เรายังคิดถึงช่วงเวลาที่ผ่านมา
ถึงจะนานมากผ่านมาเป็นปีๆแต่เราก็ยังรู้สึกผิด
มันอาจจะเป็นตราบาปในใจก็ว่าได้
ทั้งๆที่ตอนนั้นเราตัดสินใจเลือกเดินออกมาเอง
แต่เรายังคงอยากกลับไปขอโทษ อยากให้กลับมาคุยกัน
อยากให้เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ถึงแม้ว่าจะติดต่อกันไม่ได้อีกแล้ว
อยากให้เขาเจอสิ่งดี มีอนาคตดี มีความสุข
อยากให้คนข้างกายเขาเป็นคนดีและรักเขามากๆ

เราไม่เคยเกลียดใครที่เข้าไปในชีวิตเขาเลยค่ะ
จริงๆเราไม่อิจฉาหรืออะไรทั้งสิ้นเลย
ดีด้วยซ้ำที่เขาได้เจอคนที่ไม่ทำให้เขาเสียใจ
เราอยากเป็นเพื่อนกันทั้งเขาทั้งคนใหม่ของเขา
แต่มันเป็นไปไม่ได้
เป็นใครก็คงไม่ชอบให้แฟนเก่าของแฟนมายุ่งวุ่นวาย

สุดท้ายนี้ไม่ว่าเหตุอันใดก็ตาม
อยากให้คุณที่อ่านอยู่อย่าทิ้งแฟนไปง่ายๆนะคะ
ไม่ว่าจะด้วยอารมณ์ชั่ววูบ หรืออะไรก็ตาม
จับมือเขาไว้แล้วเดินข้างๆเขา
อย่าระลึกได้ตอนที่สายไปแล้ว