สวัสดีค่ะสมาชิกชาวมือหมุน สวยหล่อทุกคน ป้าได้รับหลังไมค์จากน้าเคนขอให้มาอัพเดทชีวิตป้า บอกว่าทุกคนคิดถึงป้า ป้าก็คิดถึงทุกคนเหมือนกันค่ะ เลยมาตั้งกระทู้ส่งข่าว ว่าป้าเป็นยังไงบ้าง จริงๆ แล้วป้าก็แวะมาดูกระทู้บ้าง แต่ไม่ได้ตั้งกระทู้ซะที ห้องมือหมุนเงียบมาก ป้ารู้ว่าทุกคนอยู่ที่แชลนอนมือหมุนกันและมีความสุขกันดี

ป้าเป็นยังไงก็ลองอ่านกันดูนะคะ

การงาน สถานการณ์ชีวิต
ป้าเริ่มทำงานกับบริษัทนี้เมื่อปี 2006 โดยทำวันละ 8 ชั่วโมง เวลาบ่ายสามถึงห้าทุ่ม ก่อนไปทำงานป้าก็ถ่ายรูปทุกวัน (เน้นว่าทุกวันจริงๆ ค่ะ มากน้อยแล้วแต่ละวัน) ทำมาจนถึงมิถุนา 2016 สิบปีเต็ม ทางบริษัทก็เปลี่ยนเป็น กะ 12 ชม. ป้าเลือกกะกลางวัน เข้างาน 6 โมงเช้า ออก 6 โมงเย็นและตื่นนอนตีสี่ครึ่ง ช่วงแรกป้าก็คิดว่าสบายล่ะ ทำ 2 วัน หยุด 2 วัน ทำ 3 หยุด 2 และทำ 2 หยุด 3 สลับแบบนี้ในทุกๆ สอง สัปดาห์ น่าจะได้ถ่ายรูปมากขึ้น

ช่วงแรกร่างกายยังแข็งแรงและประกอบกับความใหม่ของตารางงาน ยังตื่นเต้นเพราะป้าได้ทำงานที่มองไปนอกตึกแล้วไม่มืด ช่วงเดือนมิถุนาก็ร้อนและสว่าง ป้ายังได้ถ่ายรูปบ้าง ดีใจที่ได้เห็นพระอาทิตย์ตกทุกวัน จากตารางงานเดิมที่ 10 ปีแทบไม่ได้เห็นพระอาทิตย์ตกเลยเพราะได้หยุดน้อยมาก

ช่วงหน้าหนาว กลางวันจะสั้นกลางคืนจะยาว ทุกวันที่ไปทำงานคือ ตอนไปก็มืดตอนกลับก็มืด วันๆ ไม่ได้เห็นแสงตะวัน ช่วงนั้นป้าจิตตกมาก รู้สึกอึดอัดเหมือนอยู่ในความมืด ตึกทีทำงานไปมีหน้าต่าง จะมองไปข้างนอกก็ต้องเป็นช่วงพักและเดินผ่านประตูที่เป็นกระจก ถ้าจะออกไปนอกตึก เวลาพักแค่ 20 นาทีและออกไปก็ต้องลุยหิมะ

ร่างกายและจิตใจเริ่มอ่อนแอ ป้าพยายามปรับสภาพจิตใจได้ แต่ร่างกายที่ทำงาน 12 ชม. ติดต่อกันก็โทรม วันหยุดวันแรกป้านอนพักเกือบทั้งวัน วันที่สองดีขึ้นก็ทำงานบ้านและก็เตรียมตัวไปเริ่มงานวันต่อไปอีกเป็นแบบนี้มาตลอด

ป้ากับการถ่ายรูป
ป้าไม่ค่อยได้ถ่ายรูปเหมือนเมื่อก่อนเพราะเวลางานเปลี่ยน การถ่ายรูปต้องมีจิตใจปลอดโปร่งไม่เหนื่อย ไม่ล้า ซึ่งป้าหาช่วงที่ป้ารู้สึกแบบนั้นได้น้อยมากค่ะ บางวันเจอแสงสวยๆ ก็จับกล้องไปถ่ายรูปบ้าง ยังรักมือหมุนสุดใจ ได้แวะเข้าห้องมือหมุนก็คิดถึงค่ะ บางทีป้าก็แวะเข้าไปดูกระทู้เก่าของน้าๆ ป้า  ป้าจับกล้องฟิล์มเป็นส่วนใหญ่ กล้องดี 700 เก่าแก่ โทรมพอๆ กับเจ้าของค่ะ อิอิ ตอนนี้ยังใช้อยู่กับเลนส์นางฟ้าตัวเดิม รูปก็เป็นรูปดอกไม้ใบหญ้าเหมือนเดิม

เลนส์งอก กล้องงอก
พอไม่มีเวลานั่งหน้าคอม ป้าก็ไม่ได้งอกเลนส์ ช่วงก่อนจะมีหลาน ป้างุบงิบงอกกล้องฟิล์มมาจำนวนนึง ก็เหมือนน้าปั้มหลงรักรูปจากกล้องฟิล์ม งอกไปงอกมาเต็มบ้านเพราะกล้องราคาไม่แพงมาก พอมีหลานก็หยุดค่ะ หยุดแบบไม่ต้องกินยา อิอิ แต่ไม่สัญญาว่าจะเลิกขาด กล้องเก่าเนี่ยสวยงามไปหมดอยากได้ทุกตัว.......ส่วนเลนส์ไม่ได้งอกเลยค่ะ เลนส์ที่มีอยู่ก็ยังอยู่เหมือนเดิมแทบไม่ได้จับเลย ร้องไห้กันระงม อิอิ

รูปจากกล้องฟิล์มบางส่วนค่ะ