เราเชื่อว่าทุกคนเวลานอนต้องฝัน ฝันเกือบทุกวัน เกือบทุกคืน อาจเป็นสุขภาพจิต ก่อนนอนเราทำอะไรสักสิ่งที่ทำให้ตัวเองไม่สบายใจใช่หรือเปล่า? ฝันบางคนก็น่ากลัวเหมือนมีลางสังหรณ์ บางคนฝันอย่างมีความสุข ถ้าเราหยิบฝันที่เราตราตรึงใจมากที่สุด มาสร้างเป็นละครหรือภาพยนตร์สั้น ดูสิ ว่ามันจะเป็นอย่างไร

สำหรับตัวเราเอง เคยฝันอะไรน่ากลัว ๆ คิดเฉลี่ยแล้วน่าจะเป็น 65% ของความฝันทั้งหมด 25% คือความฝันที่ไม่มีความน่ากลัว ส่วนอีก 10% คือไม่มีความฝันตอนนอนเลย เรื่องนี้ใช้จิตวิทยา วิทยาศาสตร์ และคณิตศาสตร์ทั้งสิ้น ของเรามีประสบการณ์หลายความฝัน จำได้แค่ไม่กี่อันเท่านั้น เพราะว่าการทำงานของสมองอาจจะกำจัดไปเพื่อไม่ให้จิตสับสนขึ้นมาแต่จะกำจัดไม่หมดนั้นเอง ของเราค่ะ ยกตัวอย่างเลย เอาที่พอจำได้นะคะ

