ในโลกนี้ฟุตบอลมันไม่มีอะไรตายตัว จะเล่นแผนไหนก็ช่าง แต่สิ่งที่ฟุตบอลเหมือนกันทั้งโลกคือ ใช้เท้าเล่น ใช้ร่ายกายปะทะ ใช้หัวโหม่ง ห้ามใช้มือยกเว้นประตู กับตอนทุ่ม ฟุตบอลมีแค่นี้จริงๆ

และทึ่เหมือนกันทั้งโลกเราทำได้เหมือชาติอิ่นๆไหม การเลี้ยง ส่ง โหม่ง ยิง  พื้นฐาน 4 อย่างนี้นักเตะไทยทำได้ดีแค่ไหน ชัดๆเลย เลี้ยงไม่ผ่าน ไม่กล้าเลี้ยง จ่ายบอลส่วบอลเบาหวิว พอเจอบีบจ่ายแรงก็จับไม่นิ่งเพราะปกติเล่นกันจ่ายเบาๆ ลูกโหม่งนี่ไทยทำประตูด้วยลูกโหม่งครั้งสุดท้ายตอนไหน ยิงทั่งเบา ไม่แม่น นี่แหละจุดอ่อนของบอลไทยทั้งระบบ ที่สมาคมต้องรีบพีฒนาตรงนี้ ด่วนๆ จะมากการฝึกที่ถูกต้อง หรือฝึกหนักก็แล้วแต่

ความฟิต ความสูง ทีมไทยละเลยตรงนี้มากๆ คือเน้นแต่เก่ง ไม่เน้นร่างกาย ผมเชื่อว่าทักษะมันฝึกกันได้ แต่ร่างกายมันคือธรรมชาติ เราควรหาคนตัวสูงๆมาฝึกไหม เพราะฟุตบอลไม่ได้จำกัดน้ำหนัก พอสูงแล้วต้องฟิตด้วย เพราะถ้าไม่ฟิต ขาไม่มีแรงจะทำอะไรก็ไม่ได้

สุดท้าย ทัศนคติ คนไทยทำอะไรสบายๆ นักบอลไทยไม่ค่อยฝึกหนัก ฝึกพิเศษ แม้แต่ตอนซ้อมยังชิวๆ ดูรายการปรีซี่ชั่นสโมสรไทย ตัวต่างชาตินีาตอนวอร์มจริงจังมาก ตื่นตัว พร้อมลงสนาม ของไทยหรือ เล่นลิงขำๆ เคยเจอแบบโค้ชไม่ส่งลง พี่แกวิ่งจนเหงื่อท่วม เพื่อรักษาความฟิต จะได้เคยชินหากโค้ชส่งลง ต่างชาติคิดละเอียดมากๆ ถ้าเราไม่ใส่ทัศนคติให้เด็กต้อง ซ้อมๆๆๆ ให้หนัก เราก็คงไปไม่ไกล