เราเป็นเด็กบ้านนอกคนหนึ่ง คือบ้านนอกจริงๆ ไม่ถือว่าจนหรือรวย ถ้าแบ่งได้ก็ค่อนไปทางฐานะปานกลางถึงจน ตอนอายุ 14
เราเริ่มชอบดาราเว้ย!!  เขาคือ VIC F4  ชอบแบบคนนี้แหละคือความรัก คือไม่หวังอะไรเลยแค่อยากเจอตัวจริง คือฉันคงเกิดมาเพื่อสิ่งนี้555
แต่ก่อนดื้อมากก็ไม่ได้ตั้งใจเรียนเท่าไหร่ ถึงเวลาสอบก็ไปสอบเล่นซะมากกว่า  ชอบเถียงพ่อแม่ขี้อิจฉาถือว่าร้ายในวัยเด็กแหละ แต่พอได้เห็นเขาในทีวี แล้วอยากเป็นคนดีขึ้นมาทันที เพราะในโปรไฟล์ของเขาเขาบอกว่าเขาชอบผู้หญิงที่มีความกตัญญูรักครอบครัว  เท่านั้นแหละเป็นลูกที่ดีขึ้นมาทันที ตั้งใจเรียนเวลาจสอบก็อ่านหนังสืออย่างดี สอบได้ที่ 1ของห้อง (จริงๆในห้องเราก็พออยู่อันดับต้นๆอยู่แล้วแต่ไม่เคยใส่ใจเท่าไหร่) เริ่มรักตัวเองออกกำลังกายทาครีมทั้งที่แต่ก่อนสิวเต็มหน้าดีที่สุดก็แค่ล้างหน้าตอนเช้าจบ แต่ตอนนั้นคือซื้อโฟมล้างหน้าแทบทุกยี่ห้อเพื่อให้สิวหาย และฉันก็ทำได้ล้างหน้าวันละ3 ครั้ง ซักที่นอนทุกอาทิตย์ ที่ห้องฉันมีแต่รูปเขา เวลามีปัญหา ท้อใจ ก็จะไปนั่งมองรูปพูดกับรูป เขียนไดอารี จดหมายถึงดาราหนุ่มแต่ไม่เคยส่ง  พยายามทำความดีทุกทาง ช่วยคน เข้าวัดทำบุญ เผื่ออานิสงค์จะทำให้ได้เจอ ถึงขนาดเอารูป F4 กับรูปเราติดลงไปในหลุมลูกนิมิต(ความคิดเด็กอะนะ)ว่าจะช่วยให้ได้เจอกัน

ตอนนี้เราอายุ 27 แล้ว มีรถ มีบ้าน มีงานทำใกล้บ้าน แต่กลับรู้สึกว่าสิ่งที่ทำอยู่เหมือนยังมีอะไรขาดหายไป ในชีวิตของเรา
เรารู้สึกว่าชีวิตเราแปลกกว่าเพื่อในวัยเดียวกัน ถึงตอนนี้เราพยายามบอกตัวเองมาตลอดว่าเลิกฝัน แต่ก็ยังมีแวบว่าอยากเจอซักครั้งก่อนที่จะไม่อยู่ในโลกใบนี้  เราปกติไหม  เราไม่ได้อยากแต่งงานด้วยเหรอมาเป็นแฟน แค่อยากรูปว่าตัวเป็นๆของเขามันเป็นแบบไหน เขาจะจัดคอนเสิร์ทไหมย้อนวัย F4 เราจะไปดู 555 มีใครยังจมอยู่กับความฝันความหวังอย่างเราบ้าง เราอยากมีชีวิตปกติ อยากหลุดพ้น เพราะพอคิดถึงมันทำให้เป็นทุกข์ก่อกวนบางเวลาที่เราพยายามหยุดคิดถึง  เราต้องบ้าแน่ๆๆ5555 แต่กะแอบชอบโอปป้าไปเรื่อยๆอยู่นะ แต่ไม่เหมือน Vic F4