เรามีโอกาสได้ไปเที่ยวจังหวัดทางภาคเหนือจังหวัดหนึ่ง ช่วงกลางเดือนที่ผ่านมา เราไปกับเพื่อน ผญ.อีก1คน

          แล้วเราก็ได้เจอกับทอมคนนึง เราเจอนางที่ที่พัก เห็นแว๊บๆ ก็เอองานดีวุ้ย ก็แค่นั้น ไม่ได้คิดไร เรากับเพื่อนก็ออกไปเที่ยวกันก็บังเอิญเจอนางอีก และก็เจออีกเรื่อยๆในวันนั้น ( บังเอิญโนะ )ก็ได้คุยกันแลกเปลี่ยนเรื่องราวการท่องเที่ยวกันไป นางคุยกับเพื่อนเราซะมากกว่าเพราะเรามัวแต่ถ่ายรูป และเราก็คุยไม่เก่ง เพื่อนเราคุยเก่งกว่ามาก เราก็ฟังบ้างไม่ฟังบ้าง แต่ก็เอ๊ะแอบได้ยินนางแทนตัวเองด้วยชื่อๆนึง ก็เออๆๆฟังไม่ชัด ไม่เป็นไร

          ด้วยความที่เราเป็นคนหวั่นไหวง่ายโดยเฉพาะสีขาวๆของผิวนาง หรือสายตา หรือหุ่น หรืออะไรก็แล้วแต่ มันทำให้เราใจเต้นแรงทุกครั้งที่ได้เข้าใกล้นาง ( จริงๆระยะเวลาก็ไม่นานนะ เกือบๆวันเอง ) 555

          สรุปวันนั้นผ่านไปโดยไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่มีการถามชื่อ แลกเฟส ขอไลน์ใดๆทั้งสิ้น เรานี่ลุ้นให้เขาขอมากเลย เผื่อไว้ผูกสัมพันธไมตรีกัน อิอิ (ว่าไปนั่น)

          ทริปจบ อารมณ์ไม่จบ เวลาผ่านไป เรากลับมาบ้าน ก็จัดเลยค่ะ หลังจากที่เวิ่นเว้อมาหลายวันก็เอาชื่อที่เราได้ยินไม่ถนัดของนางนั่นแหละมาค้นในเฟสดู  ....ผ่ามพ้ามมมม...เจอค่ะ เจอจริงๆด้วย เรานี่ดีใจแทบกระโดด ทำใจอยู่วันเต็มๆกว่าจะกล้ากดขอเป็นเพื่อน กดปุ๊บปิดโทรศัพท์นอนปั๊บ ตื่นเต้นๆๆ

 
          ตัดภาพมาตอนเช้า..ตอนเที่ยง..ตอนค่ำ..ยังไม่รับ เราก็หงอยมากตอนนั้น ถอดใจเลยก็ว่าได้ จนเราใกล้เลิกงาน ( เราเข้ากะบ่าย ) เราก็เอาโทรศัพท์มาเล่นไปเรื่อยเปื่อย เลื่อนไปเลื่อนมา อ่าว..เฮ้ย เห็นโพสนางวุ้ย!! หมายความว่านางรับเราแล้ว ..เย้!!!!!.... คือตอนนั้นดีใจมากๆๆ ทำงานมือไม้อ่อนเลยค่ะ( เวอร์ ^^)

..........แล้วก็ได้แค่นั้นค่ะไม่มีการทักทายคุยกัน ไม่มีการคอมเม้น ( กลัวไก่ตื่น )เราขี้อายด้วยแหละ ไม่อยากเป็นฝ่ายเริ่มเดี๋ยวหน้าแตก......


          เราแค่อยากจะแชร์ความรู้สึกดีๆที่เรามีให้กับทอมคนหนึ่ง ซึ่งเราไม่เคยคิดเลยว่าเราจะหวั่นไหวกับทอมได้ขนาดนี้ แต่เราก็ไม่ได้ต้องการอะไรมากไปกว่านี้นะคะ...แค่นางเป็นคนหนึ่งที่ทำให้ใจเราสั่นบ่อยๆแค่นั้นก็พอแล้วค่ะ^^