อันดับแรก ไม่ได้ว่าโอตาคุ.ไม่ดีครับ
แต่ผมห่วงอนาคตเขา ไม่อยากให้เป็นคนไร้จุดหมาย
ครอบครัวเขา ก็ไม่ได้รวย.(จึงไม่มีอะไรรองรับความมั่นคงในอนาคต)
ผมเคยบอกเขาว่า ชอบเรื่องอะไรเก่งเรื่องอะไร.ก็จริงจังกับมันสิ
มันเป็นอาชีพได้นะโว้ย แต่เขาก็ปัดคำแนะนำนี้ทิ้ง.ไม่ใส่ใจเลย
เขาเก่งเล่นเกมส์ครับ แต่ผมให้เขาลองแคสเกมส์.ลองศึกษาE-Sport.เขาก็ไม่ใส่ใจ
เวลาถามเรื่องอาชีพที่อยากทำ เขาตอบไม่ได้ครับ.สโลไลฟ์เกิ้นน55
คุณอาจจะมองผมว่า จ้ำจี้จ้ำชัยเพื่อน.แต่ไม่ใช่นะฮะ
ผมว่าเขาไม่ควรอยู่ในจุดที่ไร้จุดหมาย ในอายุ20ปี.จบมหาลัยแล้ว-ใช่ว่าจะมีงาน การมีความสามารถก็ใช่ว่าจะมีงาน.หากไม่ทะเยอทะยายไขว่คว้ามัน
และที่ผมบอกให้เขา ลองทำหลายๆสิ่งหลายๆอย่าง.ก็เพราะผมอยากให้เขามีประสบการ์ณ(อย่างน้อยถ้ามีประสบการ์ณคงมีงานอิสระได้เนาะ)
แต่ทุกๆครั้งที่พยามยาม ก็เหมือนว่าเขา.จะไม่คำนึงอะไรเลย
ทุกอย่างอยู่ที่0เหมือนเดิม
หัวข้อที่2: 1]เขาโกหกได้เพื่อจะเล่นเกมส์(ชวนมาทำงานกลุ่มบอกว่าติดธุร แต่ไปเจอมันที่ร้านเกมส์)55
2]ธุรสำคัญเป็นรองเกมส์มาก่อน
3]ทำงานลวกๆผมบอกตั้งใจดิมีผลต่อเกรด-เกรดมีผลต่อการสมัครงาน(แต่มันไม่แคร์ฮะลวกๆต่อไป55)