คำถามคือ ชีวิตรักมันเป็นเรื่องของคนเเค่สองคนจริงๆหรือ
ครับไม่ได้ตั้งคำถามมาลอยๆหรือใครหลายคนอาจคิดว่าเราคงบ้าไปแล้ว
รบกวนอ่านเรื่องราวของผมให้จบเเล้วค่อยมาให้ความเห็นกันนะครับ
ผม อายุ26ปี เพศเเต่กำเนิด ชาย มีรสนิยมทางเพศที่ชอบผู้หญิง แต่ในขณะเดียวกันก็ชอบผู้ชายแท้ๆ เท่านั้นอีกด้วย ถ้าเป็นพวกเกย์ ก็จะรู้สึกเเค่เฉยๆด้วยเท่านั้นเเหละ แต่เพราะไอ้รสนิยมแปลกๆนี้เเหละจึงสร้างปัญหาให้กับตัวผมเองอยู่เสมอ เพราะผู้ชายเเท้จะมารักกันได้ยังไง ผมก้เลยมักจะถูกหลอกเเละถูกกักตุนผลประโยชน์จากพวกผู้ชายเเท้ๆที่ผมรัก และต้องเสียใจเพราะคนพวกนั้นอยู่เป็นประจำ จนกระทั่งผมได้พบกับน้องคนหนึ่งเข้า เขาอายุน้อยกว่าผมราว9-10ปี เจอกันครั้งเเรกศรรักมันก้ปักอกเอาสะดื้อๆ แต่ในช่วงเเรกนั้นผมจะต้องทำงานร่วมกับน้องคนนี้เลย ต้องเเข็งใจเเละทำตัวเปนแค่รุ่นพี่รุ่นน้องกันมาตลอด จนเวลาผ่านไป 5-6เดือน ก็เสร็จสิ้นภารกิจกับงานนั้น และผมก้มีโอกาสพบกับน้องเขาน้อยลง โชคดีที่ว่าน้องเขาเเอดเฟสผมมาในช่วงที่ได้ทำงานด้วยกัน ผมจึงได้เเค่คุยกับน้องเค้าทางเฟสบุคๆเกือบทุกวันตั้งเเต่เสรจงานมา ผมก้พยายามเขาคุยเรื่องนู้นเรื่องนี้มาเรื่อยๆจนกระทั่ง วันนึง ผมเลยรวมรวมความกล้าลองค่อยๆพูดอ้อมๆกับเชาเปนเชิงว่าเราชอลเขารักเขา เขาก้นิ่งไปพักนึง แล้วเชาก้บอกเราว่าเขาจำฝังใจเเละเกลียดเกย์มากเพราะเชาเคยโดนเกย์ปล้ำ นั่นทำให้เราต้องเบยประเด็นไปในเรื่องอื่นทันที เท่านั่นไม่พอ แฟนของน้องเขาเข้ามาอ่านแชทที่เราคุยกับเขาด้วย เราเลยต้องรีบตั้งสติ พาน้องเขาคุยเรื่องอื่นต่างๆนาๆ เลยทำให้เขายอมกลับมาคุยกับเราอีก เราจึงต้องรวบรวมความกล้าอีกครั้งที่จะเเอดเฟสหาแฟนของน้องเค้า และขอสารภาพกับเเฟนน้องเค้าจนหมดว่าผมรักน้องเขามาก คนที่รักกันย่อมมีหึงมีหวงคนของตัวเองเป็นธรรมดา แต่เกินคาดครับ แฟนผู้หญิงของน้องคนนี้นี้กลับพูดว่า ในเมื่อเราสองคนรักคนคนเดียวกันมากพอกัน งั่นเราก็มาช่วยกันทำให้คนที่เรารักมีความสุขกันเถอะ ผมก้อึ้งสิครับ แฟนของน้องเขาบอกต่อไปว่าถ้าเปนคนอื่นคงต้องรบกันให้ตายไปข้างเเน่ เเต่ในเมื่อผมกล้าพูด เขาก้ยอมรับได้ ถึงจะเเอบรับไม่ได้หน่อยก็เถอะ แต่จะยอมรับไปทีละน้อยแล้งกัน เท่านั้นเเละครับ ความอึดอัดหนักอึ้งที่เคยมีก้โล่งไปเสียเปราะนึง ว่าเรารักน้องเขาและเเฟนของเขาก็ยอมให้เรามาร่วมทางด้วย เเต่ปัญหาสุดท้ายที่จะต้องใช้เวลาใช้ทุกสิ่งทุกอย่างมาทำให้สำเร็จคือ การที่ทำให้น้องเค้าหันมารักเราให้ได้ เพราะเขารักแฟนเขามากและไม่อาจรักใครได้อีก ต้นรักต้นนี้คงต้องใช้เวลาปลูกนานมากเลยเเหละถึงจะได้ดอกออกผล ทุกวันนี้ผมปฏิบัติต่อน้องเขาได้เเค่พี่น้อง นานๆทีห็จะเเอบพูดเรื่องที่ผมรักเขาขึ้นมาในเชิงหยอกๆบ้าง วันไหนที่นอยๆก็จะไปนั่งคุยนั่งปรับทุกข์กับเเฟนน้องเค้า เเฟนน้องเค้าก้พยายามเป็นกำลังใจให้
นี่เเหละครับเรื่องบ้าๆเรื่องวุ่นๆของผม
พวกคุณว่า มันเป็นไปได้มั้ยที่ชาย1คนหญิง1คน จะได้ครองรักกับผู้ชายคนเดียวกัน แล้วผู้ชายคนนั้นจะยอมเเบ่งปันรักที่ตนมีให้กับคนที่เขารักอยู่แล้วและคนที่รักเขาและพยายามทำให้เขารักอีกคนได้มั้ย ใครมีควาเห็นยังไง เล่าสู่กันฟังครับ
ความรักมันต้องเป็นเรื่องของชีวิตคู่เท่านั้นหรือ
ครับไม่ได้ตั้งคำถามมาลอยๆหรือใครหลายคนอาจคิดว่าเราคงบ้าไปแล้ว
รบกวนอ่านเรื่องราวของผมให้จบเเล้วค่อยมาให้ความเห็นกันนะครับ
ผม อายุ26ปี เพศเเต่กำเนิด ชาย มีรสนิยมทางเพศที่ชอบผู้หญิง แต่ในขณะเดียวกันก็ชอบผู้ชายแท้ๆ เท่านั้นอีกด้วย ถ้าเป็นพวกเกย์ ก็จะรู้สึกเเค่เฉยๆด้วยเท่านั้นเเหละ แต่เพราะไอ้รสนิยมแปลกๆนี้เเหละจึงสร้างปัญหาให้กับตัวผมเองอยู่เสมอ เพราะผู้ชายเเท้จะมารักกันได้ยังไง ผมก้เลยมักจะถูกหลอกเเละถูกกักตุนผลประโยชน์จากพวกผู้ชายเเท้ๆที่ผมรัก และต้องเสียใจเพราะคนพวกนั้นอยู่เป็นประจำ จนกระทั่งผมได้พบกับน้องคนหนึ่งเข้า เขาอายุน้อยกว่าผมราว9-10ปี เจอกันครั้งเเรกศรรักมันก้ปักอกเอาสะดื้อๆ แต่ในช่วงเเรกนั้นผมจะต้องทำงานร่วมกับน้องคนนี้เลย ต้องเเข็งใจเเละทำตัวเปนแค่รุ่นพี่รุ่นน้องกันมาตลอด จนเวลาผ่านไป 5-6เดือน ก็เสร็จสิ้นภารกิจกับงานนั้น และผมก้มีโอกาสพบกับน้องเขาน้อยลง โชคดีที่ว่าน้องเขาเเอดเฟสผมมาในช่วงที่ได้ทำงานด้วยกัน