เราพ่อแม่เลิกกันตั้งแต่เกิดมาได้ 4 เดือน พ่อทำงานโรงงานแห่งนึง แล้วมีเมียน้อยค่ะ
แล้วก็ยกเราให้ย่าเลี้ยง ตอนเด็กเราไม่เคยได้
รับความรักจากพ่อเราเลย ไม่เคยไปเที่ยว ไม่เคย
ได้ของใช้ เสื้อผ้า ของกินจากพ่อเราเลย

จนเมียน้อยพ่อเรามีลูกใหม่ เขาก็มักด่าเราตลอด
เปรียบเทียบเรากับลูกเขา เวลาเราอยากได้อะไรไม่เคยได้เลย
- น้องเราอยู่ม.ต้น มีโทรศัพท์ไอโฟนใช้ ส่วนเราย่าบอกต้องซื้อให้เราบ้าง พ่อเราบอกให้มันซื้อเองดิ
- น้องเราได้เวินไปเรียนวันละ 200 บาท แต่เราได้วันละ 50 (ถือว่าหรูแล้ว) เขาบอกสงสารน้องบ้างกินแต่มาม่า
-พอเรียนจบพ่อเรารีบมากส่งน้องไปเรียน
ทุกเช้า-เย็นจะต้องไปรับส่ง ส่วนเราเหรอถึงเวลาย้ายโรงเรียน ย่าบอกไปส่งเราสมัครเรียนหน่อยเถอะ พ่อบอกเรา "ให้มันไปเองดิ"
-พอเราขาดของใช้ ครั้งนึงไม่มีคอมใช้ทำการบ้านส่งคุณครู ย่าบอกให้ไปใช้คอมน้องเรา ไปถึงเปิดคอม แต่เราโดนพ่อด่าว่า"มาใช้คอมลูกรูทำไม" ส่วนแม่เลี้ยงก็มองเราตาขวาง
-พอเราเรียนจบมหาลัย ย่าเราบอกพ่อเราว่า
เราเรียนจบแล้วนะ มางานเราไหม พอถึงวันจริง
พ่อเราไม่มางานเรา ย่าถามว่าไม่ไปหาเราบ้าง
เหรอ. พ่อเราบอกว่า"ต้องอยู่กับลูก" แล้วเราล่ะ?

ทั้งหมดนี้คือทั้งชีวิตพ่อไม่เคยสนใจเราเลยค่ะ
ไม่เคยให้ความรัก ไม่เคยใส่ใจดูแลเราเลย
สักครั้ง เวลาพ่อพาเพื่อนมาบ้าน พ่อไม่เคยบอกเพื่อนเขาหรือคุยเลยว่าเราคือลูกเขา ไม่เคยเลยสักครั้ง

จนทุกวันนี้เราทำงานมีเงินเดือน พ่อเลิกกับเมียน้อย แต่ก็มีใหม่อีกคน เขาไม่มีเงินเพราะเมียน้อยเอาไปหมด ค่ารักษาโรคประจำตัวย่า ค่าน้ำไฟ เราต้องหาจ่ายเอง แต่พ่อมีมาของเงินเราพอเราบอกกลับไปว่าหนูต้องจ่ายเงินค่าบ้าน ไหนจะดูแลย่าอีก พ่อก็ดันด่าเราว่า"ไอ้ลูกอกตัญญูไม่เคยเลี้ยงดูพ่อแม่" จ้าากกับคำพูดของเขา ในหัวเกิดคำถามเยอะเลย เราต้องให้ด้วยเหรอ. ที่ผ่านมาไม่เคยได้อะไรเลยนี่ทำไมต้องเป็นเรา. ลูกเมียน้อยเขาล่ะ

ตั้งแต่เกิดมาพ่อไม่เคยพูดดีๆกับเราเลยสักครั้งเดียว. ทำไมเราผิดนักเหรอที่ทำแบบนี้แล้วโดนด่าอกตัญญู