เราแอบคบกับแฟนได้แค่8วัน แม่เราไม่ได้ไม่ชอบแฟนเราแต่ แม่มีคนที่อยากให้เราคุยอยู่แล้ว คือเราชอบแฟนคนนี้ตั้งแต่อยู่ม.5จนพึ่งได้มาคุยตอนม.6เพราะกล้าแล้ว แล้วสุดท้ายเขาก็บอกชอบเราแล้วขอเราเป็นแฟนตอนแรกเราหนักใจแต่ตอนแรกคิดว่าจะทำไงดีคือมันยากมากลับการที่คนที่เราชอบมานานกลับมาชอบเราเหมือนกันเราจึงตกลงแล้วบอกทุกอย่างกับเขาว่าแม่อย่างงี่นะ มีคนที่อยากให้คุยถามว่าเขาโอเคไหมถ้าจะไม่เปิดเผย เขาก็โอเค ยอมรับค่ะว่ามีความสุขมาก และในวันสุดท้าย เราไปกินบิงชูด้วยกัน3คนกับเพื่อนเราอีกคน วันนั้นเป็นวันที่เราจับมือกันครั้งแรก แอบจับมือเพื่อนก็ไม่รู้ มีความุขมาก พอกลับบ้านมาแม่เห็นว่าแฟนเราอัพสตอรี่ เลยถาม แล้วแม่ก็เอาโทรศัพท์เราไปบอกเลิก แต่เราก็เลยโทรไปหาแล้วบอกว่าไม่ได้บอก จนวันต่อมาแม่ โทรไปหาแฟนเราว่าขอให้เลิกยุ่งได้ไหม เราเลยตัดสินใจ บอกทุกควารู้สึกตั้งแต่แรก จนเขาร้องไห้เราทำไรไม่ถูกเลย เราเลยกลับมาบ้านแล้วแม่ก็บอกเราว่าขอโทานะ แม่เลือกสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับแกไว้แล้วแกต่อต้านเอง แม่ขอโทษนะ เราไม่อยากจะพูดอะไรเลย แล้วคือเวลาอยู่รร.เวลาเราเห็นหน้าเขาเราก็จะน้ำตาไหล เขาก็จะยิ้มให้แล้วก็ส่ายหน้าทำท่าบอกว่าไม่ร้องนะ แล้วก็ส่งไลน์มาบอกว่า อดทนหน่อยนะ ไม่ร้องเน้อคนเก่ง เราทำไรไม่ถูกเลย เราเลยขอ3วันได้ไหมให้มาอยู่กับเราตอนเย็นเราอยากจะจับมือแต่มันทำไม่ได้เพราะมันหน่วงจริง เราควรทำไงดีคะ คือเราขอพูดตรงๆว่าเรารักเขามากจริง รักมากจนม่รู้ว่าจะเริ่มใหม่กับใครง่ายไหม ไม่รับปากหรอกค่ะว่าเขาจะเป็นคนสุดท้ายแต่คือในตอนนี้ เรามีแค่เขา เรารักเขามากจริงๆ