สวัสดีค่ะ555555 เราชื่อ ฝ้าย(นามสมมุติ) เราชอบรุ่นพี่คนนึง พี่เขาชื่อ วี(นามสมมุติ) เราอายุห่างพี่เขา1-2ปีนีาเเหละ พี่เขาไม่ได้หล่ออะไร ไม่ได้ดังหรือป๊อปในโรงเรียน คือเเรกเริ่มเราเคยเจอหน้ากันเมื่อปี2016 ที่ร.รสอนดนตรีในตัวเมืองจังหวัด พี่ชายของเราไปเรียนดนตรีเเล้วทำให้เราได้เจอพี่เขา เเต่พอหลังจากนั้น เราก็ไม่เจอพี่เขาอีก//ตอนนั้นเรายังไมาปิ๊งพี่เเกนะ5555 จนเราสอบเข้าห้องพิเศษม.1 เราก็เลยส่องรุ่นพี่ที่เขาว่างเด็ดๆ เเต่ก็ไม่ค่อยชอบอยู่ดีอ่ะ55555 จนเปิดเทอมม.1 เรามีโอกาสเจอพี่เขาเเต่พี่เขากับเราก็จำหน้าไม่ได้อ่ะ จนปีใหม่2017 พี่เขาได้ขึ้นเล่นดนตรีที่โรงเรียนเเต่เราก็ยังไม่ปิ๊งพี่เขาอยู่ดีเพราะยังไม่รู้จักกัน
พอขึ้น ม.2(ปัจจุบัน) เราเริ่มได้ร้องเพลงมากขึ้นจนครูที่ร.รสนใจ เลยเอามาอยู่ในคณะขับร้องของร.ร เราดีใจมากเพราะเราฝันว่าอยากลองเป็นนักร้องดูซักครั้ง555555เเต่ก็ยากมากๆที่จะได้เป็น งานเเรกที่ร้องเพลงคือ งานวัน
านอาเซียน(จัดวันเดียวกัน) เราร้องเพลงกับคณะขับร้อง มีรุ่นพี่เป็นส่วนใหญ่ เราก็รู้จักกับพี่ๆหลายๆคน
จนก่อนศิลปหัตกรรม ครูให้เราลงเเข่งขับร้องเพลงสากล ม.ต้น เราก็งงๆเพราะเรายังไม่ได้ตัดสินใจเลย ครูเขาเอาชื่อลงซะละงงใจกับครู55555555 เราซ้อมหนักมากๆจนวันนึง พี่วีก็เดินเข้ามาในห้องซ้อมดนตรี เราก็งงว่า มาทำไม? เเล้วครูก็บอกว่า "พี่เขาชื่อวีนะ เเข่งร้องเพลงเหมือนกัน ยังไงก็ดีเเลกันเเละกันนะ " จุดๆนั้นก็หวั่นไหวกับสายตาพี่เขานะเเต่ตอนนั้นยังชอบเพื่อนคนนึงอยู่5555 เรามาซ้อมร้องเพลงค่อยข้างบ่อย เเต่พี่วีเขามาซ้อมเเค่3-4ครั้งเอง5555 จนวันเเข่งเราก็ได้เจอกันอีกรอบ สถานที่เเข่งมีเก้าอี้4เเถว เเถวละ3ตัว เราเลยเดินตามพี่เขา เเล้วพี่เขาก็ชวนให้นั่ง พี่เขานั่งริมเเล้วมันเหลือที่2ที่เราเลยนั่งข้างๆ(ตรงกลาง)อ่ะนะ555 วันนั้นเกิดเรื่องเยอะมากไม่อยากเล่าเเต่จะเล่าให้พอรู้เรื่องนะ555555 ตอนประมาณ11โมงพี่วีก็เเข่งเสร็จเเล้วทางทีมงานก็ให้ผู้เเข่งขันไปกินข้าวกลางวัน เเล้วเราไม่หิวข้าวเลยนั่งอยู่ในหอประชุม(เราเพิ่งออกจากร.พมา2วัน เนื่องจากเป็นลำไส้อักเสบเลยไม่อยากอาหาร) วันนั้นเราอยากอ้วกบ่อยมาก จนเที่ยงพี่เขาก็กลับมานั่ง เเล้วครูก็เดินมานั่งเเล้วถามว่ากินข้าวรึยัง เราก็ตอบว่าไม่ ครูเลยถามว่า ไม่หิวหรอ ระวังร้องเพลงไม่ไหวนะ เราเลยตอบว่า ไม่เป็นไรค่ะ หนูไม่ได้หิวอะไรขนาดนั้น ครูเลยไม่ว่าอะไร จนบ่ายกว่าๆเราเล่นROVเเก้เซ็ง เเก้เบื่อ ฆ่าเวลาไป เเล้วซักพักพี่วีก็หันมามองเราเเล้วก็บอกว่า"หูยยย! 1-1ไหมน้อง?" ด้วยความที่เราเล่นไม่ได้เก่งอะไรมากเลยตอบไปมั่นใจมากว่า "ไม่ดีกว่าค่ะเเหะๆ" จนบ่าย3ก็ถึงคิวเรา เราก็ขึ้นไปร้องตามปกติ ครูก็ชมว่าร้องดีไม่เพี้ยน เเล้วพี่วีก็ชมว่าได้ที่1เเน่นอน เพราะมาก เราเลยขอบคุณพี่เขา จนประมาณ4โมง เราก็กำลังจะกลับ เราก็หิ้วถุงขนมของครู//ครูให้ถือนะ5555 มันไม่ได้หนักเลยจริๆ เบามากกกก ซักพักพี่วีเดินมาข้างๆเเล้วพูดว่า "น้องครับ พี่ช่วยถือนะ มาๆ" จุดนี้เเหละทำให้เราปิ๊งพี่เขา เราชอบพี่เขาตรงที่พี่เขา สุถาพบุรุษสุดอ่ะ ถึงเเม้ว่าถุงขนมจะไม่หนัก เเต่ก็มีน้ำใจที่จะช่วยถือ คือดีมากอ่ะ555555
