ใครจะไปคิดว่าวันนึงสิ่งที่เหมือนละครมันจะเกิดขึ้นกับชีวิตของคนเราได้จริงๆ
.. เกิดขึ้นกับตัวเองและเรื่องที่กำลังจะเล่ามันเกิดขึ้นจริงๆเกินที่จะรับไหว

เรื่องเป็นแบบนี้ค่ะ ...
เราคบกับแฟนมา 7 ปี คบกับตั้งแต่เรียน ม.ปลาย จนกระทั่งเรียนจบ จนถึงวัยทำงาน
ทางครอบครัวทั้งสองฝ่ายก็รับรู้ในการคบกันของเราค่ะ จนถึงขนาดที่จะนัดให้พ่อแม่ทั้งสองฝ่ายมาเจอกันเพื่อคุยกันเรื่องหมันหมายและแต่งงาน
ต้องบอกก่อนว่าเราก็รักกัน ทะเลาะกัน เหมือนคู่อื่นๆกันแหละค่ะก็เรื่องปกติทะเลาะกันเรื่องเล็กๆน้อยๆ

เราเรียนจบก่อนแฟนเรา 1 ปี ในช่วงนี้เราก็ยังทำงานอยู่ที่เก่าจนแฟนเราเรียนจบ
เราก็เปลี่ยนงานมาทำงานโรงแรมแห่งหนึ่งในย่านสุขุมวิทใจกลางเมืองใกล้ห้างชื่อดัง
เราทำงานในส่วนของออฟฟิตโรงแรมแห่งนี้ ทุกอย่างก็ไปได้สวยทั้งงานทั้งความรัก

จนกระทั่ง ... แฟนเราเริ่มทำงาน เริ่มมารับมาส่งเราทุกวัน
เริ่มเข้าออกที่ทำงานเราจนทุกคนรู้จักเป็นอย่างดี ถึงขนาดที่ว่าสามารถเข้ามานั่งเล่นในออฟฟิตเราได้
เวลามีกินเลี้ยงกันที่ออฟฟิตแฟนเราก็จะไปด้วยกันทุกครั้ง เพราะเราก็สนิทกันกับผู้จัดการแผนกของเรา

จากนั้นไม่นานความสัมพันธ์ระหว่างเรากับแฟนก็เริ่มแย่ลง
เค้าชวนทะเลาะ บอกว่าเหนื่อยที่จะมารับไม่อยากเจอบ้างอะไรบ้างต่างๆนานา
จากที่วันหยุดเราจะไปดูหนังหรือกินข้าวกันก็กลายเป็นว่าเหนื่อยอยากพักอยากอยู่บ้านเล่นเกมไม่อยากไปไหน
และแล้วไม่นานเรากับแฟนก็เลิกกัน โดยเค้าให้เหตุผลในไลน์ว่าเค้าเปลี่ยนไปตั้งนานแล้ว
เราก็พยามหาเหตุผลว่าทำไมกันนะ ? เพราะอะไรกันแน่ ? หรือมีคนอื่น ?

ด้วยความที่เสียใจมากถึงขั้นร้องไห้แม้กระทั่งตอนที่ทำงาน
แต่ก็ยังดีนะ ที่พี่ๆที่ทำงานคอยปลอบและให้กำลังใจโดยเฉพาะ ผู้จัดการแผนก
ถือว่าผู้จัดการรู้ใจและรับรู้เรื่องราวระหว่างเราและแฟนมาโดยตลอด
ผู้จัดการแนะนำให้เรา unfriend facebook, block line, unfollow ig แฟนเรา โดยให้เหตุผลว่าแกจะได้ไม่ต้องไปเห็นมัน
ถ้าวันนึงมันมีแฟนใหม่แกจะรับได้หรอ แต่เราก็ไม่ได้ทำตามนะเพราะก็รู้สึกว่าเลิกกันก็ยังเป็นเพื่อนกันได้
เราไม่เคยคิดเลยว่า ผู้จัดการ จะทำกับเราแบบนี้ ....

ผู้จัดการแผนกเราเป็นผู้หญิงอายุราว 40 ปี เคยมีแฟนแต่เลิกกันมานานมากแล้ว
เริ่มที่จะชวนพวกเราในแผนกไปเลี้ยงข้าวรวมถึงให้เราชวนแฟนเราไปด้วย โดยให้เหตุผลว่าเวลากลับดึกเราจะได้มีแฟนเราไปส่งไม่อันตราย
ตอนนั้นก็โอเคค่ะไม่ได้คิดอะไรมาก แต่ความสนิทระหว่างแฟนเรากับผู้จัดการเริ่มเกินความพอดี
ช่วงหลังๆที่แฟนเราเข้ามารอในออฟฟิตจากที่ปกติเค้าจะมานั่งโต๊ะข้างๆเรา กลับกลายเป็นว่าเข้ามาถึงก็ไปนั่งข้างผู้จัดการ
ไปกระเซ้าเย้าแหย่กัน จนเราก็แอบคิดนะว่าเอ๊ะมันยังไง แต่ก็นั่นแหละค่ะใครจะไปคิดเนอะคนอายุ 40 แล้วเป็นผู้ใหญ่แล้ว
ห่างกับเราและแฟนตั้ง 14 ปี (เรากับแฟนอายุเท่ากันค่ะ) จะมาคิดอะไรกับแฟนเราก็อย่างที่บอกแหละค่ะเค้าเป็นที่ปรึกษาที่ดีมาก

