อยากมาเล่าให้เป็นอุทาหรณ์ให้กับผู้ที่ชอบประมาทว่าทำเองคนเดียวก็ได้…แต่สุดท้ายแค่ข้อปลายนิ้วเดียว ทำให้ใช้ไม่ได้ทั้งมือซ้าย (ยกนิดหน่อยก็เจ็บละ) มันเริ่มมาจากตู้หล่นใส่ ชักนิ้วไม่ทัน โดนปลายนิ้วชี้มือซ้าย มองดูนิ้วตัวเองตอนแรกนึกว่าแค่ซ้น แต่ดูไปๆมาๆ มันเบี้ยวแฮะ ด้วยความขี้งก (ทั้งๆที่มีประกันบริษัท) คิดว่าเดี๋ยวก็คงหาย แต่ปรากฏว่ามันเจ็บมาก เลยยอมไปหาหมอ
กลับมาภาพดูอีกที อืม…มันก็เบี้ยวจริงๆนั้นละ
หมอจับเข้าเครื่อง x-ray และบอกผลว่า
กระดูกตรงข้อต่อด้านบนสุดนิ้วขี้ซ้ายหลุด ออกมานะครับ เสียดายที่ตอนนั้นตื่นเต้นกับการกระดูกหักครั้งแรกในชีวิต ลืมที่จะถ่ายภาพฟิล์มเก็บไว้เป็นที่ระทึก หมอบอกว่าเคสเราต้องลอง
ดามอ่อนสัก 3 สัปดาห์ซึ่งเป็นวิธีที่เจ็บตัวน้อยที่สุด ส่วนใหญ่จะกระดูกจะพยายามเชื่อมต่อเอง ถ้าเข้าก็โชคดี แต่ถ้าไม่…ก็มีตัวเลือกรักษาคือ ฝังเหล็กดามในกระดูก สยองน่าดู
ดามไว้นะ โดนน้ำได้ แต่ไม่แนะนำให้ถอด ทำตามที่หมอบอกทุกอย่าง ใช้ชีวิตทรมานมากในตอนแรก เพราะเราทำ Social Media/Content ใช้นิ้วในการพิมพ์ กดๆ วางๆ กับแป้นคียบอร์ด มันจะแปลบ แต่ก็ศรีทนได้
ผ่านไป 3 สัปดาห์ ลุ้นว่ากระดูกเข้าที่ไหม ปรากฏว่านอกจากจะไม่เข้าที่แล้ว ยังจะเลื่อนต่ำลงไปอีก
คุณหมอจึงตัดสินใจว่าอยากให้เราผ่าเอาเหล็กฝังและดามกระดูกไว้ ตอนนั้นเริ่มเครียดละ กระดูกหักยังไม่พอ ต้องผ่าตัดครั้งแรกในชีวิตอีก เน้นเร็วเข้าว่า รู้ผลบ่ายวันนั้น ผ่าเช้าวันพรุ่งนี้ โชคดีที่มีประกันของบริษัท เลยช่วยค่าผ่าได้ แต่ก็มีส่วนเกินอยู่พอสมควร ตอนผ่าไม่ได้เห็นภาพอะไรเลย ฉีดยาชา ก๊อกแก๊กๆกระดูก มีเสียงสกูร (เข้าใจว่าแบบนั้นนะ ไม่เห็นภาพ) ผ่านไปครึ่งชม. .....เสร็จ
ตัดภาพตอนผ่าเสร็จ ผ้าก็อตหนาเวอร์ กันเหล็กไปกระแทกไง ตอนชาสบายมาก หายชาปุ๊ป ปวดตุ๊บตั๊บทันที ก็พึ่งยาแก้ปวดกันไป ก็ต้องมาล้างแผลทุกวัน ลุ้นโคตร แผลจะเป็นยังไงไม่เคยเห็น
ล้างแผลวันแรก:
ตัดผ้าก๊อตด้านนอก เปิดแผลปุ๊ป มีผ้าก๊อตชุปยาโป๊ะไว้อีกชั้น สิ่งเห็นคือ...
