เอาจริง ๆ แบบว่าดีกว่าที่คิด  ตอนแรกคิดว่าละคร (ดอง) มาร่วม 2 ปีอย่าง แม่อายสะอื้น สีภาพจะออกมาเป็นไงเนี่ย แต่กลายเป็นสวยดูกลมกลืนเข้ากับความดราม่าของละคร
            ถ้าพูดถึงแง่ดราม่า แรกๆ ก็มีช่วงให้รู้สึกเอื่อยต่อนยอนไปบ้าง แต่ก็เข้าใจได้ว่ากำลังปูเรื่องราว ซึ่งรู้สึกว่าลงตัวอยู่ แล้วก็พลิกเรื่องให้ตามลุ้นได้เร็วมาก ๆ ฉับ ๆ เจอพระเอก ตอนนี้นางเอกเข้ากรุงแล้ว ต้องเผชิญชีวิตรันทดให้ลุ้นไปอีก แต่จุดที่ทำเอาพีคในใจเรามาก ๆ ก็ฉากเมื่อวานนี้ ทั้งฉากดาวนิลลาพ่อกะน้องเข้ากรุง โอ๊ย เล่นดีกันยกชุด  ปุ๊กลุกกับลุงเอกสรพงษ์ไม่ต้องพูดถึงเรื่องฝีมือ เพราะเชื่อได้แน่อยู่ละ แต่ที่ทำให้เราทึ่งก็น้อง มะเหมี่ยว ที่เล่นเป็น ช่อเอื้อง น้องน่ารักมาก ยิ้มทีแจกความสดใสฝ่าความดราม่ามาเลยลูกกก และพอต้องเข้าโหมดน้ำตานอง ช่อเอื้องก็สะอื้นได้แรงไม่แพ้รุ่นใหญ่เลย อนาคตไกลแน่ ๆ
           กลับมาที่อีกฉากที่พีคในใจ ก็ตรงสงสาร ดาวนิล อ่ะ โดนหลอก แถมโดนปล้ำรู้ว่านี่มันละคร แต่เผลอเอาใจลุ้นไปจนได้ ใครเหมือนเราบ้าง 555  ปรบมือให้   ปุ๊กลุก กับฉากนี้จริง ๆ  ตอนแรกยอมรับว่าแอบเอียง ๆ ไปทางไม่เห็นด้วยว่าทำไมเลือกนาง ไม่เห็นดูเหนือเลย แต่พอเห็นการแสดงเรื่องนี้แล้ว ปุ๊กลุกทำให้เรามองข้ามเรื่องต่าง ๆ ไปโฟกัสที่ฝีมือที่พัฒนาขึ้นมากจริง ๆ ปกติไม่ค่อยชอบละครเศร้าแต่เรื่องนี้จะยอมตาบวมดูต่อแน่นอนเลยค่ะ