1. ฝันระหว่าง จิตวิทยา กับ โรแมนติก
อันนี้ค่อนข้างตราตรึงใจ เพราะว่าฝันกับคนแปลกหน้าหรือ อันโนนแคแรกเตอร์ หลายคนมากแถมมีหมู่บ้านจัดสรรค์ที่ไม่รู้จักอีก คือเรื่องมีอยู่ว่า...
         ตอนนั้นเรานอนหลับสนิท ฝันว่า เรานั่งเก้าอี้ไม้อยู่ร้านค้าชำแห่งหนึ่ง เป็นร้านค้าไม้ทั้งหมด แล้วเรามองไปทางซ้าย เจอผู้ชายอ้วนหน้าตาอัปลักษณ์นั่งเก้าอี้อีกตัว เราไม่รู้จักเค้าเลย ประมาณผู้ชายนิรนาม ข้างหน้าเรามีกล่องไม้สี่เหลี่ยมแบ่งเป็นล็อต ๆ ไป อารมณ์เหมือนกล่องอาบังอ่ะ ในแต่ละล็อตมีพวกกระเทียม พริก สมุนไพร ถั่ว ฯลฯ แล้วอากาศปลอดโปร่ง เราก็คุยกับผู้ชายคนนั้นมาก จนมีผู้หญิงอายุป้ามาซื้อของที่นี่ (คนรู้จักแต่มาปรากฏในฝัน) เราก็เอ้า เอาของใส่ ๆ ไป จากนั้นฝันก็ตัดไปโผล่ที่ไหนไม่รู้ แต่รู้ว่ามันเป็นห้างซึ่งเรายืนอยู่ตรงลานจอดรถหลังห้าง ไม่นานมีผู้ชายท้วมผมทองมาเป็นเเฟนเรา? หน้าตาในฝันเค้าใช้ได้นะ เราก็กลับไปที่บ้านตอนกลางคืนเพื่อมีอะไรกัน รู้สึกว่าบ้านเล็กแต่ใหญ่กว่าป้อมตำรวจหน้าสี่แยกนิดหน่อย มีตู้เสื้อผ้าขวางที่ประตูอีกฝั่ง สักพักมีเพื่อนบ้านคนนึงตะโกนบอก "พวกคนร้ายจะมาบ้านเราแล้ว" นั่นคือเป็นเวลาที่ขัดมาก เราค่อนข้างไม่พอใจเลยแหละ (ในฝัน ชีวิตจริงไม่เกี่ยวนะเธอ~~) เราไม่รอสิ ออกประตูกระจกใส [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ ซึ่งรู้ว่ามันไม่สมเหตุสมผลเลยว่าจะมีอะไรกันได้ เรากับแฟนในฝันวิ่งนี่แหละ หาบ้านจัดสรรที่มีคนอยู่ตอนกลางคืนเป็นที่หลบซ่อน แต่ไม่มีใครเลยที่ให้เราสองคนนั้นหลบหนีเลย คือมันระทึกแท้ สักพัก แฟนเราวิ่งที่ไปทางอื่นแล้วเราก็วิ่งตามไป จนสุดท้ายโผล่ที่คอนโดบ้านไม้อ่ะ ที่มีหลาย ๆ ชั้นเหมือนสะพานดูโยกเยกไม่น่าไว้ใจ (อ้อ ลืมไป เราสะพายกระเป๋าเอ้าท์ดอร์โคตรหนัก) แฟนเราก็ขึ้นอีบ้านไม้คอนโด ต่อมาแฟนในฝันก็ชวนเราขึ้นไป เราก็วิ่งตามขึ้นไปหาแฟนเรา ขึ้นไม่ได้เพราะกระเป๋าหนัก แฟนเราจึงช่วยบอกให้โยนกระเป๋า อ่ะ..เราก็โยนตามที่บอก ทันใดนั้นมีรถสีดำขับมา ไอ้เราก็ตกใจรีบเลยจนผ่านตัวแฟน มีผู้ชายอ้วนกับผู้ชายสมส่วนเปิดประตูรถออกมีการใส่ชุดสูตรกับหมวกปกปิดใบหน้าสีดำด้วย!! พวกมันวิ่งตามจับแฟนเราได้ เราวิ่ง ๆ จนผ่านคอนโดไม้ แล้ววาร์ปเหมือนอยู่ที่โรงเรียน ในนั้นมีนักเรียนเดินผ่านไปผ่านมาทั้งชายหญิง แน่นอน มันไม่ใช่โรงเรียนของดิฉันสักนิด ไม่เหมือนเลย! แปลกที่ว่าจกชุดปกติที่เราใส่อยู่ ดั๊นเป็นชุดนักเรียนเป็นปริยาย งงมาก เราวิ่งขึ้นบันไดถึงชั้น 4 ชั้นเรียนตึกคอนกรีตสีขาวพื้นหินอ่อน ถึงชั้นบน อีผู้ชายอ้วนจากรถดำอยู่ชั้นบนสุดได้ไงอ้ะ คือแบบ..... ดังนั้นเผ่นกระโดดลงบันไดไปชั้นล่าง เผื่อจะหนีไวกว่าเดิมสักนิดก็ยังดี ไม่จ้า ชายอ้วนวิ่งตามเราแทบจะทันแล้ว จะถึงชั้นล่างสุดก็เจอผู้ชายร่างสมส่วนยืนดัก เราเห็นปึ๊บ คือใจหาย เลยกระโดดบนราวบันได (ดูเหมือนเวอร์แต่ไม่เวอร์) จนใกล้จะถึงชั้นบนคือไม่ทันแล้ว อีผู้ชายสมส่วนยืนดักจุดพัก ระหว่างบนชั้น 3 กับ ล่างชั้น 4 ห่าแล้ว เอาว่ะ เรากระโดดข้ามบันไดยังไง ความหายนะเกิดขึ้นจ้ะคุณขา เรากระโดดแต่ไปเผลอสะดุดเท้าตัวเอง เราบอก ซวยแล้ว ไม่รอดแน่ แล้วมันสะดุดไปที่จุดพักบันไดอีก ผิดคาดชายชุดสูตรร่างสมส่วนวิ่งเอาแขนและมือทั้ง 2 ข้างยื่นรับเรา เราทำหมวกดำมีปีก (ปีกหมวก) ของเขาหล่นตกพื้น จากนั้นเราเงยดูหน้าไอผู้ชายร่างสมส่วน คือ อีHERE!! หล่อมาก ๆ หล่อระดับดาราแนวเคนเลย แล้วเค้ารับเราเหมือนเราเป็นเจ้าหญิงอ่ะ กรี๊ดดดด เขินอ่ะ555 เราบอก "ขอบคุณนะ" เสียงห้วนนิด ๆ แต่ไอ้ผู้ชายคนนั้นวางเราลงแล้วพูดว่า "ม..ไม่เป็นไรครับ" อิผู้ชายมีความหน้าแดงนิด พูดหลบหน้าเรา ตอนจบ มีเพื่อนเรานั่งอยู่ในห้องครบเกือบทุกคน และผู้ชายท้วมนั่งข้าง ส่วนผู้ชายสมส่วนร้องคาราโอเกะเหมือนจัดงานรับน้อง ร้องเพราะมาก เสียงนี้ทำเราเคลิ้มเลย เรายกเรื่องนี้ให้เป็น Good Ending ค่าา 555+


มีต่อเดี๋ยวต่อนะคะ