สวัสดีค่ะ คือวันนี้อยากจะมาขอคำปรึกษาจากทุกๆคนอ่าค่ะ คือพ่อแม่เราอ่า ตั้งแต่เล็กจนโต พ่อแม่เราไม่ยอมปล่อยเราเลย เวลาเรียนเสร็จก็ต้องกลับบ้านเลย ไม่ยอมให้ไปไหนต่อ เวลาขอไปเที่ยวกับเพื่อน ก็ต้องให้เพื่อนไปขอให้ เวลาไปเที่ยวก็ไปได้แค่ 1 ชั่วโมง คือ แค่นั่งรถไป ก็ครึ่งชั่วโมงแล้ว แล้วเวลาเราไปเที่ยวกับเพื่อนอ่า ก็จะโทรจิกเราตลอด โทรจิกชนิดที่แบบว่าเพื่อนเรารำคาญ เพื่อนถึงขึ้นต้องถามว่า "พ่อแม่นี่โทรอะไรนักหนาเนี่ย " เราก็เกรงใจเพื่อน ก็ กลัวเพื่อนจะรำคาญ พอเรามีแฟนเราก็ต้องแอบมี พอแม่จับได้ว่ามีแฟน แม่ก็ห้ามตลอดมา แล้วแม่ก็ตีเราด่าเรา ทำเหมือนเราเป็นเด็กน้อยเลย  แต่เราก็ดื้อคบกับแฟนตลอด ดื้อคบมาจนกระทั้งเราคบกันได้ 2 ปีกว่าแล้ว แล้วคือแบบ วัยรุ่นอ่าเน้อะ เราเห็นเพื่อนเที่ยวเราก็อยากเที่ยวเหมือนเพื่อนบ้าง  เราเห็นเพื่อนไปเที่ยวกับแฟน เราก็อยากไปเที่ยวกับแฟนบ้าง เราอยากให้พ่อแม่ยอมรับแฟนเรา ยอมให้เราไปเที่ยวกับเพื่อนได้ ยอมให้เราไปเที่ยวกับแฟนได้ เราก็อยากเหมือนคนอื่นบ้าง บางคนอาจจะคิดว่าพ่อแม่ห่วง อันนี้อ่าเราเข้าใจค่ะ แต่คือแบบห่วงเกินไปมั้ยอ่า ในสายตาพ่อแม่อ่า เราเปินคนที่ทำอะไรไม่เป็น มองว่าเราเป็นคนที่อ่อนต่อโลก  แต่ในสายตาครู ในสายตาพ่อแม่เพื่อน ในสายตาเพื่อน เราคือคนที่สามารถปกป้องคนอื่นได้ เราคือผู้นำ เราคือคนที่เอาตัวรอดเก่งในระดับหนึ่งเลยแหละ และเราก็เชื่อว่าเราสามารถที่จะดูแลตัวเองได้  เรารักเองเรารู้ว่าสิ่งไหนดีหรือไม่ดี เรารู้ว่าสิ่งไหนควรหรือไม่ควรทำ  ไม่มีใครจะรักเราไปมากกว่าตัวของเราเองหรอกค่ะ เราเกิดมาทั้งทีเราก็อยากมีชีวิตให้คุ้ม แล้วเวลาเราพูดเราอธิบายอะไรพ่อแม่ไม่ยอมฟังเลยค่ะ เห้อทำไงดี 😥😢