ฟิล์ม x-ray ก็จะประมาณนี้
ส่วนของจริง (สปอยไว้ละกัน มันอาจจะสยองสำหรับบางคน)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ผ่านไปแบบนี้ทุกวัน ทุกวัน มาโรงพยาบาลบ่อยจนพยาบาลกับผู้ช่วยจำหน้าได้ แล้วเจอผู้ช่วยทำแผลไม่ซ้ำคน ที่ฮาที่สุดคืออันนี้ ด้วยความเป็นห่วงของผู้ช่วยพยาบาล เค้าบอกพันโปร่งๆ หนาๆ ไว้เวลาเผลอไปกระแทกอะไรจะได้ไม่เจ็บ ไม่เป็นอะไร จริงๆ พันสวยนะ แต่นิ้วโต๊โตอะ >< ช่วงที่แผลแห้งแล้วบางครั้งก็ให้แฟนล้างให้เองเลย พันผ้าก็อตแล้วใส่ตาข่ายกันไป
หลังจากใส่เหล็กครบ 1 เดือนเมื่อวันที่ 14 มกราคมที่ผ่านมา ก็ได้เวลาเอาออกสักที คุณหมอบอกแผลแห้งดีเวอร์ นิ้วเชื่อมอย่างดี ก็ดูแลดีขนาดนั้นอะนะ อิอิ ตอนนั้นมือข้างซ้ายดำปิ๊ด ขนาดเช็ดด้วยทิชชู่เปียกทุกวัน แต่...ละครยังมีเบื้องหลังฉันใด แผลข้าพเจ้าก็ยังไม่จบฉันนั้น หมอยังให้ดามเพิ่มไปอีก 2 สัปดาห์ เหมือนอารมณ์แผลพึ่งสมานตัว ยังไม่อยากให้ไปกระแทกอะไร แต่รอบนนี้ถอดได้นะ โดนน้ำได้ เมื่อวานลองถอดแล้วขยับ นิ้วแข็งแบบว่าพยายามงอก็ไม่ได้ ต้องค่อยๆ ทำกายภาพเอง แต่พอเอาผ้าออก เริ่มไม่ชินซะละ 5555
สำหรับค่ารักษาพยาบาลรอบนี้ถ้านับแค่ผ่าอย่างเดียวคือ 35,000 บาทถ้วน
หวังว่าตัวเองจะไม่ซุ่มซ่ามแบบนี้อีก มีครั้งแรกไม่ควรจะมีครั้งที่สอง
[ริววี] 3 เดือนกับการฝังเหล็กดามในกระดูกครั้งแรก จะเจ็บและเซ็งเป็ดขนาดไหนกัน
อยากมาเล่าให้เป็นอุทาหรณ์ให้กับผู้ที่ชอบประมาทว่าทำเองคนเดียวก็ได้…แต่สุดท้ายแค่ข้อปลายนิ้วเดียว ทำให้ใช้ไม่ได้ทั้งมือซ้าย (ยกนิดหน่อยก็เจ็บละ) มันเริ่มมาจากตู้หล่นใส่ ชักนิ้วไม่ทัน โดนปลายนิ้วชี้มือซ้าย มองดูนิ้วตัวเองตอนแรกนึกว่าแค่ซ้น แต่ดูไปๆมาๆ มันเบี้ยวแฮะ ด้วยความขี้งก (ทั้งๆที่มีประกันบริษัท) คิดว่าเดี๋ยวก็คงหาย แต่ปรากฏว่ามันเจ็บมาก เลยยอมไปหาหมอ
กลับมาภาพดูอีกที อืม…มันก็เบี้ยวจริงๆนั้นละ
หมอจับเข้าเครื่อง x-ray และบอกผลว่า กระดูกตรงข้อต่อด้านบนสุดนิ้วขี้ซ้ายหลุด ออกมานะครับ เสียดายที่ตอนนั้นตื่นเต้นกับการกระดูกหักครั้งแรกในชีวิต ลืมที่จะถ่ายภาพฟิล์มเก็บไว้เป็นที่ระทึก หมอบอกว่าเคสเราต้องลองดามอ่อนสัก 3 สัปดาห์ซึ่งเป็นวิธีที่เจ็บตัวน้อยที่สุด ส่วนใหญ่จะกระดูกจะพยายามเชื่อมต่อเอง ถ้าเข้าก็โชคดี แต่ถ้าไม่…ก็มีตัวเลือกรักษาคือ ฝังเหล็กดามในกระดูก สยองน่าดู
