วันนั้นค่ะ ไปสำเพ็งกับแม่และเพื่อนแม่ กำลังจะข้ามฝั่งไป ซอยคิคุย่า เราเห็นไข่ฮาชิมา ขายตรงทางเข้าที่จะไปร้านชวา ข้างถนนเลย เราเลยหยุดเรียกแม่มาดู เราบอกว่า แม่!!นี่ไงไข่ที่เหมือนเฟอบี้
อิป้าแม่ค้าบอกทันทีว่า 1000นึง และทำหน้าตาดูถูกมาก เราเลยทำหน้าเบะใส่ แบบนี้เกือบหลายร้านเลย เดินเข้าร้านไปนี่มองจากเท้ายันหัว ซึ่งไม่ดูตนเองเลยว่าดีแค่ไหน เกลียดจริงๆ อยากให้ปรับปรุงนิสัยของแม่ค้า พ่อค้า กันจริงๆ วันนั้นร้อนมาก เราเลยใส่ชุดสบายๆไป เสื้อยืด กางเกงขาสั้น รองเท้าเตะ ทุกทีจะใส่ ขายาวรองเท้าผ้าใบไป แต่มาวันนี้รับไปไม่ได้จริงๆค่ะ
นี่หรอ!!! นิสัยของแม่ค้า “สำเพ็ง”
อิป้าแม่ค้าบอกทันทีว่า 1000นึง และทำหน้าตาดูถูกมาก เราเลยทำหน้าเบะใส่ แบบนี้เกือบหลายร้านเลย เดินเข้าร้านไปนี่มองจากเท้ายันหัว ซึ่งไม่ดูตนเองเลยว่าดีแค่ไหน เกลียดจริงๆ อยากให้ปรับปรุงนิสัยของแม่ค้า พ่อค้า กันจริงๆ วันนั้นร้อนมาก เราเลยใส่ชุดสบายๆไป เสื้อยืด กางเกงขาสั้น รองเท้าเตะ ทุกทีจะใส่ ขายาวรองเท้าผ้าใบไป แต่มาวันนี้รับไปไม่ได้จริงๆค่ะ