สวัสดีค่ะ ชื้อจ๋าค่ะอายุ25ปี มีลูก2คน แต่งงานมา8ปีแล้วค่ะ อาชีพทำสวน เรากับสามีอยู่กินกันมา8ปีแล้วค่ะ ช่วงแรกๆสามีเป็นคนขยัน ละเอียด ใจเย็น วางแผ่นอนาคตดีมาก เรื่องในไร่ในสวนเราไม่เคยได้ยุ่งด้วยเลยค่ะ เราเลี้ยงลูกอย่างเดียว ไร่เป็นไร่ของจ๋าค่ะพ่อแม่แบ่งให้ทำ 4ไร่ มีแต่ทุเรียนค่ะ รายได้ต่อปีรวมๆแล้วก้อหลายแสนค่ะ ด้วยความที่สามีเป็นคนใจเย็นบวกกับความละเอียด เลยกลายเป็นความช้าไม่ทันกินค่ะ เราอยากให้เค้ามีความกระตือลือล้นกว่านี้ อยากให้เค้ารีบทำงานในสวนให้เสร็จจะได้ไปทำอย่างอื่น เช็น รับจ่างทั่วไป หาเงินเข้ากระเป๋าบ้าง ไม่ใช่ใช้แต่เงินในกระเป๋าจนหมดแล้วค่อยหาใหม่ พอเงินหมดก้อมีแต่ไปยื่มของคนนั้นทีคนนี้ที จนเป็นหนี่เป็นสิน แล้วยังมีสวนที่พ่อแม่เราแบ่งให้อีก12ไร่ เป็นไร่กาแฟยังเล็กค่ะยังไม่ได้ผลผลิตเต็มที่ แรกๆก้อไปทำดีค่ะ แต่หลังๆไม่ไปเลยจนไร่กลายไปเป็นป่าแล้วค่ะ พอเราถามเราคุยก้อมีแต่ทะเลาะกัน พ่อแม่เราก้อบ่นเช้าบ่นเย็น ถามว่าสามีเราไปไหน เราก้อตอบว่าไปไร่ พ่อแม่ก้อบ่นค่ะว่า ไร่เท่าสองนิ่วทำเป็นชาติละก้อยังไม่เสร็จ แต่สามีเราไปไร่จิงๆนะค่ะ แต่งงานกันวันแรกมีแค่ไหนผ่านมา8ปีละก้อยังมีเท่าเดิม ทั้งที่สามีถ้าเค้ามีความกระตือลือล้นกว่านี้เรากับลูกคงอยู่สุขสบายมากเลยค่ะ รายได้ที่ขายผลผลิตมาได้ก้อมีแต่เอามาใช้หนี่สิน แทนที่จะได้เอามาขยับขยายให้มีรายได้เพิ่มขึ้น แต่สามีไม่คิดเหมือนเราสิค่ะ พอเราพุดคุยก้อมีแต่บอกเราว่า ทำไปแบบนี้แหละทำไปเลื่อนๆเดี๋ยวก้อมีเอง.. เรานิพูดไม่ออกเลย สามีไม่กินหล่าไม่กินเบียร์ไม่เล่นการพนันไม่เจ้าชู้ไม่เที่ยวค่ะมีสูบบุหรี่ เรื่องลูกเรื่องในบ้านเราไม่ให้เค้ายุ่งเลยค่ะเราทำเอาหมด เพื่อนๆแนะนำหน่อยค่ะว่าเราจะพูดยังไงกับสามีดีเค้าถึงจะเปลี่ยนความคิด ตอนนี้ท้อแท้มากค่ะ