พ่อผมอายุ 54 แล้วนะครับ ที่บ้านไม่มีรถยนต์เป็นของพ่อเลยครับ (พ่อขับรถยนต์ไม่เป็นด้วย ตอนฝึกขับก็เหมือนจะได้ ขับออกถนน จำเกียร์ เข้าเกียร์เองได้แล้ว รถเกียร์ Manual เปลี่ยนคนสอนมา 2-3 คนแล้ว สุดท้ายก็ได้ข้ออ้างมาว่า "ขี้เกียจ" )

ที่บ้านมีแต่รถยนต์ของพี่ชายแท้ๆ ถึงมีก็ไม่ว่างให้ใช้งานอยู่ดี เพราะพี่เป็นข้าราชการตำรวจ ต้องใช้ไปเข้าเวรด่านตรวจบ้าง รับเสด็จบ้าง ใช้นู้นนี่บ้าง แทบไม่เห็นจอดอยู่บ้านเลย

บ้านมีแต่รถมอเตอร์ไซค์วิบากเต็มบ้าน ยังไม่นับที่จอดในโกดังหลังบ้านอีก แค่จอดหน้าบ้านก็มี 3-4 คันแล้ว (D-TRACKER 250, XR 250, Serow 225 อีก 2 คัน) พ่อเคยเป็นนักแข่ง Enduro กับ Motocross ครับ แต่เลิกขับไปหลายปีแล้วครับ ชอบเข้าป่าเข้าดอย ชนต้นไม้แขนหักมาละ เข้าเฝือกหลายเดือนเลย ล่าสุดก็เอาไปล้มบนดอยมา รถล้มทับขาอีก

ผมว่ารถยนต์จำเป็นแล้วนะครับ เพราะพ่อชอบซื้อ-ขายรถวิบากกับอะไหล่รถวิบาก พ่อทำงานธุรกิจส่วนตัวครับ เวลาไปเอารถ,ดูรถ ก็จะยืมรถพี่ชายไปบ้าง ชวนเพื่อนไปด้วย (จ้างเพื่อนขับรถให้อีกที )

เวลาจะไปส่งของก็ค่อนข้างลำบากเวลาฝนตก เพราะขับรถมอเตอร์ไซค์ไปส่ง แต่ถ้าพวกชิ้นใหญ่ๆที่แบกไปไม่ได้จริงๆ ก็จะขอให้พี่ชายช่วย (ซึ่งพี่ก็ชอบบ่นให้พ่อด้วยสิครับ)

แม่ก็เป่าหูให้พ่อซื้อรถยนต์ได้แล้ว ก็ได้คำตอบว่า "ไม่ชอบขับรถยนต์บ้าง ขี้เกียจขับบ้าง เงินไม่มีบ้าง ฯลฯ" แต่ตอนพี่ชายอยู่ในศูนย์ฝึกก็จ่ายค่างวดรถให้ เห็นแล้วสงสารพ่อ จ่ายหลายอย่างมาก เพราะทำงานคนเดียวครับ แม่ก็มีหน้าที่เป็นแม่บ้านครับ

ขอคำตอบหน่อยครับว่าควรบอกแกยังไงครับ หรือยังไม่ควรซื้อรถยนต์ครับ เพราะหนี้จะตามมาเยอะมากครับ