เราเป็นชอบแต่งหน้า แต่งตัวนะแต่คนที่บ่น อคติให้เราฟังว่าเราแต่งหน้าแรงไปให้เราลบออก เราแต่งตัวไม่เป็นออกไปข้างนอกเดี๋ยวคนอื่นเขาจะมองติ๋งต๋องทั้งๆที่มันเป็นความชอบของเรา เราแต่งตัวเชยๆ ไม่มีราคาก็หาว่าเราจะไปเดินตลาดไม่ได้เดินห้าง เราจะแต่งชุดไปเดินห้างเราจะใส่ส้นสูงเขาก็บอกเราเวอร์คิดว่าดีไหมที่เราเป็นตัวเองแต่เขาวิจารณ์เราไม่หยุด ทั้งๆที่เขาก็ไม่เคยมาซื้อเสื้อผ้าสวยๆดีๆให้กับเราเลย รองเท้าส้นสูงสวยๆแพงเราซื้อมากับเงินตัวเองแต่เขากลับมาวิจารณ์แล้วก็เอาของเราไปใช้เป็นของตัวเองของดีๆเราหายไปเป็นของเขาทั้งๆที่เราก็เป็นคนขี้สงสารเราอึดอัดมากคิดว่าเราควรเป็นตัวเองไหม