สวัสดีครับ ผมชื่อชาญ อายุ 19 และผมมีแฟนคนนึง เป็นแฟนคนแรกของผม ผมเจอเค้าที่ค่ายอบรม ภาษาญี่ปุ่นแล้วผมก็ตกหลุมรักเค้าครับ เค้านิสัยดีน่าตาก็ดีมั้ง 555 เราคุยกันมา1ปี ครับ แต่คุยกัน แบบ แอบๆ แต่ครอบครัวผม รู้กันหมดครับ แต่ครอบครัวเค้ารู้แค่พี่สะใภ้เค้า แล้วพอครบ1ปี ผมก็ขอเค้าคบครับตอนจีบผมอยู่ม6 แต่ตอนขอคบตอนปี1 ก็ทุกอย่างก็ดีครับ อ้อ ลืม ผมเป็นพุทธ แต่เค้าเป็นคริสต์ เค้าเคยบอกผมว่าถ้าจะคบกันนานๆต้องมาเป็นคริสต์ 55 แต่ผมก็ไม่ได้อะไร ตอนเค้าไปโบสถ์ผมก็ไปนะ จนมาวันนึง ผมอยากให้เค้าบอกทางบ้านเค้า ตัวเค้าเอง ก็อยากบอก เค้าก้เลยบอกแม่ของเค้าว่า เราคบกัน แต่แม่เค้า ไม่สนีบสนุนครับ เพราะว่า ผมกับ เค้าเนี่ยได้มาเรียนด้วยกัน ที่ภาคเหนือ ซึ่งไกลมาก จากบ้าน บ้านเราอยู่ภาคใต้นะ อือนั่นแหละ แม่ไม่สนับสนุน และรู้อีกว่าเราเป็นพุทธ เค้าไม่สับสนุนมากๆ แต่ตัวแฟนผมเค้ารักผมมาก ผมรู้เค้าเสียใจมากที่ต้องให้เรากลับมาเป็นเพื่อนกัน แล้วเคเาก็ย้ายไปเรียนที่ภาคใต้ครับ แต่ตอนนี้ไปเรียน ไวแวม ของเค้าอยู่รอเรียนปี1ใหม่ แม่เค้าไม่ให้เราคุยกัน แต่ถ้าผม ทุกข์ใจหรืออะไรถึงเค้าให้โทรหาแม่เค้าได้ แม่เค้าบอกต้องเรียนจบก่อน และต้องเป็น ศาสนา คริสต์เท่านั้น ผมรู้สึกเสียใจ คิดถึง และขอโทดแม่เค้ามากที่ทำให้เค้าและแม่เสียใจ แต่เราเลิกกันทั้งที่ยังรักกัน ผมควรทำยังไงครับ คิดถึงมากๆ ตอนนี้เราไม่ได้ติดต่อกันเลย เราคบกัน เกือบ 5 เดือนแล้ว ไม่นับตอนจีบอีก1 ปี ผมควรทำไงดี