ผู้จัดการก็เริ่มที่จะชวนแฟนเราเล่นเกมโดยเล่นเป็นกรุ๊ปมีอะไรก็ช่วยเหลือกันในเกม
จนเราไม่เคยรู้เลยว่าเค้าทั้งสองคนแลกไลน์กันตอนไหน ทั้งๆที่เราก็อยู่กับเค้าตลอดในช่วงที่อยู่ในออฟฟิต
(ต้องบอกก่อนว่าตั้งแต่เราทำงานแฟนทำงานก็ไม่เคยที่จะเช็คมือถือของแฟน เพราะเราไว้ใจ)
มารู้ตัวอีกทีก็เห็นว่าเป็นเพื่อนกันใน facebook อีกซะด้วย

ผ่านมาสักระยะเราเริ่มสังเกตุท่าที่ของผู้จัดการว่ามีอะไรบางอย่างแปลกไป
เพื่อนร่วมงานเริ่มแซวว่าผู้จัดการมีความรักกับเด็ก เราก็ตะหงิดๆแต่ก็ไม่ได้อะไรก็ยังไปดีใจกับเค้าอีก
แต่เป็นความรักที่เป็นความลับ อันนี้เราก็งงว่าทำไมถึงไม่เปิดตัวหล่ะ
และในเมื่อเรากับผู้จัดการก็สนิทกันแต่เราไม่เคยแม้กระทั่งเห็นหน้าแฟนของเค้าหรือรู้ชื่อเลย
ตั้งแต่ผู้จัดการมีแฟนก็เริ่มทำตัวห่างกับเราไป ทำตัวเหมือนมีความลับอะไรแบบนั้นแหละ

ที่สุดแล้วสิ่งที่เราตามหาคำตอบมาตลอดก็ได้มาเจอ...เหมือนราวกับว่าเราค่อยๆต่อจิ๊กซอว์ในส่วนที่เหลือแบบนั้นเลย
เช่น facebook ที่ unfriend เรา แต่แปลกนะที่เหลือผู้จัดการเราไว้ และส่วนเพื่อนแฟนก่าที่รู้จักเราแฟนเก่าก็ unfriend เพื่อนเค้าหมด
ทำไมเราถึงรู้ว่าเค้า unfriend หนะหรอ เพราะมีวันนึงผู้จัดการมาถามว่าเราหน่ะ ทำตามที่เค้าเคยบอกหรือยัง
เราก็ตอบไปตรงๆว่ายังค่ะ ผู้จัดการก็พูดสวนขึ้นมาว่า หรอ ระวังมันจะ unfriend นะแกหลังจากนั้นแฟนเก่าเราก็เริ่มที่จะ block เราในทุกๆทาง

จนกระทั่งมีเหตุบังเอิญวันนึงลูกค้าทำกระเป๋าตังตกที่จอดรถชั้นใต้ดินของโรงแรม
เราจึงต้องไปช่วยกันดูกล้องวงจรปิด สิ่งที่เราเห็นในกล้องคือ ผู้จัดการเราซ้อนมอเตอร์ไซด์กอดเอวกับแฟนเก่าเราเข้ามาที่จอดรถชั้นใต้ดินของโรงแรม
แล้วเค้าทั้งคู่ก็เดินหายเข้าไปในรถยนต์ของผู้จัดการไปครึ่งชั่วโมง เราอึ้งมือเย็นและสั่นไปหมดไม่คิดว่าเค้าทั้งสองคนจะมีความสัมพันธ์กันแบบนี้
โดยที่จริงแล้วคนทั้งโรงแรมตั้งแต่หน้าประตูยันออฟฟิตเค้ารับรู้เรื่องราวเหล่านี้มานานมากแล้ว แต่ไม่มีใครกล้าที่จะมาเล่าหรือมาพูดให้เราฟัง
เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นทุกอาทิตย์อย่างต่อเนื่องและสม่ำเสมอในทุกๆวันหยุดประจำสัปดาห์ของเรา
คนทั้งโรงแรมเอือมระอากับพฤติกรรมของผู้จัดการคนนี้

เรารู้สึกเสียใจมากที่สุด...
ไม่เคยคิดเลยว่าคนที่เรารักและเคารพมากจะทำกับเราแบบนี้ทั้งสองคน
เหมือนกับว่าเอามีดมาแทงข้างหลังเราไม่พอยังโยกมีดไปมาให้แผลมันลึกไปอีกเจ็บซ้ำๆอยู่อย่างนั้น
ยิ่งย้อนนึกถึงวันที่เราไปปรึกษาและวันที่เราร้องไห้ เรายิ่งรู้สึกเจ็บมากกว่าเดิมหลายเท่า

แค่คนที่เรารักหักหลังเราก็เจ็บมากพอแล้ว
คนที่เราเคารพมาทำแบบนี้กับเราอีกลองคิดดูว่าจะเจ็บมากแค่ไหน