือปรับไม่เกินหนึ่ง 10,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
กฎหมายอาญา มาตรา 72
ผู้ใดบันดาลโทสะโดยถูกข่มเหงอย่างร้ายแรงด้วยเหตุอันไม่เป็นธรรม จึงกระทำความผิดต่อผู้ข่มเหงในขณะนั้น ศาลจะลงโทษผู้นั้นน้อยกว่าที่กฎหมายกำหนดไว้สำหรับความผิดนั้นเพียงใดก็ได้
กฎหมายแพ่งและพานิชย์ มาตรา 420
ผู้ใดจงใจหรือประมาทเลินเล่อ ทำต่อบุคคลอื่น โดยผิดกฎหมายให้เขาเสียหายถึงแก่ชีวิตก็ดี แก่ร่างกายก็ดี อนามัยก็ดี เสรีภาพก็ดี ทรัพย์สินหรือสิทธิอย่างหนึ่งอย่างใดก็ดี ท่านว่า ผู้นั้นทำละเมิด จำต้องใช้ค่าสินไหมทดแทนเพื่อการนั้น