ดามไว้นะ โดนน้ำได้ แต่ไม่แนะนำให้ถอด ทำตามที่หมอบอกทุกอย่าง ใช้ชีวิตทรมานมากในตอนแรก เพราะเราทำ Social Media/Content ใช้นิ้วในการพิมพ์ กดๆ วางๆ กับแป้นคียบอร์ด มันจะแปลบ แต่ก็ศรีทนได้
ผ่านไป 3 สัปดาห์ ลุ้นว่ากระดูกเข้าที่ไหม ปรากฏว่านอกจากจะไม่เข้าที่แล้ว ยังจะเลื่อนต่ำลงไปอีก คุณหมอจึงตัดสินใจว่าอยากให้เราผ่าเอาเหล็กฝังและดามกระดูกไว้ ตอนนั้นเริ่มเครียดละ กระดูกหักยังไม่พอ ต้องผ่าตัดครั้งแรกในชีวิตอีก เน้นเร็วเข้าว่า รู้ผลบ่ายวันนั้น ผ่าเช้าวันพรุ่งนี้ โชคดีที่มีประกันของบริษัท เลยช่วยค่าผ่าได้ แต่ก็มีส่วนเกินอยู่พอสมควร ตอนผ่าไม่ได้เห็นภาพอะไรเลย ฉีดยาชา ก๊อกแก๊กๆกระดูก มีเสียงสกูร (เข้าใจว่าแบบนั้นนะ ไม่เห็นภาพ) ผ่านไปครึ่งชม. .....เสร็จ
ตัดภาพตอนผ่าเสร็จ ผ้าก็อตหนาเวอร์ กันเหล็กไปกระแทกไง ตอนชาสบายมาก หายชาปุ๊ป ปวดตุ๊บตั๊บทันที ก็พึ่งยาแก้ปวดกันไป ก็ต้องมาล้างแผลทุกวัน ลุ้นโคตร แผลจะเป็นยังไงไม่เคยเห็น
ล้างแผลวันแรก:
ตัดผ้าก๊อตด้านนอก เปิดแผลปุ๊ป มีผ้าก๊อตชุปยาโป๊ะไว้อีกชั้น สิ่งเห็นคือ...
ฟิล์ม x-ray ก็จะประมาณนี้
ส่วนของจริง (สปอยไว้ละกัน มันอาจจะสยองสำหรับบางคน)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ผ่านไปแบบนี้ทุกวัน ทุกวัน มาโรงพยาบาลบ่อยจนพยาบาลกับผู้ช่วยจำหน้าได้ แล้วเจอผู้ช่วยทำแผลไม่ซ้ำคน ที่ฮาที่สุดคืออันนี้ ด้วยความเป็นห่วงของผู้ช่วยพยาบาล เค้าบอกพันโปร่งๆ หนาๆ ไว้เวลาเผลอไปกระแทกอะไรจะได้ไม่เจ็บ ไม่เป็นอะไร จริงๆ พันสวยนะ แต่นิ้วโต๊โตอะ >< ช่วงที่แผลแห้งแล้วบางครั้งก็ให้แฟนล้างให้เองเลย พันผ้าก็อตแล้วใส่ตาข่ายกันไป
หลังจากใส่เหล็กครบ 1 เดือนเมื่อวันที่ 14 มกราคมที่ผ่านมา ก็ได้เวลาเอาออกสักที คุณหมอบอกแผลแห้งดีเวอร์ นิ้วเชื่อมอย่างดี ก็ดูแลดีขนาดนั้นอะนะ อิอิ ตอนนั้นมือข้างซ้ายดำปิ๊ด ขนาดเช็ดด้วยทิชชู่เปียกทุกวัน แต่...ละครยังมีเบื้องหลังฉันใด แผลข้าพเจ้าก็ยังไม่จบฉันนั้น หมอยังให้ดามเพิ่มไปอีก 2 สัปดาห์ เหมือนอารมณ์แผลพึ่งสมานตัว ยังไม่อยากให้ไปกระแทกอะไร แต่รอบนนี้ถอดได้นะ โดนน้ำได้ เมื่อวานลองถอดแล้วขยับ นิ้วแข็งแบบว่าพยายามงอก็ไม่ได้ ต้องค่อยๆ ทำกายภาพเอง แต่พอเอาผ้าออก เริ่มไม่ชินซะละ 5555
สำหรับค่ารักษาพยาบาลรอบนี้ถ้านับแค่ผ่าอย่างเดียวคือ 35,000 บาทถ้วน
หวังว่าตัวเองจะไม่ซุ่มซ่ามแบบนี้อีก มีครั้งแรกไม่ควรจะมีครั้งที่สอง