ผมจึงได้เเค่คุยกับน้องเค้าทางเฟสบุคๆเกือบทุกวันตั้งเเต่เสรจงานมา ผมก้พยายามเขาคุยเรื่องนู้นเรื่องนี้มาเรื่อยๆจนกระทั่ง วันนึง ผมเลยรวมรวมความกล้าลองค่อยๆพูดอ้อมๆกับเชาเปนเชิงว่าเราชอลเขารักเขา เขาก้นิ่งไปพักนึง แล้วเชาก้บอกเราว่าเขาจำฝังใจเเละเกลียดเกย์มากเพราะเชาเคยโดนเกย์ปล้ำ นั่นทำให้เราต้องเบยประเด็นไปในเรื่องอื่นทันที เท่านั่นไม่พอ แฟนของน้องเขาเข้ามาอ่านแชทที่เราคุยกับเขาด้วย เราเลยต้องรีบตั้งสติ พาน้องเขาคุยเรื่องอื่นต่างๆนาๆ เลยทำให้เขายอมกลับมาคุยกับเราอีก เราจึงต้องรวบรวมความกล้าอีกครั้งที่จะเเอดเฟสหาแฟนของน้องเค้า และขอสารภาพกับเเฟนน้องเค้าจนหมดว่าผมรักน้องเขามาก คนที่รักกันย่อมมีหึงมีหวงคนของตัวเองเป็นธรรมดา แต่เกินคาดครับ แฟนผู้หญิงของน้องคนนี้นี้กลับพูดว่า ในเมื่อเราสองคนรักคนคนเดียวกันมากพอกัน งั่นเราก็มาช่วยกันทำให้คนที่เรารักมีความสุขกันเถอะ ผมก้อึ้งสิครับ แฟนของน้องเขาบอกต่อไปว่าถ้าเปนคนอื่นคงต้องรบกันให้ตายไปข้างเเน่ เเต่ในเมื่อผมกล้าพูด เขาก้ยอมรับได้ ถึงจะเเอบรับไม่ได้หน่อยก็เถอะ แต่จะยอมรับไปทีละน้อยแล้งกัน เท่านั้นเเละครับ ความอึดอัดหนักอึ้งที่เคยมีก้โล่งไปเสียเปราะนึง ว่าเรารักน้องเขาและเเฟนของเขาก็ยอมให้เรามาร่วมทางด้วย เเต่ปัญหาสุดท้ายที่จะต้องใช้เวลาใช้ทุกสิ่งทุกอย่างมาทำให้สำเร็จคือ การที่ทำให้น้องเค้าหันมารักเราให้ได้ เพราะเขารักแฟนเขามากและไม่อาจรักใครได้อีก ต้นรักต้นนี้คงต้องใช้เวลาปลูกนานมากเลยเเหละถึงจะได้ดอกออกผล ทุกวันนี้ผมปฏิบัติต่อน้องเขาได้เเค่พี่น้อง นานๆทีห็จะเเอบพูดเรื่องที่ผมรักเขาขึ้นมาในเชิงหยอกๆบ้าง วันไหนที่นอยๆก็จะไปนั่งคุยนั่งปรับทุกข์กับเเฟนน้องเค้า เเฟนน้องเค้าก้พยายามเป็นกำลังใจให้
นี่เเหละครับเรื่องบ้าๆเรื่องวุ่นๆของผม
พวกคุณว่า มันเป็นไปได้มั้ยที่ชาย1คนหญิง1คน จะได้ครองรักกับผู้ชายคนเดียวกัน แล้วผู้ชายคนนั้นจะยอมเเบ่งปันรักที่ตนมีให้กับคนที่เขารักอยู่แล้วและคนที่รักเขาและพยายามทำให้เขารักอีกคนได้มั้ย ใครมีควาเห็นยังไง เล่าสู่กันฟังครับ