ขอพื้นที่ระบายนิดนึงนะคะ

มา เริ่มค่ะ!
ตอนนี้เราเรียนอยู่มหาลัยค่ะ เรามีเพื่อนสนิทคนนึงที่มาจากโรงเรียนเดียวกันเข้ามาเรียนคณะเดียวกับเรา แล้วก็มีเพื่อนกลุ่มเดียวกันด้วย เรากับเพื่อนคนนั้นเลยแทบจะอยู่ด้วยกันตลอด ที่สำคัญคือเราชอบเพื่อนคนนี้มาตั้งแต่เรียนโรงเรียนแล้วค่าาา คือตั้งใจไว้แบบมั่นมากว่าพอเข้ามหาลัยเดี๋ยวก็ห่างๆกันไปแล้ว เดี๋ยวก็เลิกคิดไปเองแหละ แล้วก็ ผ่ามพ๊ามมมม ติดคณะเดียวกัน มอเดียวกัน เอกเดียวกันไปอีกก ขอบคุณค่ะ อยู่กันไปอีกยาว ตอนนั้นก็ยังปลอบใจตัวเองว่า เออ! เดี๋ยวก็มีเพื่อนคนละกลุ่มแหละ แล้วไงต่อเหรอคะ? ใช่ค่ะ อยู่กลุ่มเดียวกันค่ะ โถ เศร้า5555

นับๆดูก็เกือบๆสิบปีแล้วค่ะที่ไปชอบมัน ชอบนานจนรู้สึกว่าควรพอเถอะ มันเองก็กำลังมีแฟนด้วยค่ะ เรารู้สึกไม่ค่อยโอเคกับตัวเองนะ คือให้บอกก็ไม่เอาหรอก สนิทกันมาขนาดนี้แล้ว แล้วก็ชัดเจนว่ามันไม่เคยชอบเราเลย(มีช่วงนึงที่เหมือนมันหน้ามืดตามัวมาจีบๆค่ะ ก็เล่นๆกันไปมา เกือบได้ค่ะ แต่ไม่ได้...) แต่จะให้ชอบต่อมันก็เหมือนเรายังติดๆไม่ไปข้างหน้าสักที(รำคาญตัวเอง5555) ไม่ได้ชอบอะไรมากมายแบบตอนแรกๆหรอกค่ะ เป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกแต่ก็ไม่โอเค จะบอกว่าชอบก็พูดได้ไม่เต็มปาก มันประมาณว่าถ้าได้ก็ดีนะ แต่ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร เราชิวๆไป

แต่ประเด็นคือตอนนี้มีคนคนนึงเค้ามาเข้าหาเรา มาหยอกอะไรทำนองนั้นแหละค่ะ แล้วเราเองก็รู้สึกว่าเฮ้ย คนนี้ดีอะ โอเคนะ ก็เริ่มอยากคุยแหละค่ะ แต่มันก็มีแว๊บนึงที่เรารู้สึกกับตัวเองว่า "เฮ้ย กรุจะไปคุยกับคนนี้อ่ะ ลืมเพื่อนคนนั้นได้แล้วหรอ? ทำงี้มันจะไม่ดีต่อคนที่จะคุยรึป่าว?" เหมือนลึกๆแล้วก็ยังนึกถึงเพื่อนคนนี้อยู่บ้าง อยากเลิกนึก อยากจะพอกับมันสักที เป็นเพื่อนก็ดีอยู่แล้ว ใครพอจะมีแนวทางให้เราได้บ้างมั๊ยคะ? รบกวนช่วยบอกที ขอบคุณล่วงหน้านะคะ