สวัสดี เราอายุ17-18 เรามีปัญหาครอบครัวมาตั้งเเต่เด็กๆ พ่อเราติดเหล้าติดยา พ่อเราชอบทำร้ายแม่ เวราพ่อเมามาพ่อก้อจะชอบทำร้ายร่างกายทุบตีแม่ แม่เคยพูดหลายครั้งว่าจะย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดไห้ไกลจากพ่อ แต่ที่แม่ยังไม่ไปเพราะรอเราเเละน้องเรียนจบก่อน เป็นเเบบนี้มานานมากจนเหมือนเราจะชินกับมันเเล้ว น่าจะตั้งเเต่เราอยู่อนุบาลจนเราเรียนอยู่ ปวช.2 มันก้อเปนแบบนี้มาเรื่อยๆ พ่อเราไม่ทำงาน ไห้เเม่เปนคนหาเงิน เวราเงินเเม่ออกพ่อก้อจะขอเงินเเม่ จนเราไปฝึกงาน อยู่ กทม.เราก้อติดต่อพ่อเเม่ตลอด แต่ดูเหมือนว่าพ่อกับเเม่ก้อรักกันดีแม่ไม่เคยพูดไห้ฟังว่าทะเราะกับพ่อ จนเราได้มาถามน้องชายของเราก้อได้รุ้ว่าพ่อยังทำร้ายแม่เหมือนเดิม แต่แม่ไม่ยอมบอกเรา จนพ่อกับเเม่ทะเลาะกันเเรงขึ้น แม่ก้อเลยได้ย้ายที่ทำงานไปอยู่ต่างจังหวัดที่ไกล้เเถวเราฝึกงาน ส่วนน้องแม่ฝากไห้ป้าเราที่ค่อนข้างมีฐานะดูเเลไห้เเต่น้องก้อยังอยู่บ้านกับพ่อเหมือนเดิม เวราวันหยุดเราก้อไปเล่นกับเเม่บ่อยๆ จนพอเราฝึกงานจบเราก้อได้กลับมาอยู่บ้านเเละต้องเรียนไห้จบ เราได้ไปทำงานกับน้าเวราเลิกเรียนและวันเสาร์น้าก้อจะไห้เงินเราไปเรียน และพ่อก้อยังอยู่บ้านเหมือนเดิมไปทำงานบ้างไม่ไปบ้าง เราพูดกับพ่อไม่ค่อยเพราะนักเราเองก้อน้อยใจในตัวพ่อ จะมีบางวันที่พ่อกินเหล้าจนเมา และชอบมากวนเราตอนดึกๆ จะมีบางครั้งบ้างที่เราด่าพ่อ จนมาถึงวันที่ 16/1/61 เราอยู่บ้านทั้งวันไม่ได้ออกไปไหนจนพอเวราประมาณ 16.00 น. เราจะไปจ่ายค่าถในเมืองกับน้อง พ่อเลยฝากเราชื้อชิมมือถือมาไห้ เราก้อพูดดีๆกับพ่อ พ่อก้อพูดดีๆกับเรา จนพอเรากลับจากไปจ่ายค่ารถ เอาเอาชิมมือถือที่พ่อฝากชื้อไปไห้พ่อในห้องของพ่อ เราก้อเหนพ่อมีอาการแปกๆ เราเดินออกมาก้อเหนพ่อคุยอยู่คนเดียว เราเลยไปแอบฟังยุ่ข้างห้อง พ่อพูดหลายเรื่อง ตั้งเเต่เรื่องเรา เรื่องเเม่ จนถึงเรื่องเพื่อนของพ่อ แล้วพ่อก้อมีอาการพูดแบบจะหาเรื่องใคร พูดแบบตอนทำร้ายร่างกายเเม่ เราเเละน้องเลยไปนอนบ้านป้า พอตอนเช้าเราจะไปเรียนพ่อโทหาน้องไห้น้องไปรับอยู่โรงบาล น้องเลยไปรับเราและน้องก้อสงสัยว่าพ่อไปทำอะไรพ่อไปหาใครเราเลยโทหาเเม่เเละเล่าอาการที่พ่อเปนไห้เเม่ฟัง แม่เลยได้โทหาปู่ของพ่อพอน้องไปส่งพ่อที่บ้านเราก้อเริ่มรุ้สึกสบายใจ จนพอถึงเวรา 15.00 ของวันที่17/1/61แม่ได้โทมาบอกเราว่าปู่ได้โทหาไห้คนมาเอาพ่อไปโรงบาลเพราะพ่อมีอาการตีดผมตัวเองเเละกัดแขนกัดขาตัวเองจนเลือดออก จนพอถึงเวรา 19.30น. เราไปหาพ่อที่โรงบาลแต่พ่อนอนหลับอยู่เราเห็นพ่อเเล้วเราสงสารพ่อ เราเริ่มรุ้สึกเกลียดตัวเองที่ไม่เคยพูดดีกับพ่อเลย เราเริ่มรุ้สึกว่าทุกอย่างมันเริ่มสายไปสำหรับเรา เราอยากไห้พ่อหาย เราอยากไห้พ่อกลับมาเหมือนเดิม ตอนนี้เราเริ่มท้อ เราเหนื่อย มันเหมือนชีวิตเรามืดหมดเลย เราไม่อยากเหนพ่อตกอสู่ในสภาพนอนบนเตียงโดนมัดแขนมัดขาเราอยากไห้พ่อเราหายดี เราควรทำยังใงกับชีวิตดี😑