*เดี๋ยวมาต่อนะ มันมีจุดฟินกว่านี้
*2 พิมพ์ยังไงก็เเปลเอานะคะ5555 ขออภัยด้วยยยย
ประสบการณ์จีบรุ่นพี่ที่ลำบากมาก
พอขึ้น ม.2(ปัจจุบัน) เราเริ่มได้ร้องเพลงมากขึ้นจนครูที่ร.รสนใจ เลยเอามาอยู่ในคณะขับร้องของร.ร เราดีใจมากเพราะเราฝันว่าอยากลองเป็นนักร้องดูซักครั้ง555555เเต่ก็ยากมากๆที่จะได้เป็น งานเเรกที่ร้องเพลงคือ งานวัน
จนก่อนศิลปหัตกรรม ครูให้เราลงเเข่งขับร้องเพลงสากล ม.ต้น เราก็งงๆเพราะเรายังไม่ได้ตัดสินใจเลย ครูเขาเอาชื่อลงซะละงงใจกับครู55555555 เราซ้อมหนักมากๆจนวันนึง พี่วีก็เดินเข้ามาในห้องซ้อมดนตรี เราก็งงว่า มาทำไม? เเล้วครูก็บอกว่า "พี่เขาชื่อวีนะ เเข่งร้องเพลงเหมือนกัน ยังไงก็ดีเเลกันเเละกันนะ " จุดๆนั้นก็หวั่นไหวกับสายตาพี่เขานะเเต่ตอนนั้นยังชอบเพื่อนคนนึงอยู่5555 เรามาซ้อมร้องเพลงค่อยข้างบ่อย เเต่พี่วีเขามาซ้อมเเค่3-4ครั้งเอง5555 จนวันเเข่งเราก็ได้เจอกันอีกรอบ สถานที่เเข่งมีเก้าอี้4เเถว เเถวละ3ตัว เราเลยเดินตามพี่เขา เเล้วพี่เขาก็ชวนให้นั่ง พี่เขานั่งริมเเล้วมันเหลือที่2ที่เราเลยนั่งข้างๆ(ตรงกลาง)อ่ะนะ555 วันนั้นเกิดเรื่องเยอะมากไม่อยากเล่าเเต่จะเล่าให้พอรู้เรื่องนะ555555 ตอนประมาณ11โมงพี่วีก็เเข่งเสร็จเเล้วทางทีมงานก็ให้ผู้เเข่งขันไปกินข้าวกลางวัน เเล้วเราไม่หิวข้าวเลยนั่งอยู่ในหอประชุม(เราเพิ่งออกจากร.พมา2วัน เนื่องจากเป็นลำไส้อักเสบเลยไม่อยากอาหาร) วันนั้นเราอยากอ้วกบ่อยมาก จนเที่ยงพี่เขาก็กลับมานั่ง เเล้วครูก็เดินมานั่งเเล้วถามว่ากินข้าวรึยัง เราก็ตอบว่าไม่ ครูเลยถามว่า ไม่หิวหรอ ระวังร้องเพลงไม่ไหวนะ เราเลยตอบว่า ไม่เป็นไรค่ะ หนูไม่ได้หิวอะไรขนาดนั้น ครูเลยไม่ว่าอะไร จนบ่ายกว่าๆเราเล่นROVเเก้เซ็ง เเก้เบื่อ ฆ่าเวลาไป เเล้วซักพักพี่วีก็หันมามองเราเเล้วก็บอกว่า"หูยยย! 1-1ไหมน้อง?" ด้วยความที่เราเล่นไม่ได้เก่งอะไรมากเลยตอบไปมั่นใจมากว่า "ไม่ดีกว่าค่ะเเหะๆ" จนบ่าย3ก็ถึงคิวเรา เราก็ขึ้นไปร้องตามปกติ ครูก็ชมว่าร้องดีไม่เพี้ยน เเล้วพี่วีก็ชมว่าได้ที่1เเน่นอน เพราะมาก เราเลยขอบคุณพี่เขา จนประมาณ4โมง เราก็กำลังจะกลับ เราก็หิ้วถุงขนมของครู//ครูให้ถือนะ5555 มันไม่ได้หนักเลยจริๆ เบามากกกก ซักพักพี่วีเดินมาข้างๆเเล้วพูดว่า "น้องครับ พี่ช่วยถือนะ มาๆ" จุดนี้เเหละทำให้เราปิ๊งพี่เขา เราชอบพี่เขาตรงที่พี่เขา สุถาพบุรุษสุดอ่ะ ถึงเเม้ว่าถุงขนมจะไม่หนัก เเต่ก็มีน้ำใจที่จะช่วยถือ คือดีมากอ่ะ555555
*เดี๋ยวมาต่อนะ มันมีจุดฟินกว่านี้
*2 พิมพ์ยังไงก็เเปลเอานะคะ5555 ขออภัยด้วยยยย