ทั้งสอง มีเป้าหมายในชีวิต คืออยากเป็นนักฟุตบอลอาชีพครับ

คนที่ 1 เจษฎา ชื่นชอบการเล่นและดูกีฬาฟุตบอล ตั้งแต่อายุ 12 ทุกเย็นหลังเลิกเรียน/เลิกงาน จะไปเตะฟุตบอลกับเพื่อนวันละ 1 ชม. ทุกวัน ถึงแม้เขาจะมีเบสิคไม่เท่าเพื่อนๆในทีม แต่เขาเป็นคนมีร่างกายแข็งแรง วิ่งจ็อกกิ้งติดต่อกันได้ไม่ต่ำกว่า 2 ชม. โดยไม่หยุด ส่วนทักษะการเดาะบอล เขาเดาะบอลได้แต่ข้างขวา เพราะเขาถนัดข้างเดียว เดาะได้ 50-100 ครั้ง โดยไม่หล่น การเลี้ยงหลบคู่ต่อสู้ ค่อนข้างน่ากังวล เพราะหลายครั้งที่คู่ต่อสู้ดักทางได้ แต่เขาเป็นคนตัวสูงถึง 185 ซม. จึงไม่เป็นปัญหาเท่าไรในเรื่องของการขึ้นโหม่ง เป็นคนจ่ายทะลุช่องแม่นมาก ชอบจ่ายให้เพื่อนยิง น้อยครั้งที่จะยิงเองหากไม่จำเป็นจริงๆ  ส่วนวันหยุดที่ไม่ได้ไปเตะบอลกับเพื่อนๆ เขาก็จะวิ่งเบาๆด้วยตนเองเป็นเวลา 1-2 ชม. ทุกวันแทนที่จะเข้ายิม เพราะเขาบอกว่า สิ้นเปลืองเงินโดยใช่เหตุ  ตำแหน่งที่เขาอยากเล่น คือ  กองกลางตัวรับ และ วิงแบ็ค

คนที่ 2 อนุชา  เป็นคนชอบเตะฟุตบอลตั้งแต่วัยเด็ก เคยเป็นตัวแทนโรงเรียนสมัยประถม ป.6 ไปเตะกับโรงเรียนอื่น และได้ชัยชนะกลับมา แต่ตั้งแต่เข้ามัธยม จนจบปริญญาตรี จนถึงทำงาน เขาไม่ได้แตะการเล่นฟุตบอลอีกเลย แต่ยังคงชอบติดตามความเคลื่อนไหวแวดวงฟุตบอลอยู่เสมอ  ด้วยความที่เขาเป็นคนตัวเล็ก สูง 162 ซม. เขาจึงมีความพลิ้วและเลี้ยงหลบคู่ต่อสู้ได้ดี แถมทักษะการเดาะบอลยังเยี่ยมยอด 200 ครั้งไม่มีตก แถมยังสลับเท้าได้อีกด้วย เป็นคนที่ชอบเลี้ยงล็อคดี ไปกับบอลได้ดี แต่เป็นคนมีความมั่นใจสูงเกินไป หลายครั้งที่ไม่จ่ายบอลให้เพื่อน
เพราะอยากเป็นผู้ทำประตูได้เอง บ่อยครั้งที่ตกม้าตายแดนฝั่งตรงข้ามบ่อยๆ  แต่เรื่องพละกำลังนี่สิที่น่าเป็นห่วง เพราะเขาสามารถวิ่งได้เพียงไม่ถึง 60 นาทีเท่านั้น ส่วนเรื่องการเข้ายิมฟิตร่างกาย เขาไม่เคยเอามาเป็นตัวเลือกเลย เพราะเขามองว่า ทักษะที่ดี ก็สามารถนำไปสู่ชัยชนะได้  ตำแหน่งที่เขาอยากเล่นคือ กองกลางตัวรุก และปีก

โค้ชทีมหนึ่งกำลังครุ่นคิดอย่างหนัก ที่จะดึงตัว 1 ใน 2 คนนี้มาร่วมทีม
ช่วยกันคิดครับ