สวัสดีครับพี่ๆเพื่อนๆพันทิบทุกคน​ ผมก็ผช.ธรรมดาคนนึงที่ยังอยู่บนโลกนี้.. เข้าเรื่องกันเลยครับ.. คือผมเป็นผช.ที่ชอบผช.ด้วยกันครับ​ ผก็ไม่รู้ตัวเองว่ามันเกิดขึ้นตั้งแต่ตอนไหน.. ผมผมไม่ชอบตัวเองที่เป็นแบบนี้เลยผมอยากเป็นปรกติเหมือนคนอื่นเขา​ ผมพยายามวิ่งหนีความรู้สึกตัวเองโดยจะใช้ชีวิตเป็นปรกติ​ ผมตัดสินใจคบผญ.คนนึงเพื่อหวังว่าจะทำให้ผมกลับมาเป็นปรกติมีความรู้สึกชอบผญ.เหมือนผช.คนอื่นทั่วๆไปโดยเก็บงำความรู้สึกที่แท้จริงของผมไว้ในใจให้ลึกที่สุด.. จนเราอยู่กินกันมาร่วม9ปี.และความรู้สึกผมตอนนี้​คือ​ กลืนไม่เข้าคายไม่ออก​ เพราะความรู้สึกที่แท้จริงที่เก็บงำไว้มานาน​มันเป็นดั่งสนิมกัดกินหัวใจ​ว่าที่จริงแล้วผมนั้นเป็นผมไม่อาจจะชอบผญ.ได้อีก​ ในเวลาระยะ9ปีมาผ่านทุกข์, ผ่านสุข, ผ่านอะไรหลายๆอย่างมาด้วยกันกับผญ.คนนี้ผมรักเขาครับรักมากด้วยแต่ความรักนั้นมันก็ไม่ได้เติมความรักความรู้สึกที่แท้จริงของผมว่าผมต้องการสิ่งไหน.. ผมจะทำย่างไรดีครับ​ ผมสงสารเขามาก​ ถ้าวันใดวันหนึ่งเขารู้ความจริงขึ้นมาเขาจะรับในสิ่งที่ผมเป็นหรือป่าว.เขาคงจะเสียใจมาก​ แต่ถ้าหากอยู่กันไปต่อไปก็คงไม่มีอะไรดีขึ้นมีแต่ความเจ็บปวดทรมานใจ​ ผมผิดเองผิดมากจนไม่น่าให้อภัย​ที่นำชีวิตผญ.คนนึงมาเป็นเครื่องพิสูทธิ์ความรู้สึกของตัวเอง... ตอนนี้เขายังไม่รู้​ แต่ผมคิดว่าผมจะบอกความจริงทั้งหมดให้เขาฟัง​ ผมอยากให้เขารู้จากปากของผมเอง.. คือผมต้องทำยังไงครับผมกลัวไปหมดแล้ว.. ก็เขารับไม่ได้.. ผมต้องทำยังไงดีครับ